دنده کشی در مسیر حقارت

همسایگان اسلام‌آباد گمان می‌کردند پیروزی حزب عمران‌خان قهرمان کریکت پاکستان در انتخابات پارلمانی و انتخابش برای نخست‌وزیری، آغاز دوران جدیدی از تعامل و ارتباطات دوجانبه مستحکم است اما او که دیروزبه عنوان راننده شخصی بن سلمان،  او را از مسیر فرودگاه تا محل اقامتش همراهی کرد، تا حد زیادی این تصور را کم رنگ کرده است. گویا برای ارتش کشور فقیری همچون پاکستان که یک‌سوم بودجه‌اش صرف امور نظامی و هزینه‌های جاری ارتش می‌شود، بیش از همسایگان، کشورهایی اهمیت دارند که کمک‌های میلیارد دلاری به اسلام‌آباد می‌کنند، زیرا بدون این کمک‌ها، تامین بودجه ارتش که گستره وقدرتی بیشتراز یک دولت دارد، دچار مشکل خواهد شد. سفر عمران‌خان به عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز بر همین اساس صورت گرفت. در ریاض عمران‌خان توانست، یک بسته کمک مالی سه میلیارد دلاری به همراه یک بسته دیگر سه میلیارد دلاری برای خرید نفت دریافت کند. ابوظبی نیز یک بسته حمایتی 6.2 میلیارد دلاری شامل سه میلیارد دلار پول نقد و 3.2 میلیارد دلار نفت با بازپرداخت بلندمدت به این کشور داد.شاید به این دلیل است که  همزمان با ورود محمد بن‌سلمان ولیعهد عربستان به این کشور، شاه محمود قریشی، وزیر خارجه پاکستان در گفت وگو با روزنامه الحیاة می گوید: عربستان اولین کشوری بود که در کنار پاکستان در رنج‌هایش ایستاد و ما مواضع این کشور را هیچ گاه فراموش نمی‌کنیم، چراکه رهبری عربستان درخواست پاکستان مبنی بر تأخیر در پرداخت‌های نفتی را برای کمک به جلوگیری از وقوع بحران در معاملات تجاری پذیرفت. وی با بیان این که این موضع ریاض "شگفت‌انگیز" است و پاکستان آن را می‌ستاید، افزود: ما از سفر محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان به اسلام آباد خرسند هستیم و پاکستان کشور دوم وی است و این افتخاری برای ماست. اما به راستی ریاض و ابوظبی بر چه اساسی به اسلام‌آباد این چنین سخاوتمندانه کمک کرده‌اند؟پاسخ این سوال را از حمله تروریستی اخیر در مرز مشترک ایران و پاکستان می‌توان دریافت.