برخی‌‌ها برای نمایندگی مجلس خودشان را می‌کشند

رهبر انقلاب فرمودند: برخی‌ها برای نمایندگی مجلس خودشان را می‌کشند؛ اگر راه پیدا نکنند یا صلاحیتش را تایید نکنند یا رای نیاورند، خودشان را به آب و آتش و در و دیوار می‌زنند که چرا نشد؛ این عقل و تدبیر نیست‌.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، رهبر معظم انقلاب در ابتدای درس خارج فقه به شرح حدیثی از پیامبر اعظم صلوات‌الله‌علیه‌آله درباره «درباره تبعات اخروی ریاست» پرداختند که در متن آن آمده است:
]رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله] فرمود که هیچ کس نیست که بر ده نفر یا بیشتر ریاست و امارت داشته باشد ــ هر کسی که بر ده نفر، نه حالا بر هشتاد میلیون نفر امارت و ریاست داشته باشد؛ این آدمِ رییس را که این‌قدر در دنیا محترم است در روز قیامت وقتی که می‌آورند، دست او را به گردنش بسته‌اند؛ یعنی دست‌بسته او را وارد محشر می‌کنند، آن هم به این شکل که دستش به گردنش بسته است‌. نفْس این مسوولیت و آمریت و ریاست، یک تبعاتی دارد که ایجاب می‌کند این را‌.
در آن حوزه‌ ماموریت که ما آنجا رییسیم، مدیریم، یک کاره‌ای هستیم، بعضی از کارها انجام می‌گیرد که ما می‌توانستیم مانع آن بشویم و نشدیم؛ حالا یا غفلت کردیم [وارد] نشدیم، یا از روی تنبلی وارد نشدیم؛ این کار خلاف، زیر نظر ما و در پُست نگهبانی ما انجام گرفت- پُست نگهبانی ماست دیگر- یا بعضی از کارها باید انجام می‌گرفت در حوزه ماموریت ما که انجام نگرفت؛ یا به‌خاطر اینکه ما نفهمیدیم، دقت نکردیم، تعقیب نکردیم، مشورت نکردیم، پرس‌و‌جو نکردیم و ندانستیم، یا نه، دانستیم، تنبلی کردیم، امروز و فردا کردیم، [گفتیم] حالا ان‌شاءاللّه بعدا، فردا و ضایع شد، فوت شد‌. اگر ماها عقل داشته باشیم، باید دنبال ریاست ندویم؛ واقعا این‌جوری است‌. باید دنبال ریاست نرویم؛ ریاست این تبعات را دارد‌. بعضی می‌دوند دنبال ریاست، نمی‌فهمند که نفْس این آمریت و ریاست، این خطرات را دارد که روز قیامت وقتی او را بیاورند، مغلولاً می‌آورند؛ این چیز خیلی مهمی است‌. مغلولاً می‌آورند او را در پای محاسبه الهی‌.


اگر چنانچه او آدم خوبی بود، درستکار بود، در آنچه انجام گرفته بود تقصیری و گناهی متوجه او نبود، اینجا رها می‌کنند او را‌. بالاخره شارع مقدس و پروردگار عالم موازینی دارد؛ یک جاهایی ممکن است که انسان مَعفوّ باشد به دلیلی؛ قصورش قصورِ عن‌تقصیرٍ نباشد ــ گاهی ما قاصریم، جاهلیم اما جهلمان عن‌تقصیرٍ است، گاهی نه، واقعاً تلاش خودمان را کرده‌ایم، زحمتمان را کشیده‌ایم، آخرش این [نتیجه] درآمده ــ این [قصور]، اینجا مورد عفو الهی است‌.
اما اگر نه، انسان نیکوکاری نبوده است در دنیا، خودش هم آدم بدکار و بدعملی بوده است-هرجور بدعملی‌ای که فرض کنید- اینجا آن گرفتاری و آن غل و زنجیری که به او بسته شده است، افزایش پیدا می‌کند‌.
اینها را باید ما بفهمیم؛ اینها را باید بفهمیم‌. دنبال کرسی‌های ریاست [بودن] ــ چه ریاست اجرایی، چه ریاست تقنینی؛ می‌بینید برای نمایندگی مجلس بعضی خودشان را می‌کشند، اگر چنانچه راه پیدا نکنند به هر دلیلی یا مثلاً فرض کنید صلاحیتش را تایید نکنند یا رای نیاورند و غیره، خودشان را به آب و آتش و در و دیوار میزنند که چرا نشد ــ عقل نیست، تدبیر نیست‌. ملاحظه کردید؟ اگر چنانچه این ریاست، مایه یک چنین دغدغه‌ای است، خب انسان رها کند؛ مگر اینکه واقعاً متوجه انسان بشود و واجب باشد برای انسان؛ آن [جا] بله [لازم است[.
بنده دوره دوم ریاست‌جمهوری، قطعا عازم بودم به اینکه نامزد ریاست‌جمهوری نشوم- حالا دوره اول که تحمیل شد بر ما، هیچ- دوره دوم دیگر یقیناً گفتم من قطعاً نامزد نمی‌شوم؛ امام به من فرمودند بر تو واجب عینی و تعیینی است- هر دو را گفتند- گفتند: هم واجب عینی است، هم واجب تعیینی است؛ خب بنده هم بر خلاف میل خودم قبول کردم و رفتم‌. درست این است که اگر چنانچه تکلیفی وجود ندارد، واجب بر انسان نیست، انسان نرود به سراغش و دنبال نکند آن را‌. بله، اگر چنانچه ناچار شد، ناگزیر شد، به گردن انسان گذاشته شد، آنجا بایستی با قوت انسان دنبال کند‌.