روزنامه آفتاب یزد
1397/11/18
آیا هر دکتری پزشک است؟
با وجود این همه دانشگاه و موسسات آموزش عالی، آموزشگاه‌های جور و واجور وفارغ التحصیلان دانشگاهی، هستند بسیاری که عنوان دکتر را تنها در رابطه با پزشکان می‌شناسند و هر که خود را دکتر معرفی کرد انتظار آنست که حتما پزشک باشد. چنانچه بلافاصله سوال می‌کنند تخصص شما چیست و اگر جواب شنیدند که من پزشک نیستم بلکه مثلا معدن‌شناس هستم می‌پرسند مگر معدن هم دکتر می‌خواهد؟ این سوالی است که اگر هم نپرسند، به آن فکر می‌کنند. معمولا اولین مدرک فارغ التحصیلی دانشگاهی کارشناسی
(لیسانس)، سپس کارشناسی ارشد (فوق لیسانس) و در آخر دکترا می‌باشد. دکترای تخصصی (PhD)بالاترین مدرک دانشگاهی است که معمولا در تمام رشته‌های زیرمجموعه‌های علوم پایه، علوم انسانی، کشاورزی، منابع طبیعی، هنر و مهندسی تحصیل می‌گردد. دکترای حرفه‌ای به عنوان مدرک دکترا در رشته‌های پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی اعطا می گردد. در اکثر کشورهای جهان عنوان دکتر بخشی از هویت اجتماعی یک فرد است که می‌تواند از مزایای قانونی آن استفاده کند. علاوه بر اینکه هنوز بسیاری از مردم
تنها پزشکان را دکتر می‌نامند، تمام مدرسین دانشگاه را هم استاد می‌پندارند. در صورتی که استاد (پروفسور) بالاترین مرتبه ارتقاء در چارت دانشگاهی می‌باشد. به طور کلی مدرسان
دانشگاه را عضو هیئت علمی دانشگاه می‌نامند
که با توجه به مراتب علمی، به مربی
Instructor ، استـــادیـــار Assistant Professor، دانشیار AssociateProfessor و استاد Professor تقسیم میشود. مربی کسی است که فاقد مدرک دکترا PhD بوده، اما دارای مدرک کارشناسی ارشد است. معمولا ارتقای یک مربی به مرتبه بالاتر منوط به اخذ مدرک دکترا است. کسانی که دارای مدرک دکترا هستند، در بدو استخدام به عنوان استادیار
عضو هیئت علمی می‌شوند. ارتقای استادیاران به مرتبه دانشیـــاری
منوط به گذشت حداقل چهار سال و کسب امتیازات لازم آموزشی، پژوهشی و فرهنگی طبق آیین‌نامه ارتقای اعضای هیئت علمی به تشخیص هیئت ممیزه دانشگاه است. همین مراحل باید برای تغییر مرتبه از دانشیاری به استادی انجام پذیرد. برای تغییر مرتبه در رشته‌های پزشکی هم باید همین مراحل طی
شود.
متاسفانه مشاهده میشود که تعدادی از نویسندگان در نوشته هایشان خود را استاد دانشگاه معرفی می‌کنند یا درمجامع مختلف از طرف مجری برنامه به عنوان استاد معرفی می‌شوند در حالی‌که مرتبه علمی آنها دقیقا مشخص نمی‌شود. در اکثر کشورها، عنوان پروفسور معادل استاد دانشگاه در ایران است، ولی در ایران عنوان استاد حتما به عنوان استاد دانشگاه تلقی نمی‌شود زیرا اغلب برای محبوبیت یا تاثیرگذاری بر شنوندگان از عنوان استاد برای معرفی فرهیختگان و کارشناسان در زمینه های ادبی، هنری و مانند آن استفاده میشود. از طرف دیگر در بسیاری ازمشاغل، کننده کار را استاد می‌نامند. مانند استاد نجار، استاد گچ کار، استاد صافکارو غیره. بنابراین با توجه به آنچه گفته شد هر دکتری پزشک و هر عضو هیئت علمی یا استاد، استاد دانشگاه به مفهوم پروفسور نیست. استفاده از لغت پروفسور برای نشان دادن مرتبه واقعی استاد دانشگاه می‌تواند بسیاری از این سوء تفاهم‌ها
را رفع نماید.
سایر اخبار این روزنامه
لزوم عدم نگاه جناحی به منافع ملی
خبر آخر
برای آقای رئیس جمهور!
نیاز واحدهای تولیدی چالش نظام بانکی
چند نکته درمورد اظهارات زنگنه
آیا هر دکتری پزشک است؟
حکایت خواب من و کنکاش موسیو پوآروی شورای ملی مصلحت...!
آخر هفته ماکرون رفته
اروپا را نباید بزرگ کرد و نباید نادیده گرفت
مخالفت شدید بانک‌ها با افزایش وام ازدواج
آمریکا توبه کند آنها را می‌پذیریم
۱۰ نکته و چند حاشیه از سخنرانی سالانه ترامپ
چرا مدیریت بحران، بحران‌ها را مدیریت نمی‌کند؟
بارقه امید برای پایان جنگ ۴۰ ساله
دستور رهبری برای اصلاح ساختار بودجه‌ریزی در مدت ۴ ماه آینده
بهتر است فرزند مسئولان به جای آمریکا و انگلیس به کشورهای دیگری بروند
