روزنامه کيهان
1397/10/24
بعد از برد-برد با آمریکا باید دنبال برد-برد با اروپا باشیم!
سرویس سیاسی-روزنامه زنجیرهای قانون در مطلبی با عنوان «كلافگي ايران از دست اروپا» نوشت :«...بعد از ضربه به برجام و شروع ناكارآمدي اين قرارداد بينالمللي، اروپا كه نابودي اين عهدنامه را به ضرر خود ميديد و معتقد بود به هر شكل ممكن بايد آن را حفظ كند، برقراري يك كانال مالي را براي رهايي ايران از تحريمهاي آمريكا وعده داد، ولي تاكنون به هيچ نتيجه مثبتي نرسيده است. بعد از اين همه مدت، مسئولان آلماني گفتهاند كه تا هفتههاي آينده اميدواريم اتفاقي در اين زمينه رخ دهد! اين رويه اظهارات بياساس و همچنين تحريمهاي جديد اروپا عليه وزارت اطلاعات ايران و همايش بينالمللي در لهستان سبب سردرگمي و كلافگي مسئولان ايراني در قبال روابط با اروپا شده و آنها را به موضعگيريهاي تند وادار كرده است.»
این روزنامه زنجیرهای در ادامه نوشت: «اينكه اروپا براي همگرايي با ايران مقابل آمريكا بايستد رويايي است كه برخي در سر دارند، ولي اين موضوع هيچگاه به حقيقت نخواهد پيوست. موضوعي كه شايد برخي در افكار عمومي و ميان مردم آن را القا كردند ولي بيشك در عالم حقيقي وضعيت بهگونهاي ديگر پيش خواهد رفت زيرا اروپا نيز به دنبال منافع خود ميگردد. اين گفتهها همه برگرفته از آن نيست كه بايد با اروپا گلاويز شد.. باید طوری برخورد كنيم كه آينده به نفع ما رقم بخورد و بازي برد- بردي در پيش باشد.» گفتنی است دو طیف سهلاندیش و ماموریتدار، زمانی نه چندان دور برای رونق بخشیدن به مذاکره و توافق با شیطان بزرگ، خباثت صهیونیستها را برجسته میکردند و میان آنها با آمریکا فاصله میگذاشتند. مدتی هم کوشیدند حساب اروپا را از آمریکا و اسرائیل جدا کنند. اما دست اروپا بهویژه با شرارتهای چند ماه اخیر (حمایت از گروهکهای تروریستی و جوسازی علیه دیپلماتهای دولت جمهوری اسلامی) رو شده است.اروپاییها که باید در مقابل اعلام رسمی «بازگشت همه تحریمهای معلق شده در برجام»از سوی آمریکا، موضع عملی قاطع میگرفتند، بهجای صاف کردن بدهیهای برجامی معوقه، اتهامافکنی و طلبکاری میکنند. دولتهای اروپایی باید بهخاطر بدعهدی، عدم انجام تعهدات و نایستادن مقابل آمریکا به ما بدهکار باشند اما از وقتی دیدهاند اولویت ظریف و روحانی، سلب بهانه از طرف مقابل است، آنها نیز بهانهگیر و طلبکار شدهاند! از آنها ناز و از دولت ما نیاز! هرچند که اروپا محتاج نفت و گاز ما باشد.
صبر استراتژیک یا اجرای برجام به هر قیمت!
روزنامه دنیای اقتصاد در تیتر اصلی شماره دیروز در گزارشی با عنوان «صبر استراتژیک تهران در برجام» نوشت:«نشریه آمریکایی «فارن افرز» در تحلیلی به تشریح چرایی باقی ماندن ایران در برجام پرداخت و پیشبینی کرد که تهران «به احتمال زیاد» در سال ۲۰۱۹ نیز به توافق هستهای پایبند خواهد ماند. این مجله تخصصی حوزه روابط بینالملل، سه دلیل «صبر استراتژیک تهران در راستای منافع منطقهای»، «تقویت روابط دیپلماتیک و افزایش اعتبار بینالمللی» و «مسائل اقتصادی و فروش نفت» را دلایل اصلی مقامات جمهوری اسلامی برای ماندن در برجام توصیف کرده است».
