«علیرضا رزم حسینی» استاندار خراسان رضوی شد

سعید برند/ معاون سردبیر سرانجام دولت تدبیر و امید 95 روز پس از اعلام بازنشستگی استاندار قبلی، روز گذشته استاندار جدید خراسان رضوی را معرفی کرد. استانی که نقش آن در اقتصاد، سیاست و فرهنگ و هنر کشور همواره زبانزد عوام و خواص بوده است. همین پیچیدگی ها و شرایط متفاوت و حساس استان «خراسان رضوی» باعث می شود که همواره در طول دولت های مختلف، انتخاب استاندار با تاخیر – بخوانید تامل بیشتر- دولت صورت بگیرد. به هر حال روز گذشته «علیرضا رزم حسینی» پس از «علیرضا رشیدیان» کلیددار ساختمان بهار استانداری شد تا در بهترین حالت یعنی کمتر از سه سال تا پایان عمر دولت دوازدهم بتواند نقش موثری در توسعه و اعتلای استان خراسان رضوی داشته باشد. رزم حسینی که پیش از این در راس مسئولیت اجرایی دولت در استان کرمان، خدمت کرده است، در حالی سکان خراسان رضوی را در دست می گیرد که انبوهی از وعده های محقق نشده و پروژه های ناتمام، همچون صخره های بزرگی راه پیشرفت استان را سد کرده اند. آقای استاندار، این گزارش جهت استحضار شما به منظور آشنایی بیشتر با مطالبات جدی و وعده های روی زمین مانده مسئولان قبلی تهیه شده است، لطفا این گزارش را بخوانید:   خراسان رضوی تشنه است از هر چه بگذریم، سخن آب شاید سخت تر از هر مقوله دیگری باشد که نمی توان از آن به سادگی گذشت. همان طور که رئیس جمهور در آخرین جلسه هیئت وزیران به درستی اشاره کرد، چالش آب در خراسان رضوی بسیار جدی است و کار از «بحران» گذشته است. در حالی امروز پروژه انتقال آب از دریای عمان، به عنوان جدی ترین گزینه روی میز برای تامین آب استان مطرح می شود که برخی آن را به دلایل فنی از جمله تامین انرژی لازم برای این انتقال، کاملا غیرعملیاتی می دانند. انتقال آب از کوه های هزار مسجد، توجه به مدیریت مصرف به خصوص در حوزه صنعت و کشاورزی، جلوگیری از هدر رفت آب در شبکه های انتقال، بازچرخانی آب، پیگیری سهم استان از آب های مرزی و ... از جمله راهکارهایی است که هر کدام باید در جای خود، فارغ از توجه به برخی منافع، در اتاق فکری متشکل از کارشناسان مورد توجه و ارزیابی قرار گیرد تا بهترین راه برای تامین آب مشهد و استان انتخاب و عملیاتی شود.  از احیای توس تا باغ موزه در کنار پروژه ها و طرح های اقتصادی که در ادامه گزارش بیشتر به آن ها خواهیم پرداخت، حال و روز پروژه ها و طرح های فرهنگی نیز چنگی به دل نمی زند، اگر چه ظاهرا تدوین سند احیای توس مراحل خوبی را گذرانده و اکنون معطل امضای استاندار است اما احداث باغ موزه دفاع مقدس هنوز اندر خم یک کوچه است. باغ موزه ای که جانمایی احداث آن حدود 17 سال به طول انجامید و اگر چه این طلسم در سال 93 با انتخاب بوستان کوهسنگی برای احداث آن شکسته شد، اما هم اکنون در مجموع فقط 15 درصد پیشرفت فیزیکی داشته و تاسف بار آن که از پنج ماه پیش تعطیل شده است. دو دلیل مهم این تعطیلی هم بر اساس اعلام مدیر کل بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس استان، طلب 5/3 میلیارد تومانی پیمانکار و خالی بودن صندلی استاندار ( تا روز گذشته) برای پیگیری جدی اعتبارات مالی بوده است. البته استان ما اگر چه آب کم دارد، اما به لطف آقایان مسئول و