همه را جذب کن و همچنان جسور بمان

پنج شنبه گذشته، جشنواره فیلم عمار به پایان نهمین دوره خود رسید و پرونده ای قطور از دستاوردهای قابل توجه خود را پیش روی رسانه و سینمای مستند کشور قرار داد؛ جشنواره ای که در آغازین دوره آن، کمتر کسی می پنداشت بتواند جای خود را در میان جبهه فرهنگی انقلاب و نیز هنرمندان منادی جریان مقاومت اسلامی در کشورهای مختلف به این میزان بگشاید.
ارسال دو هزار و 132 اثر به دبیرخانه نهمین جشنواره که 812 مورد در بخش تولیدات مستند است، در نوع خود اتفاق مبارکی به شمار می آید که عقبه قابل توجهی از فعالیت هنرمندان و دغدغه مندان حوزه فرهنگی و اجتماعی انقلاب را به رخ می کشاند. جشنواره مردمی فیلم عمار امروز در مرز 10 سالگی خود  دستاوردهای مهم و البته الزاماتی پیش روی خود دارد که بهره گیری از رهاوردها و البته توجه به الزامات آن می تواند این جشنواره را در افق پیش رو به توفیقات بیشتر نایل آورد.
1 – با مردم می توان بزرگ تر شد
اگر به این اصل قائل باشیم که «هنر» در تعامل با مخاطبان، معنا می یابد و به منصه ظهور می رسد، جشنواره عمار در تمامی ادوار آن به ویژه در دوره های متأخر این ویژگی را داشته و تلاش کرده است بر وجوه «مردمی» بودن خود نیز بیفزاید. در این باره می توان به این موضوع اشاره کرد که اغلب آثار مستند و داستانی ارسالی به جشنواره عمار برخلاف برخی جشنواره های دیگر، دارای حس و حالی از متن و درون مردم است، از همین روست که به واسطه اکران های مردمی آن، آحاد جامعه از نخبگان تا مردمان کوچه و بازار در هر رده سنی می توانند مهم ترین مخاطبان آثار این جشنواره باشند.


2 – جایی برای افشای چالش های پنهان جامعه
جشنواره عمار را به نوعی می توان، عرصه «هنربازی» جوانان انقلابی و علاقه مند به حوزه‌های فرهنگی دانست و آیا چنین هنرمندانی می‌توانند بیانی دور از جسارت و شجاعت داشته باشند؟ این جشنواره از آغازین گام ها کوشش نموده است، این فضا و بستر اعتمادزا را پدید آورد که هنرمندان و مستندسازان بتوانند به دنیای چالش ها و زوایای تاریک و پنهان سیاسی و اقتصادی جامعه ورود کنند.
در واقع هنرمند می داند که چنان چه اثرش مبتنی بر اطلاعات منابع مطمئن باشد، این جشنواره اولین حامی او خواهد بود. جشنواره عمار با آماده سازی این بستر در ادوار مختلف، آثار متعددی را به جامعه معرفی کرده که رویکردی افشاگرانه داشته اند. مستند «دریابست» که در همین دوره برنده فانوس طلایی شد، چنین فضایی را در افشای دست های پشت پرده در ماجرای ماهیگیری کشتی های چینی در سواحل استان هرمزگان و دریای عمان و خانه‌نشینی صیادان محلی را دنبال کرده و روایت می کند؛ موضوعی که طی ماه های اخیر با وجود طرح در رسانه ها، اما هر از گاه با تکذیب نهادهای مسئول همراه می شد.
3 – چتری که باید گسترده تر شود
جشنواره عمار در کنار تمام آن چه امروز در حوزه هنر جبهه انقلاب و رونق به عرصه های تصویری ارزش های ایرانی و اسلامی دنبال می کند، اما لازم است ، چتر فراگیری خود را با لحاظ سلایق متعدد و  در دایره وسیع علاقه مندان به کشور و پیشرفت آن ، بیشتر از گذشته بگستراند. اگرچه تا امروز حوزه سیاستگذاری ، فنی و اجرایی این جشنواره نیز قطعا بر همین امر اهتمام داشته و آن را دنبال کرده اند اما به نظر می رسد خروجی این رویکرد ، چندان نتوانسته گفتمانی فراتر از محافل هنر انقلاب برای خود بیابد. در واقع اگر جشنواره مردمی عمار بر این امر اهتمام نورزد با توجه به رشد و توسعه روزافزون آن به ویژه در بخش تولید و اکران، این بیم می رود که در آینده ای نه چندان دور به آسیب دوقطبی گرایی سینمایی در کشور دامن بزند.