این روزنامه زنجیرهای، در پوشش بازنشر یک مقاله خارجی، اینطور القاء کرده که اجرای برجام از سوی ایران، صبر استراتژیک است! برخلاف این ادعا، وضعیت فعلی دولت روحانی در موضوع توافق هستهای، نه صبر استراتژیک بلکه رویکرد خسارتبار اجرای برجام به هر قیمت است.در روزهای گذشته، روزنامه زنجیرهای سازندگی در مطلبی نوشته بود:«امروز دولت نیازمند آن است که باور کند برجام به پایان رسیده... اکنون جواب مشخص است. خروج از برجام و بازگذاشتن راه مذاکره با کسانی که قدرت عمل به تعهداتشان را دارند، این گزینه بهتری از ماندن در توافق یکجانبه، تحریمهای سختتر از پیشابرجام، دلخوش کردن به اقدامات نمادین اروپا و مشاهده رکودی است که این بار میتواند اقتصاد کشور را از گروه کشورهای با درآمد متوسط به فقیر مبدل سازد».روزنامه زنجیرهای شرق نیز در روزهای گذشته در مطلبی نوشته بود:«جامعه اروپایی خاطرجمع شده است چنانکه تعهدات برجامی خود را زیر پا بگذارد یا انجام آن را به تعویق بیندازد، واکنش جدی ایران ازجمله خروج این کشور از برجام را برنخواهد انگیخت؛ بنابراین دلیل و توجیهی نمیبیند که خود را درگیر کاری کند که بالاخره با ریسک و مخاطرات خاص خود همراه است.»
زنان در اولویت سیاست حذف و ادغام دولت!
روزنامه زنجیرهای آرمان در گزارشی به وعدههای دولت در جهت استفاده از ظرفیتهای زنان پرداخته و این وعده را در مقام عمل اجرا نشده خواند.
در بخشی از این گزارش آمده است:«بیتردید زنان نقش مهمی در تحولات جامعه دارند و سکوت و عدم فعالیت آنها تبعات محرزی برای کشور دارد. بنابراین اختصاص سازوکاری برای این قشر از جامعه که در برخی موضوعات از جمله توسعه کشور گوی سبقت را از مردان ربودهاند، طبیعی و لازم است؛ اما هیچگاه آنطور که انتظار میرفت در سیاستگذاری و تصمیمات به زنان اهمیت ویژهای داده نشد هر چند رئیسجمهور سعی کرد اختصاص 30درصد پستهای مدیریتی به زنان محقق شود، اما هرگاه سخن از کوچکسازی یا ادغام میشود، ساختارهای مربوط به زنان در اولویت قرار میگیرد که همین موضوع سبب انتقاد جامعه زنان شده است».
گفتنی است روحانی در دوره تبلیغات انتخاباتی سخنان زیادی در حمایت از حقوق زنان و برخی دیگر از اقشار جامعه زد و روزنامههای زنجیرهای نیز در جهت کسب رای مردم توسط دولت مطلوب خود به حقوق زنان تاکید کردند بدون آنکه بگویند در ایران اسلامی و از روزهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون همه اقشار جامعه زن و مرد، مسلمان و غیرمسلمان، شیعه و سنی به حقوق مصرح خود در قانون رسیدهاند و اگر نقصانی نیز دیده میشد نواقص طبیعی و قابل حل بوده است ولی زنجیرهایها با بالا بردن توقعات در جهت کسب رای کوشیدند و پس از انتخابات با مطالبات وعده داده شده انباشته شده مواجه شدند و امروز درصدد توضیح و توجیه آن هستند.
دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را؟
علیرضا رحیمی، نماینده طیف موسوم به اصلاحطلب در مجلس درباره سخنان اخیر رئیسدفتر رئیسجمهوری درباره نسبت اصلاحطلبان و دولت به شرق گفته است: «چنانچه گلایههایی هم وجود داشته باشد (که البته وجودشان طبیعی است) رئیسجمهور حتما این گلایهها را شنیدهاند و مسئله مهم این است که به این گلایهها ترتیب اثر بدهند...»
غالب گلایههای طیف موسوم به اصلاحطلب پیرامون اهداف حزبی و سهمخواهی از انتصابهای درون کابینه و مقامات استانی و مجموعههای تابعه دولت بوده است. کمتر از آنها گلایههایی در رابطه با مسایلی از قبیل معیشت مردم و یا ناکارآمدی در وزارتخانههای مختلف بوده است. نمونه روشن و آشکار آن را باید در روز رای اعتماد به چهار وزیر پیشنهادی دولت جستوجو کرد؛ اتفاقی که حتی صدای برخی رسانههای اصلاحطلب را نیز درآورد.
پیش از آن قرار بود محمد شریعتمداری که آن روزها وزیر صمت بود استیضاح شود. ناگهان او استعفا داد و سپس به عنوان وزیر پیشنهادی دولت برای وزارتخانه کار و رفاه اجتماعی معرفی شد. در کمال حیرت صبح همان روزی که قرار بود رایگیری شود فراکسیون امید (اصلاحطلبان) به همراه فراکسیون مستقلان اعلام کردند که به او رای خواهند داد و تنها فراکسیون ولایی بود که عدم حمایتش را از وزیر کنونی دولت تدبیر و امید و وزیر پیشین دولت اصلاحات اعلام کرد. این موضوع به خوبی نشان میدهد که گلایههای طیف اصلاحات از چه جنسی است. سپس در گزارش شرق آمده است: او [علیرضا رحیمی نماینده فراکسیون امید] افزود: «نگاه اصلاحطلبان به دولت نگاه کسب قدرت نیست...»[!]
این نماینده محترم مجلس دهم بهتر بود پیش از این ادعا کمی به عقب برمیگشت و سوابق سهمخواهی هم قبیلههایی خود را از دولت میدید. اینجاست که میگویند: دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را؟
اشتغالزایی واقعی تنها به تزریق پول نیست
روزنامه اعتماد دیروز گزارشی را با تیتر «داروی بیکاری یا آرزوی خام» منتشر کرد و روتیتر زد: «نوبخت از ایجاد بیش از یک میلیون شغل در سال 98 خبر داد»
این روزنامه در این زمینه نوشت: «بیتوجهی به الزامات توسعه اشتغال و فرصتهای شغلی در کشور ماحصلی دارد که به خوبی در بازار کار ایران قابل مشاهده است. پیشبینی تحقق این میزان از اشتغال از سوی رئیسسازمان برنامه و بودجه با وجود آگاهی کامل این مقام مسئول به آمارهای اقتصادی کمی دور از انتظار [به نظر] میرسد. این میزان از ایجاد اشتغال آرمانی است. این در حالی است که این میزان از تولید اشتغال مسیری بسیار سخت و پیچیده است و در چند سال اخیر، حتی بدون تنگناهای حاصل از تحریم این امر محقق نشده است.»اعتماد همچنین نوشت: «با تزریق پول به بخشهای مختلف بدون در نظر گرفتن افق زمانی بلندمدت، نمیتوان اشتغال واقعی ایجاد کرد. همچنین برای بهبود شاخصهای اقتصادی کشور چه از نوع شاخصهای کمی باشد و چه کیفی باید نقشه راه مشخص باشد. تا زمانی که دولت فقط تسهیلات ویژه اشتغالزایی اختصاص دهد و نسبت به بهبود سایر شاخصها از جمله رشد اقتصادی، بهبود فضای کسب و کار، تسهیل قوانین جاری و... بیتوجه باشد، روند اشتغالزایی با مشکلات عدیده و بعضا شکست مواجه میشود.»
