بررسی وجوه شخصیتی استاد علی باقرزاده (بقا) به زبان دکتر نویدی مهر

جلیل فخرایی- آیین سالگرد استاد علی باقرزاده (بقا) یکی از پنج یار خراسانی شعر، در خردسرای فردوسی مشهد با حضور شاعران و جمع بسیاری از استادان دانشگاه و ادب دوستان و پژوهشگران ادب فارسی برگزار شد. در این مراسم دکتر حمید رضا نویدی مهر به بررسی وجوه شخصیتی و شعری استاد علی باقرزاده (بقا) پرداخت. وی گفت: شعر بقا بیشتر در قالب‌های عروضی و به سبک کلاسیک است؛ اما هم از جهت مضمون و هم از جهت ساختار، تنوع کم نظیری دارد. محتوای 24 اثر منتشر شده وی را مضمون‌های حکمی و اندرزی و گزارشی و غیر آن ها دربرمی‌گیرد. این استاد دانشگاه در ادامه به بازآفرینی مضامین شاعران کهن در شعر باقرزاده پرداخت و گفت: بقا به سبب حافظه بسیار قوی و به خاطر سپردن مضامین دَلکش نویسندگان بزرگ، به راحتی توانسته است نکات زیبا و اثرگذار اخلاقی و اجتماعی را جذب و بازآفرینی کند. او استاد قطعه و شعر تعلیمی است زیرا به عنصر اخلاق و منزه بودن کلام در ساحت شعر و ادب بسیار بها می‌دهد، از این روست که در آثارش با کلامی لغو و بیهوده مواجه نیستیم. شعرش نظمی پاکیزه و استوار دارد که می‌کوشد زیبایی‌هایش را در چارچوب سبک فخیم خراسانی به مخاطبانش عرضه کند. حسن سلوک، کم توقعی، گشاده دستی، صداقت و مهربانی، نیکوکاری و مشارکت فعال و مدام در امور خیریه، سیمای مردمی و انسان دوست «بقا» را به جامعه معرفی کرده است. این استاد دانشگاه در ادامه به ارتباط‌های تنگاتنگ دوستانه بقا با بزرگان شعر و ادب اشاره کرد که سبب سرایش اخوانیه‌های دلنشین شده و جزو معدود شاعران خراسانی است که بیشترین اخوانیه ها را دارد. دکتر نویدی مهر افزود : از چشم‌اندازی دیگر، «بقا» بازرگانی است بصیر و خبیر، درستکار و نیکوکار که «هنر زندگی» را نیک آموخته و آموخته‌ها را به کار بسته است. در نتیجه، توانسته است با درایت و کفایت خدادادی، ایجاد کار و شغل کند و منشأ خدمات اجتماعی ارزنده‌ای شود. از ویژگی‌های «بقا» سفرهای برون مرزیِ بسیاری است که در کنار سفرهای زیارتی داشته است. این جهانگردی و سیر آفاق که با تأمل و مطالعه و ژرف‌نگری همراه بوده، پختگی فکر و اطلاعات گسترده‌ای به ایشان بخشیده که در شعرش جلوه‌گر است. وی درباره فرهنگ و مطالعه در شعر بقا بیان کرد: به باور بقا، «شاعر باید مطالعه کند و با رفتار و کردار و گفتار خویش بتواند درس زندگی و پیشرفت را به جامعه بیاموزد. تنها در گوشه‌ای نشستن و حدیث غم و درد گفتن، دست از کار کشیدن است.» وی درخصوص طنز اجتماعی بقا گفت: در شعر بقا، طنز ملیح جایگاهی ویژه دارد و محفوظات فراوان، از وی سیمای شاعری مناسبت‌گوی را به جامعه معرفی می‌کند به طوری که برای بیان هر مطلبی، مصداقی از بزرگان ادب را در چنته دارد که گاه حاصل بازآفرینی‌های ذهن خلاق اوست. با این حال او فردی باوفا و مبادی آداب است و هیچ گاه از محدوده ادب خارج نمی‌شود.