بودجه؛ ابزار نظارت مجلس بر صداوسیما

صداوسیما به عنوان رسانه‌ای فراگیر باید زبان گویای همه اقشار و بیانگر مطالبات همه اصناف و گروه‌های جامعه باشد. از این رو در اعتراضات دی ماه سال گذشته نشستی با تمام احزاب سیاسی کشور در خصوص حوادث آن زمان داشتیم که در آن جلسه معاون سیاسی وقت وزیر کشور آقای جبارزاده نیز حضور داشت. نکته جالب توجه در این مساله صداوسیما بود که بدون توجه به شرایط جامعه هر روز با هر برنامه‌ای مثل 20:30 به تخریب می‌پرداخت. در همان روزها یکی از دلایلی که موجب می‌شد آن اعتراضات ادامه‌دار باشد دامن زدن به ناامیدی‌ها و نمایش هر روزه زشتی‌ها بود. البته وقتی باغچه‌ای را بیل می‌زنید ممکن است 4 کرم نیز از آن بیرون آید، اما سیاه‌نمایی‌های هر روزه علیه دولت و مجلس و شرایط جامعه شدت‌بخش آن جریانات شد. بخش دیگر نیز تریبون‌ها و تبلیغات سوء دیگری بود که موجب شد تا تفکر توده مردم بدین سمت و سو برود که همه را به یک چشم نگاه کند و تمایزی میان عملکرد و کارکرد افراد در دستگاه‌های مختلف قائل نباشد. گرچه پس از جلساتی که در مجلس داشتیم، پیگیری‌های رئیس‌جمهور به شخصه یا در جلسات سران قوا و تذکر رئیس مجلس به صداوسیما رویه عملکردی صداوسیما مقداری بازگشت، اما این سازمان در هفته گذشته هر آنچه که می‌توانست نمایش داد و به تخریب مسئولان متفاوت پرداخت. آقای مسعود پزشکیان، نایب رئیس مجلس مصداق‌های این مساله را بیان کرد که اگر همه مسلمانیم نباید اینگونه آبروی یکدیگر را در تلویزیون برده و به یکدیگر تهمت و افترا بزنیم. لذا به‌نظر می‌رسد هیأت نظارت بر صداوسیما که 3نفر از آنها را نیز نمایندگان تشکیل می‌دهند، باید نظارت بیشتر و موثرتری نسبت به عملکرد این رسانه داشته باشند. از این جهت برای اینکه صداوسیما رویکرد خود را نسبت به مجلس و دولت اصلاح کند می‌تواند از ابزار موثر و کارآمد بودجه استفاده کند. کمیسیون‌های مربوطه مجلس مثل کمیسیون اجتماعی، فرهنگی یا شوراها و امور داخلی نیز باید نسبت به بودجه‌ای که به صداوسیما تخصیص می‌یابد، از آنها توضیح عملکرد بگیرند. لذا یکی از اهرم‌هایی که مجلس می‌تواند برای اصلاح رویکردها بر صداوسیما فشا بیاورد بودجه است و نمایندگان نیز باید توجه داشته باشند که روی این امر حتما عملکرد بگیرند. شاید صداوسیما نماینده‌ای را بکوبد، اما زمانی که مجلس مورد تخریب قرار می‌گیرد چیزی از آن مجموعه که امام(ره) آن را در راس امور خواند، نخواهد ماند. اینکه یک روحانی در تلویزیون نهاد مجلس را که از زمان مشروطه تا کنون چندین شهید داده مورد خطاب قرار داده و می‌گوید شرم بر این مجلس، واقعا چگونه قابل توجیه است؟ انتصابات اخیر در صداوسیما نیز نشان از جناحی بودن این رسانه دارد که جنبه ملی بودن آن را تحت‌الشعاع قرار داده است. تا زمانی هم که صداوسیما جنبه ملی خود را بازیابی نکند، نه مخاطب ویژه‌ای خواهد داشت و نه می‌تواند نقش بازآموزی و دانشگاه را ایفا کند. نقش ملی بودن صداوسیما باید به اندازه‌ای آشکار باشد که گوش همه جامعه در مسائل مختلف به صداوسیما باشد. اگر یک نظرسنجی مستقل از صداوسیما توسط مرکز پژوهش‌های مجلس انجام شود، می‌توان نظر اقشار مختلف مردم را در خصوص عملکرد صداوسیما دید.
* نماینده مجلس دهم