طرح جايگزين اتوبوس‌هاي فرسوده چرا متوقف شد؟

از سال ۱۳۹۲، طرح جایگزینی سیستم جابه‌جایی دانشجویان و کارمندان واحد علوم و تحقیقات از اتوبوس به حمل‌ونقل کابلی (تله‌کابین) توسط محسن هاشمی رفسنجانی معاون عمرانی وقت دانشگاه آزاد مطرح شد. بر اساس این طرح، مسافت حدود هفت کیلومتری کوهستانی و خطرناک واحد علوم و تحقیقات با احداث یک سامانه حمل‌ونقل کابلی به کمتر از یک چهارم مسیر، یعنی ۱۸۰۰ متر و ۴ ایستگاه در مکان‌های دانشجویی، کاهش پیدا می‌کرد و یک سیستم حمل‌ونقل سریع، ایمن، سازگار با محیط زیست و مدرن برجابه‌جایی دانشجویان، اساتید و کارمندان دانشگاه آزاد ایجاد می‌شد. در این طرح با محاسبه هزینه جابه‌جایی دانشجویان با اتوبوس، اتلاف وقت، سوخت و درآمدزایی تله‌کابین در روز‌های تعطیل برای کوهنوردی و گردشگری شهروندان تهرانی، بازگشت سرمایه این سیستم برای دانشگاه آزاد با احداث تله‌کابین در کمتر از سه سال پیش‌بینی شده بود. با تصویب این طرح در دانشگاه آزاد، مناقصه‌ای بین‌المللی در سال ۱۳۹۳ برگزار شد و دوپل مایر معتبرترین سازنده تله‌کابین در جهان و شرکت تام ایران خودرو به عنوان تامین کننده تجهیزات این سامانه انتخاب شدند. به این ترتیب، عملیات اجرایی طرح در سال ۱۳۹۴ آغاز شد تا تله‌کابینی با ظرفیت ۷۲ کابین هشت نفره مدرن که امکان جابه‌جایی چهار هزار نفر را در هر ساعت به‌صورت رفت و برگشت ظرف ده دقیقه فراهم می‌آورد، جایگزین اتوبوس‌ها شود. فقط سه ماه تا تکمیل پروژه مانده بود اما ناگهان متوقف شد! در تابستان سال ۱۳۹۵ تمامی تجهیزات سامانه حمل‌ونقل کابلی واحد علوم و تحقیقات وارد کشور شده و از نظر تجهیزاتی تکمیل شده و مورد تست قرار گرفته بود و پیشرفت پروژه به حدود ۸۰ درصد رسیده بود و می‌توانست ظرف سه ماه راه‌اندازی شود، اما با تغییر مدیریتی دانشگاه آزاد این پروژه متوقف شد و همچنان پس از گذشت سی ماه متوقف است و تجهیزات مدرن آن، در انبار واحد علوم و تحقیقات رها شده است. خطر تصادف‌هایی این چنین جان ۴۰ هزار دانشجو و هزاران کارمند و مراجعه کننده به این دانشگاه را تهدید می‌کند، اما همچنان خبری از بهره‌برداری از این پروژه نیست و سیستم جابه‌جایی دانشجویان با اتوبوس‌های فرسوده انجام می‌شود.