توجه دولتمردان در پایتخت، از این دست پروژه های به گل نشسته زیاد دارد. کتابخانه مرکزی 23 ساله که البته بلا به دور قرار است امروز و فردا افتتاح شود، نمونه بارز آن ها بود. پدیده هنوز میزان نشده است  اما بی پولی، تنها امان پروژه ها را نبریده است، در دو سه سال گذشته منحل شدن موسسات مالی و اعتباری از میزان گرفته تا فرشتگان و الزهرا و بدرتوس و ... امان بسیاری از مردم مشهد و استان را نیز برید! اگر چه امروز بخش عمده ای از مطالبات سپرده گذاران این موسسات مالی و اعتباری حل شده و بساط اعتراض ها برچیده شده است، اما همچنان دست برخی از سپرده گذاران به خصوص سپرده گذاران کلان این موسسات خالی است، بماند که خیلی ها نیز از روش پرداخت سود و مانده سپرده خود گلایه مندند. «پدیده شاندیز» هم به نوبه خود پدیده سال های اخیر خراسان رضوی بود. اما درباره این شرکت نیز گام های موثری برداشته شد، صدور مجوزهای اساسی دولت به مجموعه پدیده باعث شد چرخ پدیده دوباره بچرخد. از بخشودن جریمه ها بگیرید تا گشودن ردیف اعتباری خاص. اما زخم قدیمی پدیده همچنان، سهامدارانش را آزار می دهد. آن ها و به خصوص سهامداران معسر، اکنون خواستار تعیین تکلیف سهام شان هستند و خلاصه این که می خواهند بدانند چه زمانی دست شان به پول شان خواهد رسید؟ اما از آخرین دستورات استاندار قبلی، پیگیری موضوع واگذاری مالکیت باشگاه و تیم فوتبال پدیده بود، واگذاری به سازمان همیاری های شهرداری ها به نتیجه نرسید و دست آخر «شهر خودرو» به قول مدیرعاملش این باشگاه را با یک کاغذ تحویل گرفت، باشگاهی که در نیم فصل مردانه و با دست های خالی جنگید و اکنون در حالی با تفاضل گل در جایگاه دوم جدول لیگ برتر ایستاده، که چشم امیدش به حمایت مسئولان استان خشک شده است! لطفا حاشیه مشهد، فقط دغدغه نباشد  از دنیای پر حاشیه فوتبال به حاشیه مشهد می رسیم، حاشیه ای که به قول شهردار سابق مشهد، دیگر حاشیه شهر نیست و جزئی از شهر مشهد شده است. اگر چه اسماعیل آباد، شهرک شهید رجایی، باهنر، حجت، توس، دروی، زرکش، گلشهر، طبرسی و ... هر کدام تنها چندین کیلومتر با مرکز شهر فاصله دارند ولی از نظر امکانات شهری فرسنگ ها فاصله وجود دارد. اقامتگاه های ایمن، امنیت، بهره مندی از آب، فاضلاب، آسفالت، بوستان، اتوبوس و مدرسه جزئی از نیازهای اولیه بسیاری از مناطق پیرامونی مشهد است. در سال 93 پس از پیگیری ‌های رسانه ای، سرانجام تعیین ردیف بودجه اختصاصی برای حاشیه شهر مشهد محقق شد و 40 میلیارد تومان برای سال 94 در ردیف بودجه قرار گرفت اما چه حیف که در عمل ریالی از این پول تخصیص نیافت. با این حال امیدها به سال 95 بود که این بار دولت برای جبران بی مهری سال قبل، 100 میلیارد تومان برای حاشیه شهر در نظر گرفت. اما در تخصیص اعتبار باز هم پولی به مشهد از محل این ردیف بودجه نرسید تا این که در سال سوم، دولت ردیف بودجه را به 75 میلیارد تومان کاهش داد، ولی باز هم در عمل چیزی عاید حاشیه مشهد با بیش از یک میلیون حاشیه نشین اش نشد! حاشیه مشهد در سال 98 هم همچون امسال با دیگر کلان شهرها در یک ردیف بودجه 100 میلیاردی شریک شده است که معلوم نیست دولت در عمل به آن چقدر مصمم باشد. در سفر اخیر هیئت دولت به مشهد، از آقای روحانی پرسیدیم که