خلأ میز مذاکره برای مسائل داخلی

رئیس جمهوری در اظهاراتی از لزوم مذاکره‌ با برخی کشورها(تلویحا آمریکا مدنظر ایشان بود) سخن گفتند و اظهار داشتند: «اگر کسی می‌خواهد با ما حرف بزند، در صورتی که به قانون و حرمت مردم ایران احترام بگذارد، مذاکره می‌کنیم» اما یک اصلی در عرصه دیپلماسی وجود دارد و آن هم کاهش تنش و ایجاد فضای مثبت در چارچوب فضای بین‌المللی است. مذاکره در این چارچوب جایگاه ویژه‌ای دارد و قابل بحث است. اما مذاکره با دشمن مقوله دیگری است. یعنی یا باید آمریکا را دشمن فرض نکرد و یا دولت آمریکا را در ردیف دشمنان دانست. با توجه به بیانیه مهم مقام معظم رهبری که روز گذشته صادر شد، نشان داد که آمریکا دشمن جمهوری اسلامی ایران است و مذاکره با دشمن ابزار خود را می‌خواهد و باید در یک چارچوب خاصی به انجام برسد. نظام با آمریکا، رژیم صهیونیستی و برخی کشورها که عملا در صف دشمنان کشور قرار دارند، یک بار مذاکره انجام داده است و نتایج تاسف بار آن هنوز در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی کشور، قابل مشاهده است. به نظر می‌رسد که آقای روحانی باید درباره مذاکره، شفاف‌تر سخن بگویند و اگر مدنظر ایشان مذاکره‌ با دولت آمریکا و یا اروپایی‌هاست، باید صریحا بیان کنند. البته اروپا نیز نشان داده است که در انجام برخی تعهدات خود نسبت به ایران، کم توجهی به خرج می‌دهند و مواضع چندان شفافی ندارند که باید مقامات کشور در این باره نیز دقت عمل بیشتری به خرج دهند. اساسا نظام جمهوری اسلامی ایران درباره مسائل داخلی خود، هیچ‌گونه مذاکره‌ای با طرف آمریکایی انجام نخواهد داد؛ زیرا ایران یک کشور آزاد و قدرتمند است و لزومی نمی‌بیند که در رابطه با مسائل مورد نظر آمریکایی‌ها وارد مذاکره شود. اما در رابطه با مسائل منطقه‌ای می‌توان مذاکراتی را صورت داد و شرط این کار هم خروج نیروهای نظامیان آمریکایی از منطقه و به‌ویژه از خلیج فارس است. هیچ راهی جز این نمی‌توان پیش روی مقامات آمریکایی گذاشت. بنابراین اگر بحث بر سر مذاکره مسائل منطقه‌ای باشد، جمهوری اسلامی ایران برای خود پیش‌شرط‌هایی دارد که باید لحاظ شود. روش دیپلماسی ایران اکنون به این شکل باید باشد که تهدید در مقابل تهدید و افزایش برد موشکی در مقابل تحریم‌ها. بنابراین میزی برای مذاکره با دولت آمریکا در رابطه با مسائل داخلی وجود نداشته و نخواهد داشت.
* تحلیلگر سیاسی اصولگرا