نظامِ رویین‌تن در چهل‌سالگی انقلاب

۱- فعالان خارجی و داخلی طرح‌: در این طرح از دولتمردان و سیاستمداران غربی تا اندیشکده‌های تحقیقاتی و رسانه‌های وابسته به آن‌ها در آن نقش‌پذیری و برای بهبود نتایج این طرح و افزایش قدرت اثرگذاری آن تلاش کرده‌اند گروهی از فعالان سیاسی، رسانه‌ای و مجازی ایران را که سبقه سیاسی آن‌ها مخالفت و حتی معاندت با حاکمیت سیاسی کشور است، نیز به کار گرفته شود.
۲- گستره زمانی و جمعیتی طرح: در طرح مذکور اقشار کم درآمد و آسیب‌پذیر جامعه با توجه به موقعیت اقتصادی و اجتماعی‌شان مورد هدف قرار گرفته تا نارضایتی‌های اقتصادی حاصل از ناکارآمدی و ناتوانی دولت و مجلس در جهت تحقق شعار‌های انتخاباتی - سیاسی به شورش‌های اجتماعی - سیاسی تبدیل شود. به لحاظ زمانی نیز امریکایی‌ها از مقطعی طرح «تشدید فشار و تحریم به اقشار کم بضاعت» را جدی‌تر و به صورت رسمی کلید زدند که در اقدامی مشکوک در اواخر آذرماه سال گذشته چند مقام رسمی در مواضعی هماهنگ از «حذف یارانه بنزین، نان و برخی دیگر از کالا‌های اساسی» و «حذف نزدیک به ۲۰ میلیون نفر از یارانه‌بگیران» و «افزایش چشمگیر حامل‌های انرژی» در لایحه بودجه سال بعد خبر به میان آوردند. مواضع هماهنگ و یکسان مقامات و برخی دیگر از رسانه‌ها موجی از نگرانی را از آذر ماه گذشته تاکنون به اقشار کم درآمد جامعه منتقل کرد و امریکایی‌ها طرح خروج خود از برجام را ماه‌ها زودتر عملیاتی کردند تا بر اساس غائله دی ماه سال گذشته، «ارتباط‌گیری مستقیم» با مردم ایران را طی یکسال اخیر عملیاتی کنند. چنانکه از دی ماه سال ۹۶ تا دی ماه امسال بی‌سابقه‌ترین فراخوان‌ها جهت کشاندن مردم به کف خیابان‌ها و دعوت به آشوب و بلوا علیه حاکمیت سیاسی توسط غربی‌ها و شبکه‌های رسانه‌ای - مجازی وابسته به آن‌ها صورت گرفته است، چرا که بر اساس برآورد غربی‌ها بعد از تزریق موج نگرانی شکل گرفته در آذر‌ماه سال گذشته، جامعه ایران با خروج امریکا از برجام و تشدید تحریم‌های دوگانه دوقطبی مردم - حاکمیت شکل گرفته و نهایتاً به فروپاشی سیستماتیک و پس از آن حاکمیت خواهد انجامید. ایده سوخته «تابستان داغ» توسط دولت دونالد ترامپ در بستر چنین شرایطی شکل گرفت که انتظار می‌رفت با نوسانات مشکوک نرخ ارز، نتایج دلخواه امریکایی‌ها را به‌دنبال داشته باشد.
۳- عناصر کلیدی و فعال در طرح: برای تحریک و ترغیب اقشار کم‌درآمد برای لشکرکشی‌های خیابانی و شورش‌های اجتماعی علاوه بر «هراس‌زایی از بودجه ۹۷» و «تشدید تحریم‌های اقتصادی» و «ناتوانی‌های بحث‌برانگیز برخی از ارکان» باید با اتهام زنی‌های اقتصادی و غیر‌اقتصادی علیه شخصیت‌های اصلی حاکمیت اسلامی و وابستگان نسبی و سببی آنها، اعتماد عمومی نسبت به اصل حاکمیت مخدوش و آینده کشور به طرز رعب‌آوری ناامید‌کننده جلوه داده شود. اینکه دونالد ترامپ یا مایک پمپئو، وزیر فعلی وزارتخانه امریکا و تیلرسون وزیر امور خارجه سابق این کشور بار‌ها طی سخنرانی‌های یک سال اخیر خود به صورت مستقیم افکارعمومی داخلی را مورد خطاب قرار داده و اتهامات گسترده مالی و اقتصادی و سیاسی را علیه مقامات ارشد کشورمان و شخصیت‌های مورد احترام جامعه مطرح کرده است ناشی از همین مسئله است. حمایت از آزادی‌های فردی و اجتماعی مردم اعم از «حمایت از حضور زنان در ورزشگاه ها»، «تأکید بر ضرورت احیای حق مردم ایران در برگزاری تجمعات قانونی و اعتراضی علیه حاکمیت» و مباحث اینچنینی نیز وجه دیگری از تلاش جهت اعتمادزدایی مردم از نظام و تغییر نگرش در آن‌ها نسبت به هیئت حاکمه امریکایی‌هاست.
۴- تبدیل اعتراضات معیشتی و مسالمیت آمیز به لشکرکشی‌های خیابانی: تلاش برای ایجاد شورش‌های اجتماعی و تقابل‌سازی اقشار کم‌درآمد با حاکمیت سیاسی با حمایت‌های جهت‌دار از اقشار مختلف جامعه نظیر معلمان آموزش و پرورش، کامیونداران، کارگران هفت‌تپه و شرکت فولاد خوزستان و اصفهان، مهمانداران هواپیما، بازنشستگان نیرو‌های مسلح و از جمله ارتش و کشاورزان اصفهان صورت گرفته است، کمااینکه طی یک سال اخیر (از دی ماه سال ۹۶ تاکنون) غربی‌ها و رسانه‌های مکتوب و مجازی وابسته به آن‌ها گسترده‌ترین و بی‌سابقه‌ترین فراخوان‌های عمومی را در این جهت به‌کار گرفته‌اند، آن هم در شرایطی که تجمعات مسالمت آمیز صورت گرفته هر کدام از این اقشار در اعتراض به ناکارآمدی و ناتوانی‌های قوه مجریه بود و در کمترین بازه زمانی برخلاف اهداف جریان ضدانقلاب خاتمه یافته است.
طی چهار دهه اخیر، این نخستین باری است که غرب تمرکز اصلی خود را برای تحریک و ترغیب اقشار کم در آمد با این ابعاد و گستره بازه زمانی مورد اشاره (دی ماه سال ۹۶ تاکنون) متمرکز کرده است و یکی از دلایل آن ناامیدی از اقشار الیت و طبقه نخبه جامعه برای فروپاشی حاکمیت سیاسی در سال‌های ۷۸ و ۸۸ بوده است که چنین طرحی نیز با حجم و کیفیت مورد اشاره به بن‌بست رسیده است و این برآورد را می‌تواند برای غربی‌ها به‌دنبال داشته باشد که جمهوری اسلامی ایران در برابر محدودیت‌ها، فشار‌ها و تحریم‌های بین‌المللی تغییر رفتار نداده و به تعبیری رویین‌تن است.