برای التیام زخم کهنه حاشیه شهر چه برنامه ای دارید، ایشان در پاسخ از بافت فرسوده و حاشیه شهر به عنوان دغدغه‌ دولت یاد کرد، دقیقا شبیه سال 93 که در پاسخ به سوالی مشابه از حاشیه مشهد به عنوان دغدغه دولت یاد کرده بود! آقای استاندار! اندر باب زخم های کوچه پس کوچه های حاشیه شهر مشهد، همین بس که بدانید، چندی قبل یک آبگرمکن در شهرک شهید رجایی ترکید و 10 نفر از هموطنان مان زیر آوار به جا مانده از این حادثه، جان باختند! از جمله یک کودک چهار ساله که بر دستان یک نفر از نیروهای هلال احمر از این دنیا رفت تا بیش از این شاهد تلخی های حاشیه شهر نباشد.  خاطرات تلخ جاده های استان اما نبود ایمنی فقط در کوچه های یک متری حاشیه شهر نیست که آتش نشانی نتواند به آن ورود کند، بسیاری از جاده های استان خراسان رضوی نیز به دلیل حادثه خیز بودن، سالانه حسرت زیارت امام رضا(ع) را بر دل بسیاری از زائران می گذارند. ایمنی پراید و پژو را که نتوانستیم درست کنیم اما امیدواریم نقاط حادثه خیز جاده های مرگ، گذرگاه خونین (سه راهی شادمهر)، جاده  خواب آور (محور شاهرود) و بسیاری از جاده های پر خطر استان با تزریق اعتبارات اصلاح شوند تا دیگر شاهد حوادث تلخ رانندگی و از بین رفتن هموطنان مان نباشیم. هشت سال پیش، برای این که ایمنی زائران آقا امام رضا (ع) که با وسایل نقلیه به این شهر سفر می کنند، افزایش یابد، پروژه آزادراه حرم تا حرم را کلید زدند که مشهد را از مسیر گرمسار به قم متصل کند، خوشبختانه قطعه قم تا گرمسار حاصلخیزتر بود و این بزرگراه در اسفند 93 افتتاح شد، اما در سرزمین خشک و بی آب و علف این سمت هنوز، خبری از افتتاح نیست، بماند که وزیر مستعفی راه و شهرسازی، گفته بود این پروژه خرداد 97 به بهره برداری می رسد!  دردهای بیمارستانی و بیمارستان دردها نمی شود از علف گفت و یادی از بیمارستان حاشیه شهر مشهد نکرد، بیمارستانی که دو سال پیش توسط دیگر وزیر ی که اکنون خبر از استعفای او  می رسد یعنی جناب قاضی زاده هاشمی کلنگ زنی شد تا زخم های آشکار بیش از یک میلیون حاشیه نشین مشهد را درمان کند، اما آن چه اکنون پس از دو سال در زمین این بیمارستان می توان دید، فقط علف های هرزی است که روییده شده! اما دیگر بیمارستان های مشهد نیز در تمنای تزریق اعتبارات به سر می برند. بیمارستان 320 تختخوابی شهید هاشمی نژاد که حدود 100 میلیارد اعتبار برای بازسازی آن برآورد شده است و همچنین رسیدگی به وضعیت اسفبار دو بیمارستان قائم (عج) و امام رضا (ع) که دو بیمارستان مهم و اصلی نه فقط مشهد و نه فقط استان، بلکه قطب درمانی شرق کشور هستند نیز توجه ویژه دولت را می طلبد. اما خدا را شکر، اگر در توزیع عادلانه برخی چیزها چندان موفق نبوده ایم، در توزیع مناسب پروژه های ناتمام در سطح استان موفق عمل کرده ایم و تقریبا همه مردم شهرستان های کوچک و بزرگ استان، این قبیل پروژه ها را تجربه کرده اند. به عنوان نمونه وضعیت دیگر بیمارستان های استان نیز وخیم است، ساختمان بیمارستان تربت حیدریه اگر چه سال 88  کلنگ زنی شد اما تاکنون 70 درصد پیشرفت داشته است، مردم تایباد نیز هنوز اخبار تعیین تکلیف زمین برای احداث بیمارستان شهرشان را دنبال می کنند. درباره اهمیت هر کدام از این پروژه ها، روزنامه