امید مافی =روزنامه نگار

سایه ابرها که سنگین شود و ماه به وسط آسمان هجرت کند، یازده سرباز بی قمقمه و بی ماسک به جنگ تیم سخت جانی می روند که با جان کندن و جان دادن خود را به جمع شانزده نامزد برتر کهن قاره رسانده .تیمی که با رهبری پیم وربیک مردی از سرزمین لاله های نارنجی با جان کندن و جان دادن خود را به جمع شانزده تیم برتر قاره رهنمون کرده
است. امشب در "زاید" انبوه حاشیه ها را دریبل
می زنیم و از گردابی که نیمکت ایران ساخته به سلامت گذر می کنیم تا حسرت بر دلمان نماند و خیلی زود به خانه برنگردیم. شکست دادن عمان برای ما که در انبوه رویاهای مچاله، همچنان خواب جام را می بینیم و یک آن از خیال آن بیرون
نمی رویم کار سختی نیست،اگر حرف های نگفته کی روش به وقت دیگری واگذار شود و جواد خیابانی اشک هایش را نگه دارد و تمام رازهای نگشوده لااقل برای نود دقیقه سر به مُهر بمانند.


تیم ملی با اتکا به شاه مهره هایی که هر یک به تنهایی نقش یک آتشفشان را ایفا می کنند
می تواند امشب بی آب و بی بسمل توپچی های دیار سلطان قابوس را ذبح کند و خود را در جمع هشت تیم نهایی ببیند.برای تیمی که با ندانم کاری ها در این روزهای برزخی سر از جزیره ای متروک درآورده تنها یک راه مانده: نعره ای مهیب در شب مهتابی ابوظبی و روشن کردن فانوس ابدیت و مچاله کردن عمان بی هیچ حرف و حدیثی.این تیم می تواند
بی دلشوره از سد عرب ها رد شود اگر کارلوس هوس محافظه کاری به سرش نزند و برگ های برنده خود را به نیمکت غل و زنجیر نکند.اگر با نخستین سوت قاضی اهل آمریکای لاتین تفنگچی های ما در زمین عمان خیمه بزنند و گره‌ای در ابروان خود بیندازند تا حساب کار دست حریف بیاید و سکاندار هلندی روی نیمکت کپ کند. مسیر قهرمانی از ابوظبی
می گذارد.از چمنزاری که امشب می تواند به جایی برای
حیران کردن عمانی ها و کبودکردن رویاهایشان بدل شود. ما از این بازی یک برد قاطعانه می خواهیم تا میخ ها را محکم بکوبیم و درها را محکم بزنیم و به سرعت شمشیری که فرود می آید رنگ روسفیدی را ببینیم.تا شب چیزی نمانده.چاره ای نداریم جز آنکه به چیزهای خوب بیندیشیم و به اجرای عدالت در
مرتع یشمی فکر کنیم.عدالتی که حکم به برتری
ما می دهد و هول و هراس را به اردوگاه عمانی ها
می فرستد.پس بجنگید لطفا و در هروله ثانیه ها شمایل لشگری فاتح را در دیدها قرار دهید.بجنگید و پرچم نجیب را در آن سوی خلیج به رقص درآورید که ماه با تاج نقره ای بر سر چشم انتظار طغیان شماست.

معادلات یک ترکیب!
اما یازده بازیکن اصلی کارلوس در جدال امشب چه کسانی هستند؟تا این لحظه هیچ کس نتوانسته دست فرمانده تیم ملی را بخواند و چیزی دستگیرش
شود.فرمانده ای که یک روز نقشه ای تهاجمی
رو می کند و با اتکا به شاه مهره های خود سنگر رقیبان را به توپ می بندد و روز دیگر به سیستم کلیشه ای خود پناه می برد و رعشه بر جانمان
می اندازد.مثل بازی با عراق که در لاک احتیاط فرو رفتیم و مجوز پیشتازی را برای همسایه صادر کردیم.
منطق می گوید یک ترکیب رو به جلو و غریبه با بیم می تواند امشب عصای دستمان باشد.
اگر معادلات چند مجهولی سازمان دفاعی تیم ملی بالاخره حل شود و کی روش از میان گزینه های موجود به دو بک تثبیت شده برسد،اگر کمربند میانی با حضور اشکان دژاگه محکم شود و اگر سردار و طارمی خط آتش را پر از باروت کنند و کی روش به تک مهاجم بسنده نکند می توان امیدوار بود در طوفان رنگ ها و صداها فریاد لیاقت سربازان بومی به گوش ها برسد و خیمه عمانی ها دچار حریق شود.
کمی تهور برای هزیمت مسقط نشینان کافی است.ما مردانی داریم که می توانند مثل هیمه در کوره آفتاب گداخته شوند و ارتش عمان را بسوزانند.فقط باید کی روش عطر آرامش را به جامه اش بزند و لذت وصل با یوزها را ببرد.فصل کردن در بیکرانه مطلق جایز نیست.

از زاید تا آل مکتوم
اما امشب علاوه بر جدال زاید دو نبرد حساس دیگر نیز برگزار می شود.چین با مارچلو لیپی در العین به ملاقات تایلند می رود تا رنگین کمان شادی را در آسمان خود ترسیم کند.چینی ها در صورت پیروزی، حریف احتمالی ایران در یک چهارم نهایی خواهند بود.شطرنج مرموز لیپی ـ کی روش به هزار بار دیدن می ارزد. در دیگر پیکار یکشنبه نیز ویتنام در دبی به مصاف اردن خواهد رفت.ویتنامی ها که به اعجاز در کارزار می اندیشند با تکیه بر مردان سرعتی خود به مات کردن اردنی ها می اندیشند.اردن اما بیکار ننشسته و با توپچی هایی که از هارمونی لازم برخوردارند تنها و تنها رویای به زانو درآوردن سرجوخه های هانوی را در سر می پروراند.