روزنامه مردم سالاری
1395/10/19
ربیع‌الثانی و امام عسکری علیه‌السلام (7)
سیدرضا اکرمی 1) حضرت عسکری علیه‌السلام در سال 232 قمری به دنیا آمد و اکنون تاریخ قمری 1438 سال است یعنی حضرت در 1206سال قبل در مدینه‌النبی به دنیا آمده و ما در هشتم ربیع‌الثانی سالروز ولادت وی را جشن می‌گیریم، ممکن است بپرسند ولادت پس از 12 قرن یعنی چه و یا بعد از وفات سالروز یعنی چه، که جواب می‌دهیم انسان‌ها دو نوعند، برخی تاریخ مصرف دارند و با مردن آنها همه زندگی آنها پایان می‌‌یابد. چون زندگی آنها حیوانی می‌باشد «و الذین کفروا یتمتعون و یاکلون، کما تاکل الانعام فالنار مثوی لهم محمد 12، ذرهم یاکلوا و یتمتعوا ویلهم الامل فسوف تعلمون حجر 3» و بعضی از انسان‌ها تاریخ مصرف ندارند، و از روز ولادت حیات آنها آغاز می‌گردد. سعدیا مردم نکونام نمیرد هرگز مرده آن است که نامش به نکوئی ببرند. بعضی فقط حیات و فوت فیزیکی دارند و بعضی حیات و ممات متافیزیکی که با فوت فیزیکی، حیات معنوی و متافیزیکی وی ادامه دارد. 2) امام معلم است و مربی، حجت بالغه الهی است مظهر صفات پروردگار «ان ذکر الخیر کنتم اصله و فرعه و معدنه ماواه» و سمبل همه فضائل نیکوی خداوندی می‌باشد، شافی است و شفع، سامه العبادته و منتهی الحم، و خزائن العلم و معدن الرحمه و مختلف الملائکه و ارکان البلاد می‌باشد. آنچه خوبان همه دارند او به تنهائی دارد. 3) در میراث فرهنگی امام یازدهم می‌خوانیم: من تعدی فی ظهوره کان کناقضه، آن کس که در طهارت خود حد اعتدال را رعایت نکند، همانند کسی است که طهارت را نقض نماید. مومن برای مومن برکت است و برای کافر حجت می‌باشد که کافر با مومن در همین دنیا و در همین فضای اجتماعی به سر می‌برد و رفتار مومن برای کافر حالت سندیت دارد. مومن موحد است و آرمان‌گرا می‌باشد، مومن منظم است و متعهد می‌باشد. مومن آراسته است و وارسته و از هر گونه آلودگی پیراسته است و کافر هیچ گونه نظم و عهد و باوری ندارد. امام عسکری می‌فرماید «جراه الولد علی والده فی صغره تدعوالی العقوق فی کبره بحار الانوار ج 78» گستاخی و جسور بودن فرزند در کم سن و سالی بر پدر خود، در بزرگی وی را به عاق والدین می‌کشاند. 4) در دوران امامت 6 ساله امام، سه خلیفه عباسی «معتز و مهتدی و معتمد» قدرت و حکومت را داشتند و حضرت توسط معتمد مسموم گشت، در آغاز ربیع‌الاول امام را مسموم نمودند و هشت روز امام ادامه حیات داد و هر روز طبیب وی را مراقبت نمود تا امام از دنیا رفت و در این مدت 8 سال زندان‌های گوناگون را گذراند و زندانبان‌های متفاوت داشت نحریر و علی‌بن حزین و علی‌بن اوتاش و صالح‌بن وصیف بر امام گمارده شدند. همسر نحریر به شوهر خود هشدار می‌داد و می‌گفت چرا بر امامی که روزها روزه است و شب‌ها به عبادت می‌پردازد، آزار می‌رسانی. 5) ممکن است سوال شود، خلفای عباسی چرا با اهل بیت و امامان شایسته و بایسته، آزار روحی و جسمی و به زندان بردن و جدا کردن از زادگاه و وطن اصلی مدینه‌النبی و اسکان دادن در «معسکر» و تحت تعقیب قرار دادن خانواده آنان، روا می‌داشتند و از اینگونه رفتار چه سودی می‌بردند که پاسخ این است، بنی‌عباس، خلافت را حق اهل بیت می‌دانستند و هرگز امتیازات و فضیلت‌های بنی‌هاشم چون علم و عقل و عبادت و عرفان و اخلاق را نداشتند. اهل بیت محبوب و مقبول مردم بودند. بنی‌عباس بر این امتیازات حسرت می‌بردند و خود را به زور بر مردم تحمیل کرده «و جحدوا بها و استیقنتها انفسهم ظلما و علوا، نمل آیه 14» بودند و می‌ترسیدند در صورت دسترسی مردم به آنها، شورشی رخ دهد و آنها را از اریکه قدرت جدا سازند و در نتیجه از عیش و نوش و بدمستی جدا گردند. کارهای سخیف بنی‌عباس چون امام را به باغ وحش بردن و افکندن در میان درندگان برای ترساندن آنها و تحقیر آنان بود و آنگاه که احترام و تکریم را از حیوانات می‌دیدند، حسادت آنها گل می‌کرد و بر آزار خود می‌افزودند. «ام یحسدون الناس علی ما آتاهم من فضله، نساء 54» ولی تاریخ همه اینها را ضبط نموده است.
سایر اخبار این روزنامه
سرمقاله-سخنی با دلسوزان فصلی نان مردم
تصمیم ایران برای ساخت «پیشران هسته‌ای» قطعی است
درباره دبیرکل جدید سازمان ملل
ربیع‌الثانی و امام عسکری علیه‌السلام (7)
استعفای کی‌روش
40 میلیارد دلار صادرات غیر‌نفتی داریم
لزوم آموزش حقوق اساسی برای همه شهروندان
اسلام‌آباد در مدار جنون سعودی
کنسرت‌های جشنواره موسیقی فجر آنلاین پخش میشود
هر ساعت ۲۰ طلاق رخ می‌دهد
آتش در جیب شاهزاده جاه‌طلب
امیدوارم اختلافات قوا به زودی حل شود
تسریع در برگزاری جلسات ساماندهی امور پایتخت