خراسان رضوی بارها گزارش های مختلفی را منتشر کرده است، اما هر بار یا با نبود اراده جدی مسئولان مواجه شده ایم، یا با جیب خالی شان. مثلا شاید مشکل بیمارستان حاشیه مشهد بیشتر از آن که بودجه باشد، اختلافات درون استانی به منظور جانمایی و تهاتر زمین و انتخاب پیمانکار است، اختلافاتی که در پروژه های مشابه هم وجود دارد؛ مسدود کردن بولوار نماز، ادامه احداث کمربند جنوبی که از سال 91 آغاز شد و امروز فاز اول آن با هزینه بیش از 100 میلیارد تومان حدود 82 درصد پیشرفت دارد و ...  پروژه های ریلی، خارج از ریل! 200 کیلومتر در ساعت! وقتی بهمن ماه سال 1390 در مراسم کلنگ زنی این پروژه توسط دکتر احمدی نژاد که در سال 94 نیز احتمالا به دلیل محکم کاری بیشتر، دوباره توسط دکتر روحانی کلنگ زنی شد، شنیدیم که قرار است قطار برقی مشهد – تهران 200 کیلومتر در ساعت، سرعت داشته باشد و مسیر این دو شهر استراتژیک کشور را شش ساعته طی کند، نزدیک بود بال در بیاوریم، نمی دانستیم که این پروژه در ایستگاه تامین فاینانس می ماند و حالا حالاها باید به همین قطارهای فسیلی بسازیم! دیگر پروژه های ریلی استان هم خارج از ریل قرار دارند. پروژه ریلی مشهد- زاهدان- چابهار 9 ساله است و قطار مشهد گلبهار 6 ساله! با این حال هنوز بسیاری از مشهدی ها که توان خرید آپارتمان در مشهد را ندارند، به امید شنیدن سوت این قطار دل بسته اند و اندک سرمایه خود را صرف خرید منزل و آپارتمان در گلبهار کرده اند.    با همه این ها، پیرترین پروژه ریلی استان، راه آهن مشهد – بجنورد- گرگان است که از زمان کلنگ زنی اش حدود 20 سال می گذرد!   سهم شهرداری را بدهید تا بحث پروژه های ریلی داغ است، یادی هم از خطوط قطار شهری مشهد کنیم که منتظر حمایت های دولت است. در مجموع کمک به رفع چالش تامین درآمدهای پایدار شهرداری کلان شهر مشهد یکی از مطالبات جدی از استاندار به عنوان نماینده عالی دولت در استان است. شهرداری مشهد که سهم زیادی از عوارض سوخت، مالیات بر ارزش افزوده، جرایم رانندگی و ... دارد اما برای وصول آن باید شاخ غول را بشکند و گاه با کلی دوندگی بی نصیب از دریافت سهم واقعی خود بماند. دولت هرسال مبلغی را به صورت قطره چکانی به عنوان سهم شهرداری مشهد می پردازد که به اذعان مدیران شهری، این پرداختی دولت به شهرداری فاصله فراوانی با سهم واقعی شهر دارد به طور مثال در سال 1395 وصولی شهرداری مشهد از محل جرایم رانندگی یک میلیارد و 300 میلیون تومان بوده که در اصلاح بودجه سال 96 این رقم 30 میلیارد تومان در نظر گرفته شده بود اما تنها یک میلیارد آن محقق شد.  ص مثل صنعت، مثل صادرات در سال های اخیر، شاهد دومینوی تعطیلی یا کاهش تولیدات کارخانه جات استان بودیم. مشهد نخ، خانه سازی مشهد، کارتن مشهد، آساک دوچرخ، چی توز، اگزوز سازی نیشابور، کارخانه جات کاشی و ... که هر کدام قطبی از صنعت محسوب می شدند، از سال گذشته درگیر مشکلات مالی شدیدی شدند. واقعیت این است که واردات بی رویه، نوسانات عجیب و غریب ارزی، فشارهای تامین اجتماعی، مالیات، شهرداری و به خصوص بانک ها، بر گلوی تولید آن چنان فشار می آورد که نفس های آن را به شماره انداخته است. اگر چه اقدامات درخور توجهی در ستاد اقتصاد مقاومتی استان انجام شده است، اما