انقلاب در خدمت مردم

انقلاب اسلامی ایران انقلاب ملت مسلمانی است که تلاش کرد تا در پرتو ایجاد یک دگرگونی بزرگ تاریخی بتواند به آزادی، عدالت، آرامش و آسایش در پرتو باورهای دینی وآیین‌های مذهبی خود دست یابد. ایرانیان همواره ملتی موحد، پارسا، یکتاپرست و در همان حال در حوزه سیاست متکی بر گزاره های دینی معناداری بوده‌اند که ادبیات سیاسی ایرانیان همواره از آن اثر پذیر بوده است. از این رو بود که همواره عبودیت خدای احد و واحد را برگزیده‌اند. فلذا انقلابی که تحت عنوان انقلاب اسلامی ایران در بهمن 57 رخ داد بیش از هرچیز مدیون ملتی بوده است که از فرهنگ و تمدنی والا در چارچوب ادراک دقیقی از مذهب برخوردار بودند و اگر این انقلاب جهت‌گیری اسلامی پیدا کرد و بیش از هر چیز تکیه بر آیین‌های مذهبی در جهت ظهور و بروز خود نمود به‌واسطه این خصلت هویتی ایرانیان بود که در انقلاب اسلامی بروز و ظهور پیدا کرد. از این منظر باید بگوییم که در دهه‌های گذشته و در سال‌های هر دهه در 22بهمن هر سال ایرانیان با وجود تمام گرایش‌های گوناگون قومی، فرقه‌ای و همچنین نقدهای متفاوتی که در چارچوب‌های گوناگون و ساحت‌های مختلف اقتصادی،سیاسی، فرهنگی، زیست بومی و ارزشی داشته‌اند با عنایت به جایگاه ایران و ایرانیت در پرتو دیانت تلاش داشته‌اند تمام آنچه که در اذهان، رفتار و کنش‌های آنها نشاندهنده نوعی گرایش‌های نقدگونه است پای در میدان نهند و این روز را به عنوان روزی برای ایران و برای وطن خود در چهل ساله اخیر و انقلابی که در آن به این ارزش‌های والا می‌اندشیده‌اند متوجه سازند. فضایی که در آن این همایش بزرگ ملی مصادره به مطلوب شود و بیش از آنکه انقلاب را از آن ملت بداند؛ ملت را از آن انقلاب و انقلاب را ولی نعمت ملت بخواند موجب می‌شود که این همگرایی و این روز ملی به جای مشارکت توده‌های گسترده مردم آرام آرام از مردمی بودن تهی شود. اگر می‌خواهیم ایران عزیز در پرتو آیین‌های مذهبی خود که اسلام پذیرفته است و اکثریتی شیعه در آن زندگی می‌کند، بتواند به عنوان کشوری بزرگ در منطقه و نظام بین‌الملل با ارزش‌های ملی و دینی خود بدرخشد باید ملت ایران را پاسداشت و تمام قد در برابر ملت ایران ایستاد، کلاه از سر برداشت، تعظیم کرد و این حرمت تعظیم گونه را در عرصه رفتار و کنشی عملیاتی برای خدمت با تمام توان حرکت بخشید. نمی‌توان در روزهایی که به حضور مردم نیاز است مردم را ولی نعمت خواند و بعد از آن که حضور مردم رقم خورد بدون توجه به آنچه که نیاز و خواسته مردم است، نادیده گرفت و به جای آنکه بگوییم انقلاب در خدمت مردم است، مردم را در خدمت انقلاب و انقلاب را از آن خود یا گروه و دسته خاصی بدانیم و دیگران را از متن به حاشیه برانیم. این حرکت و اینگونه عمل کردن می‌تواند به ضد خود تبدیل شود و آثار و پیامدهای یک روز ملی بزرگ را به سرعت تغییر و ایجاد کننده یک نا امیدی از پس امید ایجاد شده از متن ملت باشد. آنچه که حضور مردم را بیش از هر چیزی به جلو می‌راند و موجب عظمت آنها می‌شود مشارکت مردم در صحنه‌های گوناگون به‌ویژه بازتاب‌های منطقه‌ای و بین‌المللی آن است. نمی‌توان در جامعه ملی بدون توجه به قدرت مردم وتوان پشتیبانی کننده مردم قدرت موثر منطقه‌‌ای و اثر گذار در نظام بین‌الملل بود. هر کشوری که از حمایت توده‌های مردم برخوردار نباشد و مشارکت مردم را به دنبال نداشته باشد محکوم به ضعف در ابعاد منطقه‌ای و بین‌المللی است و بالطبع حضور مردم در صحنه‌های گوناگون می‌تواند ایجاد کننده قدرت و توان بیشتر برای جلوه نمایی در حوزه‌های فراملی باشد.
* آینده پژوه سیاسی و اجتماعی