نتیجه اقدامات پوپولیستی طیفهای مدعی اعتدال و اصلاحات
روزنامه شرق در سرمقاله شماره دیروز خود به موضوع موسسات مالی پرداخته که در این سالها هزینه بسیاری به نظام اقتصادی کشور وارد کردند.
در بخشی از این سرمقاله آمده است: «حال که حکم مدیرعامل یکی از این موسسات (ثامن) صادر شده، پیدا کردن دانه درشتها کار سادهای است.»در این باره باید گفت که همانطور که یادداشت فوق نیز نوشته؛ پیداکردن دانه درشتها کار سادهای است اما متاسفانه رئیسجمهور مواضعی در این خصوص دارد که بیشتر همین دانه درشتها را دلگرم میکند. روحانی ضمن گفتوگوی تلویزیونی در مهرماه 1393 گفت: «عدهای از مردمی که یارانه میگیرند روشن است که نیاز ندارند... راهی بود که همه را شناسایی کنیم که من تاکنون من موافقت نکردم و آن سرک کشیدن به حسابهای مردم است. این ضررش بیشتر از نفعش است. اعتماد مردم به دولت را خدشه وارد میکند. تمام رونق اقتصادی ما باید توسط مردم ایجاد شود دولت تسهیلکننده است.»دولت و دستگاه قضایی برای شناسایی این دانهدرشتهایی که با سرمایه خود میتوانند اقتصاد کشور را دچار تلاطم کنند ناچار هستند که حسابها را به طور محرمانه رصد و بررسی کنند. کسی که میلیاردها تومان پول در حساب خود دارد اما آن را از راه هنجار، معقول و شرعی کسب کرده است چه نگرانی میتواند داشته باشد؟!خب وقتی منش دولت تدبیر و امید رها کردن حسابها هست چگونه میتوان به یافتن آن دانهدرشتها امیدوار بود؟! از قضا اگر دولت به مردم بگوید که در مسیر مبارزه با فساد و مفسدان این کار را میکند حتما از آن استقبال هم خواهند کرد. این دانه درشتها تعداد محدودی هستند و بقیه مردم حسابهایشان پاک و بیغلوغش است و آن را که حساب پاک است از محاسبه چه باک است.اما نکته جالبتر این است که چند سال پس از این اظهارات رئیسجمهور مبنی بر سرک نکشیدن، دولت تدبیر و امید لوایح چارقلوی FATF را به مجلس آورد. لوایحی که به بیگانگان اجازه میدهد به تمام حسابها و تراکنشهای مردم ایران دسترسی داشته باشند. این یادداشت سپس افزوده است: «چرا باید از جیب فلان پیرزن روستایی که کمترین امکانات برخوردار است و با تکیه بر یارانه و دریافتی کمیته امداد امام خمینی(ره) به حیات بیرمق خود ادامه دهد تاوان تقصیر بانک مرکزی و جرم مدیران موسسه و زیاده خواهی دانهدرشتهای سپردهگذار پرداخته شود؟»
سایر اخبار این روزنامه
اتهام به ایران و حمایت از تروریستها نتیجه گستاخی اروپا و انفعال وزارت خارجه
نمیترسیدند قشونکشی نمیکردند(یادداشت روز)
اخبار ویژه
سرنوشت کنفرانس «دوستان سوریه» در انتظار کنفرانس «لهستان»
۵ مغایرت بودجه 98 با برنامه ششم و سیاستهای اقتصاد مقاومتی
توحش فرانسوی! پلیس، جلیقهزردها را به شدت سرکوب کرد
اجرای دستورات اتاق جنگ آمریکا کمین دشمن نیست؟!
کاردار لهستان به وزارت خارجه فراخوانده شد
اگر مسئولی بیعرضه باشد خداوند متعال استیفای حقوق ملت را رها نمیکند
جشنواره عمار و مسیرهای فتح سینمای آینده
بعد از برد-برد با آمریکا باید دنبال برد-برد با اروپا باشیم!
با ما در فضای مجازی همراه باشید