همچنان آمار نگران کننده تعدیل روزانه 10 کارگر از ابتدای سال همچنان بیکاری استان را در وضعیت هشدار نگه داشته است؛ استانی که جاده ابریشم ایران برای ورود به کشورهای آسیانه میانه است. نگاهی به آمار صادرات و ترانزیت نشان از اهمیت درخور توجه این مقوله دارد، اما افسوس که طی سال های اخیر، گربه رقصانی های ترکمنستان مانع از آن شده است که از این ظرفیت به طور تمام و کمال برای رونق اقتصادی استان استفاده کنیم. روزگار زرد کشاورزی  سخن را از آب شروع کردیم، با بزرگ ترین مصرف کننده آب پایان می دهیم، مصرف کننده ای به نام کشاورزی که امروز ضرورت تغییر رویکردهای سنتی در آن بر کسی پوشیده نیست. از سوی دیگر مصوبه اخیر دولت درباره تامین آب صنایع فولادی استان که با وجود آب بر بودن شان، در دشت های بحرانی و تشنه نیشابور و سبزوار احداث شده اند، آب سردی بود بر پیکر کم جان کشاورزی.  این که شرکت ها می توانند یا با سرمایه گذاری در انتقال آب عمان یا با خرید چاه های کشاورزی آب مورد نیاز خود را تامین کنند! غافل از این که خراسان رضوی، امسال نوزدهمین سال خشکسالی خود را تجربه کرد، خشکسالی که تاکنون هزار میلیارد خسارت بر جای گذاشته است؛ جمع کنید با خسارت میلیاردی آفت و بیماری ها به علاوه خسارت میلیاردی سرمازدگی دو سال اخیر!  و اما سرمایه اصلی خراسان رضوی مردم و مسئولان، همواره روزنامه «خراسان» را- که این روزها انتشار بیست هزارمین شماره اش را جشن گرفته - به «انصاف»، «استقلال» و «اعتدال» می شناسند. لذا اگر چه این مطلب تنها به بیان مطالبات بر زمین مانده اشاره داشت، اما به معنای آن نیست که کاری برای مشکلات استان انجام نشده است، قطعا درباره هر کدام از این پروژه ها، اقدامات و پیگیری هایی صورت گرفته که تجمیع همه آن ها خارج از حوصله یک گزارش است و در گزارش های بعدی به آن پرداخته خواهد شد. آقای استاندار، شما در برابر انبوهی از مطالبات، سرمایه مهمی در اختیار دارید و آن، مردمی فهیم، صبور و انقلابی است که با وجود همه مشکلات و کمبودها همچنان ایستاده اند، استانداری خراسان رضوی می تواند کارنامه موفق باشد، اگر مشارکت مردم در حل مشکلات پیش بینی شود، همچنین برقراری ارتباط همدلانه با اضلاع دیگر مسئولیت در استان، یعنی نماینده ولی فقیه،  آستان قدس رضوی، سپاه و ارتش، شهرداری و شورای شهر، می تواند به پیشبرد امور کمک شایانی کند. به طور قطع قرار نیست، بار همه این پروژه های ناتمام بر دوش شما بیفتد، همچنان که رﺋﯿﺲ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﺧﺮاﺳﺎن رﺿﻮی پیشتر ﮔﻔته بود ﺗﮑﻤﯿﻞ ﭘﺮوژه ﻫﺎی ﻧﯿﻤﻪ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ اﺳﺘﺎن با این میزان اعتبارات آن هم در ﺻﻮرت ﺗﺨﺼﯿﺺ کامل ﺣﺪاﻗﻞ 10 ﺳﺎل زﻣﺎن ﻣﯽ ﺑﺮد، بنابراین تحقق کامل این مطالبات بیش از یک مرد «رزمی» می خواهد.  اما امیدواریم، بتوانید باری از دوش این استان در سال های خدمت خود بردارید، در این مسیر پرتلاطم و پیچیده، روزنامه خراسان و روزنامه خراسان رضوی را در کنار خود و بازوی رسانه ای خود بدانید.  و اما مهم ترین سرمایه استان خراسان رضوی، وجود پر از نعمت و شکوه ولی نعمت مان، آقا علی بن موسی الرضا (ع) است که توسل به ایشان گره گشای مشکلات ریز و درشت خواهد بود.