سهم زنان فیلمساز در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر

اگر در پیش از انقلاب اسلامی تعداد زنان فیلمساز در سینمای ایران بسیار انگشت شمار بود، اما امروز این تعداد بسیار گسترده‌تر و فعال‌تر شده‌اند و در سینمای ایران از جایگاه خاص و ویژه‌ای دارند.
زنان فیلمساز امروز نه تنها در داخل کشور بلکه در خارج از مرزها نیز جایگاه خود را یافته‌اند و دغدغه‌های خود را با تولید آثار متفاوت به مخاطبان خود عرضه می‌کنند. زنان فیلمسازی که با نگاه به جزئیات و ظرافت‌های زنانه همواره آثار درخشانی را تولید کرده‌اند، هرچند که آنطور که باید و شاید همانند فیلمسازان مرد مورد حمایت واقع نمی‌شوند و در طی این راه با سختی‌ها و مرارت‌های بسیاری مواجه هستند اما از پای ننشسته و همواره در تلاش هستند تا خود را به اثبات برسانند. در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر نیز از میان 39 اثری که در سئانس‌های مختلف به نمایش در می‌آیند سهم سینمای زنان هرچند اندک اما پررنگ است.
به گزارش هنرآنلاین، در این دوره جشنواره نرگس آبیار، آزیتا موگویی، یلدا جبلی، الهه نوبخت، زینب تبریزی، زینب تقوایی، سوگل رضوانی و فاطمه احمدی کارگردانان و تهیه کنندگانی هستند که در بخش‌های سودای سیمرغ، نگاه نو، مستند و فیلم کوتاه حضور دارند.
نرگس آبیار فارغ التحصیل رشته ادبیات فارسی است. او ابتدا وارد حوزه ادبیات شد و اقدام به نوشتن رمان و داستان کرد که حاصل آن بیش از 30 جلد کتاب در این عرصه است. آبیار اما نگارش صرف سیرابش نکرد و از اواسط دهه 80 شروع به نگارش فیلمنامه و پس از آن ساخت فیلم‌های کوتاه و مستند کرد. او در سال 92 یک سال بعد فیلم «شیار 143» را کارگردانی کرد که در سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه مردم و هیئت داوران را از آن خود کرد. 


آبیار پس از این در سال 94 فیلم «نفس» را ساخت که در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر سیمرغ زرین جشنواره را از آن خود کرد. همچنین این فیلم نیز در جشنواره‌های بین‌المللی بسیاری حضور یافت و موفق به دریافت جوایز گوناگونی شد و در نهایت به عنوان نماینده ایران در اسکار 2018 معرفی شد. حالا این کارگردان موفق در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر حضور یافته است و قرار است آخرین اثر او یعنی «شبی که ماه کامل شد» به نمایش درآید. 
آزیتا موگویی ورودش به سینما در اواخر دهه 60 رقم خورد. او سال‌ها در پشت صحنه سینمای ایران در سمت‌‌های مختلفی حضور یافت و با کارگردانان مختلفی همکاری کرد و در کنار تک تک آن‌ها به کسب تجربه پرداخت. این روند تا اوایل دهه 90 ادامه یافت و در نهایت موگویی با ساخت فیلم «تراژدی» بر مسند کارگردانی نشست و در سی و دومین جشنواره فیلم فجر در بخش نگاه نو در بخش بهترین کارگردانی نامزد دریافت جایزه شد. موگویی پس از این فیلمی نساخت تا امسال که فیلم «ایده اصلی» را در ایران و خارج از کشور تولید کرد و برای حضور در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر آماده رقابت شد.
