بازهم تفرقه‌افکنی خودسر‌ها !

مصطفی چراغی- راهپیمایی 22 بهمن امسال از حساسیت خاصی برخوردار بود. با شروع مجدد تحریم‌های آمریکا و تشدید فشارهای معیشتی بر مردم چه بسا در شرکت گسترده مردم در راهپیمایی مذکور برخی تشکیک می‌کردند و بیگانگانی مثل سردمداران کاخ سفید چشم دوخته بودند و انتظار سردی آن را در ضمیر خود می‌پروراندند اما به هر حال این راهپیمایی با گرمی و گستردگی فراوان انجام شد و انتظار می‌رود تاثیرات مثبت خود را در نوع مواجهه کشورهای مختلف با ایران داشته باشد‌. با چنین مقدماتی نوع برگزاری راهپیمایی بسیار مهم و تعیین‌کننده بود و شاید به همین دلیل رهبر معظم انقلاب در بیانات خود به صراحت اقدامات‌ تفرقه‌افکنان را نهی کردند و این راهپیمایی را جای تسویه‌حساب و مظهر اختلاف و درگیری ندانستند. متاسفانه علی‌رغم آن همه حساسیت و این تاکید صریح، باز هم عده‌ای در برخی از شهرها با بلند کردن پلاکاردها یا سر دادن شعارهای منفی علیه برخی از مسئولان و برجام و لوایح مبارزه با پولشویی ساز ناکوک خود را زدند و از اختلافی که ایجاد می‌کنند نهراسیدند. مسلما اگر چنین حرکاتی به صورت موردی و از ناحیه افراد نا‌آگاه صورت گیرد، اولا چندان مهم نیست و دوم اینکه تاثیری هم در‌بر ندارد‌. مشکل آنجا است که عده‌ای عامدانه و جسارت‌آسا به این حرکات سازمان می‌دهند و حتی مراسم ملی و مهمی مثل روز سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی از گزند تفرقه‌افکنی‌شان در امان نیست‌. جالب این است که هرگاه کوچک‌ترین سخن یا عملکردی از هر کس سر بزند که توسط شبکه‌های بیگانه بازتاب پیدا کند، آقایان موضوع را پیراهن عثمان می‌کنند و نامش را اقدامات دشمن‌شاد‌کن می‌گذارند ولی در چنین موقعیت‌هایی به روی خود نمی‌آورند که رادیوها و شبکه‌های بیگانه کل راهپیمایی 22 بهمن را فرو می‌گذارند و این حرکات اختلاف‌انگیز را بزرگ‌نمایی می‌کنند. با این اوصاف این سوال مهم پدید می‌آید که سرچشمه و الهام‌دهنده این افراد کجاست‌؟ آیا ادعای ولایتمداری آنان با چنین عملکردی قابل پذیرش است‌؟ آیا برای آنان ولایت خوب است ولی تا زمانی که اهداف و برنامه‌های خود را همراستا با آن بدانند ولی هنگامی که زاویه‌ای پدید می‌آید و برخی سخنان و توصیه‌ها را برنمی‌تابند علناً از آن استنکاف می‌کنند‌؟ اینان همان افراطیونی هستند که خط قرمزی برای خود قائل نیستند و در حساس‌ترین شرایط و زیر فضایی آکنده از فشار دشمنان حاضر به توقف اعمال سیاسی و باندی خود نمی‌شوند‌. بارها گفته شده و از مسئولان قضایی و امنیتی خواسته شده که این عوامل تفرقه‌ساز را شناسایی و به مردم معرفی کنند ولی متاسفانه در عمل دیده نشده است که با آنها برخوردی صورت گیرد. متاسفانه این جریان تندرو در شرایط گوناگون با اعمال خود ضربات سنگینی به منافع ملی زده‌اند که آتش زدن سفارت عربستان در تهران تنها یکی از اقدامات آنان است‌. عمل نادرستی که مورد استقبال همه‌جانبه حکام آل سعود قرار گرفت و با تبلیغات وسیع مواضع معقولانه کشورمان را در جهان مورد خدشه قرار دادند‌. آنان با اینکه تریبون‌ها و رسانه‌های متعددی در اختیار دارند ولی هرگز به ابراز نظرات خود قانع نیستند و اغلب وارد عمل می‌شوند و گاهی کل کشور را با چالش جدی مواجه می‌سازند‌. بارها دیده‌ایم که برای این جریان تندرو، اصلاح‌طلب و اصولگرا فرقی نمی‌کند‌، هر‌کس موافق منویات آنان عمل نکند باید شاهد برخوردهای‌شان باشد‌. کاملا روشن است که اگر با آنها برخورد نشود یا به مردم معرفی نشوند ممکن است در سخت‌ترین و حساس‌ترین شرایط دست به اعمال خسارت‌بار بسیار بزرگتری بزنند که امکان رفع و رجوع ماحصل کارهای‌شان وجود نداشته باشد‌. در کشوری که از اقتدار لازم برخوردار است و نهادهای مختلف رسمی مستقر در حال انجام وظایف قانونی خود هستند، خودسری و قانون‌شکنی و اختلاف‌افکنی و کاسه داغ‌تر از آش بودن جزو ضربات سخت و زیانبار به منافع کشور هیچ منفعتی برای ملت متصور ندارد و مماشات با آنها عاقبت خوبی نخواهد داشت .