زمین گیر شدن آمریکا در ورشو

اجلاس ورشو با قرائت بیانیه‌ای از طرف برگزارکنندگان آن پایان یافت.بیانیه‌ای که در آن نامی از ایران برده نشد، اما مسئله ایران یکی از بحث‌های این نشست بود و بارها از تهران به عنوان یک تهدید امنیتی نام برده شد. هدفی که برگزارکنندگان ورشو برای برگزاری این نشست اعلام کرده بودند،نشستی برای تامین صلح و امنیت در خاورمیانه بود. اما با توجه به اظهارات دو ماه گذشته مایک پامپئو، وزیر امور خارجه آمریکا که گفت موضوع اصلی اجلاس درباره ایران است، شاید بتوان مهم ترین خواسته آمریکا را رسیدن به اجماعی برای مقابله با ایران بیان کرد.خواسته‌ای که آمریکایی‌ها به دنبال مخفی کردن آن بودند تا بتوانند تعداد کشورهای حاضر در نشست را افزایش دهند.با این وجود،به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها وبرخی از متحدان آنها مثل رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی در به‌وجود‌آوردن اتحادی جهانی برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران در اجلاس ورشو شکست خورده باشند. شاید بتوان دلایل این شکست را عدم
استقبال برخی از کشورهای اروپایی و دیگر کشورهای مهم مثل روسیه و چین بیان کرد.کشورهای مهم اروپایی به این اجلاس روی خوش نشان ندادند و در پایین‌ترین سطح ممکن شرکت کرده بودند. راهکاری که آمریکایی‌ها در قبال ایران در پیش گرفته‌اند برای اروپایی‌ها قابل پذیرش نیست و از آن پیروی نمی‌کنند. راهکاری که با راهکار اسرائیلی‌ها در مقابله با ایران همسو است و این رویکرد با منافع اروپایی‌ها در ایران سازگاری ندارد.منافع اروپا ایجاب می‌کند تا با ایران ارتباطات نزدیکی داشته باشند و این منافع تنها به سود حاصل از تجارت با ایران به عنوان یک بازار بزرگ برای کالاهای اروپایی محدود نمی‌شود. مهم‌تر از سود اقتصادی منافع امنیتی اروپایی‌ها است. ایران می‌تواند در حل بحران مهاجران هم به اروپایی‌ها کمک کند و مشکلات آنها در این زمینه را
کاهش دهد.
روسیه و چین هم از جمله مهم ترین دوستان ایران به شمار می‌روند و آنها حاضر به پذیرش اقدامات خصمانه در قبال ایران نیستند. ایران با روسیه در زمینه‌های گوناگون مثل بحران سوریه همکاری‌های مشترک زیادی داشته است و در مبارزه با داعش همکاری مشترک آنها بسیار موثر بوده.همکاری روسیه با ایران تنها به زمینه‌های سیاسی و نظامی محدود نمی‌شود و همانند چین، هردو کشور در زمینه اقتصادی و انرژی هم همکاری‌های زیادی داشته اند.


از دیگر دلایل شکست این اجلاس،نرسیدن کشورهای شرکت کننده به یک طرح و برنامه مشخص برای مقابله با ایران بود. حاضرین به برنامه‌ای کوتاه یا بلند مدت در قبال مسئله ایران نرسیدند و این خود نشان از شکست و ابتر ماندن نشست ورشو دارد. نشستی که برخی از شرکت‌کنندگان در آن مثل بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی به دنبال برخورد خشن با ایران هستند. اسرائیلی‌ها درپی به‌دست‌آوردن متحدانی در میان کشورهای منطقه به ویژه اعراب حاشیه خلیج فارس هستند تا بتوانند در مقابل ایران قدرت نمایی کنند. برخی ازکشورهای عربی هم خود را برای همکاری با رژیم صهیونیستی بی میل نشان نمی‌دهند و سعی در گسترش روابط خود با اسرائیل دارند.
نزدیکی اعراب منطقه به رژیم صهیونیستی مغایر با منافع ایران است و تهران باید از گسترش این همکاری‌ها جلوگیری کند. مهم ترین راهکاری که تهران درقبال این همکاری‌ها می‌تواند اتخاذ کند،گفت‌وگو و مذاکره با کشورهای منطقه است تا نگرانی آنها از خود را کاهش دهد. ایران در برخی از برهه‌ها روابط مناسبی با کشورهای عرب منطقه داشته است و می‌تواند دوباره روابط خود را به سطح مطلوبی بازگرداند.کشورهای عرب منطقه
هم از گفت‌وگو با ایران به عنوان یکی از بزرگ ترین و مهم ترین همسایگان آنها خشنود خواهند شد و از آن استقبال خواهند کرد.