روحانی اجازه ندهد نزدیکانش اختلاف‌افکنی کنند

عباس موسایی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب درگفت‌وگو با «آرمان»:
روحانی اجازه ندهد نزدیکانش اختلاف‌افکنی کنند
آرمان: عباس موسایی در واکنش به اظهارات متوالی نزدیکان رئیس‌جمهور در تقسیم اصلاح‌طلبان به تندرو و میانه‌رو اظهار داشت، اصلاح‌طلبی در گفتار و کردار راهبرانش، مخصوصا رئیس دولت اصلاحات در دقایق سیاسی مختلف بازتعریف شده است. وی ضمن تاکید بر این موضوع که اعتدال و میانه‌روی از خصایص گفتمانی اصلاح‌طلبی‌اند افزود، اصلاح‌طلب‌ستیزی در درون دولت به بهانه تندروی، انگ‌زنی و بی‌توجهی به وظایف دولت در مقابل جریان بزرگ اصلاحات است. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب ضمن تفکیک بین مفاهیم سهم و مطالبه خاطرنشان کرد که اینکه دوستان حزب اعتدال و توسعه، بی‌توجه به مطالبات جنبش اصلاحی برسازنده دولت روحانی، می‌کوشند خود را در چارچوبی مستقل از آن جنبش و در ذیل ناگفتمان اعتدال و در استقلال‌طلبی از مطالبات جامعه جنبشی بهبودخواه و اصلاح‌طلب تعریف می‌کنند، مقدمه اختلاف بین اصلاحات و دولت است. البته آن دسته از اصلاح‌طلبانی که مطالبات جامعه جنبشی را به سهم‌خواهی تقلیل می‌دهند نیز تقصیری کمتر از دوستان اعتدالی در ایجاد فاصله بین جنبش و دولت ندارند. وی با تاکید بر لزوم رجوع دولتمردان به میثاق مورد پذیرش ملت در انتخابات‌های 92و 96 می‌گوید، دولت روحانی اگر نتواند ارتباطی منطقی و دیالکتیکی بین نهاد دولت و بدنه حامی (جنبش اجتماعی بهبودخواه) به‌وجود بیاورد، خود را از منبع قدرت میکروپلیتیک بی‌نصیب کرده است. روحانی منفصل از حمایت جنبش اجتماعی-اصلاحی و راهبرانش در مواجهه با مخاطرات به شدت آسیب‌پذیر می‌شود. وی اظهارات فاصله‌برانگیز برخی نزدیکان روحانی را در شکل‌دهی به این فاصله بسیار موثر می‌داند و می‌افزاید، مناسبات روحانی و راهبران جریان اصلاحی، واجد اهمیتی حیاتی برای طرفین و تضمین‌کننده آینده بهبودخواهی در ایران است و از این رو نباید تحت‌الشعاع اظهارات تقابلی، دیگری‌ساز و اعمال و کردارهای برخی افراد قرار گیرد. رئیس‌جمهور و دولتش به عنوان محصول این اجماع بایستی خویشتنداری بیشتری از خود نشان دهند. این عضو اصلاح‌طلب کمپین انتخاباتی دکتر روحانی با اشاره به مواضع اخیر مهندس بهزاد نبوی درخصوص دولت می‌گوید، آقای مهندس نبوی به عنوان یکی از راهبران با احترام و مقبولیت در جریان اصلاحات در مقابل برخی گلایه‌های دوستان اصلاح‌طلب، شرایط ویژه پس از روی کار آمدن ترامپ را به اصلاح‌طلبان یادآور می‌شوند، آبروی خود را در طبقی از اخلاص نهاده و همچنان به لزوم حمایت از روحانی تاکید می‌ورزند. وی ادامه می‌دهد که ‌ای‌کاش رئیس‌جمهور محترم نیز در جرگه اعتدالیون و دولتی‌ها، به نزدیکانش نهیب می‌زد که از تقابل و خودی و دیگری‌سازی با اصلاح‌طلبان خودداری می‌کردند و به لزوم استمرار همراهی طرفین برای عبور از این شرایط واقف می‌بودند. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب راه حل جلوگیری از تعمیق شکاف بین اصلاح‌طلبان و دولت را تدوین ‌ساز و کاری کارآمد، واقع‌گرایانه توسط اشخاص مسئولیت‌شناس و مطلع از اوضاع سیاسی کشور و نه سهم‌خواهان، اتاق فکری مورد توافق رئیس‌جمهور و رئیس دولت اصلاحات دانسته و می‌افزاید، اینکه با کلمات بازی کنیم و بگوییم ائتلافی بوده یا نبوده، مساله امروز و آینده جریان خردگرای منافع ملی‌محور نیست. امروز و آینده این کشور نیازمند همراهی و اجماع تمام کسانی است که دیروز در کنار هم، کشور را از تسلط و هژمونی مخالفان منافع ملی و مصالح عمومی نجات دادند. آن همدلی و اجماع اگر اسمش ائتلاف نیست، پس چیست؟ اگر دوستان روی کلمه ائتلاف به‌خاطر اینکه فکر می‌کنند دیگران را در قدرتشان سهیم می‌کند، حساس هستند، چندان مهم نیست، مبارکشان باد. اما موضوع آنگاه اهمیت پیدا می‌کند که ایشان فکر می‌کنند دیگر نیازی به اجماع و همراهی برای آینده ندارند. در وضعیت اخیر است که می‌توان گفت این درک نادرست از بحران، آغاز پایان خودشان است. این ذهنیت خطرناک، نطفه اضمحلال استقلال‌طلبان از اصلاحات به نام اعتدال را در بطن خود می‌پروراند. وی ضمن ابراز نگرانی از پیشروی اختلاف بین دولت و اصلاح‌طلبان، عواقب این استقلال‌طلبی و حمله به دولت از سوی اصلاح‌طلبان را نیز ناصواب دانسته و می‌گوید، اصلاح‌طلبان در نقد دولت نباید به محدودیت‌ها و شرایط تحمیلی بر دولت بی‌التفات باشند. دیگری‌سازی با دولت برای جلب اعتماد مجدد مردم، کارساز نیست. نقد دولت برای کم‌کردن فاصله بین مردم و مطالباتشان بر ایجاد فاصله بین مردم و دولت و ایجاد وضعیت مستقل از دولت ارجح است. وی در پاسخ به این سوال که اولویت دولت را در این شرایط چه چیزی می‌دانید، می‌گوید، معتقدم دولت نیازمند درک درست و همه‌جانبه‌ای از وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور است. این درک همه‌جانبه از مختصات و تلاش برای شناساندن وضعیت خطیری که کشور با آن مواجه است، می‌تواند دولت را در متقاعدکردن سایر نهادهای حاکمیتی برای برون‌رفت از مشکلات یاری رساند. مقدمه هر نوع درمان، تشخیص درست بیماری است. آنگاه که متولیان امور به درک مشترکی از بیماری نرسیده باشند، راه‌حل‌ها و درمان‌های گوناگونی را تجویز می‌کنند. رئیس دولت به عنوان منتخب اکثریت ملت با اشراف همه‌جانبه‌ای که بر اوضاع دارد و وظایف و اختیاراتی که قانون اساسی برایش تعریف کرده است، در اجماع‌سازی برای عبور از بحران ظرفیت‌های گسترده‌ای دارد. ایشان به میزانی که بتواند با لحاظ ظرافت‌ها، این اجماع‌سازی را با موفقیت انجام دهد، می‌تواند موفق‌تر عمل کند. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب درخصوص ظرفیت‌ها و دستورکارها و اقداماتی که اصلاح‌طلبان می‌توانند برای بهبود اوضاع انجام دهند به برخی از این ظرفیت‌ها اشاره کرد؛ مستحضرید که برخی ناکارآمدی‌ها و کاستی‌ها در دولت اظهرمن‌الشمس است. اصلاح‌طلبان در سطوح مختلف می‌بایست در کمک به کارآمدسازی دولت اقدام کنند. دولت را به تغییر مدیران ناکارآمد و انتخاب مدیرانی برای مدیریت بحران متقاعد کنند. این اقدام نیازمند عبور از سهم‌خواهی به مطالبه‌محوری است. مطالباتی از جنس رفع نیازهای مردم. از سویی معطوف به شرایطی که تحریم‌های ظالمانه بر کشور تحمیل کرده است، در آگاه‌سازی جامعه جنبشی از زیاده‌خواهی‌های دشمنان این مرز و بوم رسالتشان را انجام دهند. وضعیت کشور در این شرایط دستورکارهای متفاوتی را روی میز اصلاح‌طلبان گذاشته است. اصلاح‌طلبان در سطوح مختلف می‌بایست با درک این شرایط، از مطالبات فانتزی به نفع مدیریت بحران کوتاه بیایند. البته این به معنای عبور از آرمان‌خواهی واقع‌بینانه نیست. وی در پایان درباره انتظار اصلاح‌طلبان از حاکمیت افزود: اصلاح‌طلبان امروز از سوی دو گروه افراطی داخلی و براندازی‌خواه خارجی در معرض هجمه‌ای بی‌سابقه‌اند. از طرفی معتقدم هنوز محبوب‌ترین چهره‌های سیاسی در جامعه مدنی، بزرگان اصلاحات‌اند. عبور از فضای تخاصمی به فضای سیاسی می‌تواند در افزایش سرمایه اجتماعی کشور نقش‌آفرینی کند. حاکمیت می‌تواند به ایجاد توازن، گفت‌وگوی ملی و عبور به وحدت و انسجام ملی مدد برساند. مطمئنا هر نوع وحدت و انسجام ملی به نفع مصالح و منافع ملی است.