یلدا جبلی فارغ التحصیل رشته سینماست. ورودش به سینما با تدوین فیلم «بشارت به یک شهروند هزاره سوم» رقم خورد. پس از آن جبلی در سال 93 تصمیم گرفت فیلم «داره صبح میشه» را کارگردانی کند فیلمی اپیزودیک که جبلی آن را ساخت و حالا پس از حدود 4 سال فیلم سینمایی «جمشیدیه» را روانه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر کرده است.  «جمشیدیه» دومین فیلم بلند سینمایی یلدا جبلی در فضایی متفاوت و سبکی جدید  نسبت به فیلم « داره صبح میشه» است که نگاهی به یکی از معضلات چالش برانگیز جامعه دارد. 
زینب تقوایی تهیه کننده از دهه 80 وارد تلویزیون شد و فعالیت نمایشی خود را از سال 92 با مجموعه «دودکش» آغاز کرد. از آن به بعد نیز در آثار متفاوتی در مقام تهیه کننده حضور یافت. او که پیش از این در آثار تلویزیونی اقدام به تهیه و تولید کرده بود حالا در مقام تهیه کننده فیلم سینمایی «سمفونی نهم» را به کارگردانی محمدرضا هنرمند برعهده دارد و با این فیلم در جشنواره فیلم فجر حضور خواهد یافت. 
الهه نوبخت تهیه کننده مستند و از پخش کننده‌های بین‌المللی سینمای ایران است و در این سال‌ها مدیریت بخش میهمانان خارجی و مسئول بخش داوران بین الملل دوره‌های سی و یکم تا سی و سوم جشنواره فیلم فجر، مدیر بین‌الملل ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم شهر را در کارنامه خود دارد. وی همچنین در آخرین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ژنو سوییس به عنوان داور حضور داشته است. او امسال در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر در مقام تهیه کننده با فیلم مستند»دلبند» ساخته یاسر طالبی حضور دارد. مستند «دلبند» قصه زندگی دشوار اما به دلخواه یک مادر هشتاد و دو ساله و تنها به نام فیروزه است که زندگی منحصر به فردی در دل رشته کوه‌های البرز دارد.
زینب تبریزی دیگر زن فیلمساز این دوره از جشنواره فیلم فجر است. او دانش آموخته رشته تدوین از دانشکده سینما و تئاتر ایران است. تبریزی فعالیت فیلمسازی خود را از اواسط دهه 80 با ساخت فیلم‌های کوتاه و تجربی آغاز کرد و نخستین فیلم تجربی او با نام «هشت دقیقه بیشتر» با الهام از فیلمی کوتاه ساخته شد که در بیست و هفتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور یافت و موفق به دریافت دیپلم افتخار بهترین فیلم تجربی از چهارمین دوره جشنواره زنان فیلمساز شد. او در طی این سال‌ها مستند‌های گوناگونی را ساخته است که هرکدام در جشنواره‌های مختلف به نمایش درآمده و جوایزی را از آن این بانوی فیلمساز کرده‌اند. او در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با مستند «تمام چیزهایی که جایشان خالی است» در بخش مستند حضور خواهد یافت. 
سوگل رضوانی دیگر فیلمساز زن جوانی است که در جشنواره امسال حضور دارد. رضوانی فعالیتش را در عرصه هنر با موسیقی آغاز کرد و سپس وارد عرصه بازیگری تئاتر شد. او فارغ‌التحصیل کارشناسی سینما و کارشناسی ارشد هنرهای زیبا از سانفرانسیسکو است. رضوانی تهیه‌کنندگی، کارگردانی و نویسندگی آثار متعددی در حوزه فیلم کوتاه را بر عهده داشته است و جوایز گوناگونی را نیز از جشنواره‌های داخلی و خارجی دریافت کرده است. او امسال با فیلم «رورانس» در سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، حاضر شد و جایزه بهترین کارگردانی را از آن خود کرد. حالا او با این فیلم در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر حاضر شده است. 
در نهایت فاطمه احمدی را نیز باید به‌عنوان یکی از جوان‌ترین فیلمسازان زن این دوره از جشنواره معرفی کرد. او نیز در جشنواره فیلم کوتاه تهران با فیلم «دریای تلخ» درخشید.