درباره افزایش تقاضای مردم برای خرید کالای دست دوم

  رئیس اتحادیه سمساران و امانت فروشان در جدیدترین مصاحبه اش گفته: «به صورت نسبی تقاضا برای کالای دست دوم حتی برای تهیه جهیزیه بالا رفته زیرا قدرت خرید مردم پایین آمده است. همین علت اصلی رو آوردن خانواده های ایرانی به سمت جنس های دست دوم است. این افزایش تقاضا چیزی در حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد بوده است.» در این بین باید توجه داشت که فرهنگ مصرف کالای دست دوم در جامعه ما کمتر پذیرفته شده است و بیشتر خانواده هایی که از منابع مالی ضعیف تری برخوردارند، به ناچار به خرید کالاهای دست دوم از دست فروش ها و فروشندگان جزء مبادرت می ورزند اما چرا در فرهنگ ما چنین خریدهایی امری مذموم و غیرقابل پذیرش تلقی می شود با آن که در سطح جهانی و در کشورهای پیشرفته اروپایی، فرهنگ استفاده از کالای دست دوم میان خانواده ها رواج دارد و جزئی از فرهنگ آن هاست؟
 
    فرهنگ خرید کالای دست دوم در اروپا
مطالعات در کشور آلمان و فرانسه نشان می دهد که اتفاقا فرهنگ استفاده از کالای دست دوم نه فقط شامل طبقات محروم که جزئی از فرهنگ طبقه متوسط جامعه است، یعنی خانواده هایی که از تمکن مالی تقریبا مطلوبی برخوردارند اما می خواهند از طریق مصرف کالای دست دوم خرید هوشمندانه تری داشته باشند. امروزه در این کشورها، خرید کالای دست دوم، اتفاقی باحال و شیک برای خانواده ها تلقی می شود و آن ها می کوشند در فروشگاه های بزرگ آنلاین و آفلاین خرید و فروش کالاهای دست دوم هم با فروش کالاهای دست دوم خود به دیگران کسب درآمد کنند و هم از طریق خرید کالای دست دوم، هزینه مالی کمتری را متقبل شوند. به نحوی که گردش مالی خرید و فروش کالای دست دوم در کشور آلمان از 1.902 میلیون یورو در 2012 تا 2.198 میلیون یورو در 2020 پیش بینی می شود.
    چرا  ایرانی ها کالای دست دوم نمی خرند؟
حالا اگر به سوال ابتدای بحث مان برگردیم باید بپرسیم چرا در جامعه ما به ویژه با توجه به شرایط اقتصادی موجود، چنین فرهنگی از رواج کمتری برخوردار است و حتی خانواده های طبقه متوسط مان هم همچنان می کوشند از لوکس ترین کالاها یا حداقل از اجناس نو و دست اول استفاده کنند؟ به نظر می رسد ریشه های وجود این پدیده را باید در 1) نگرش ایرانیان درباره مصرف کالاهای دست دوم و 2) وجود نداشتن زیرساخت های لازم برای خرید و فروش چنین کالاهایی دانست.


    چرا مال ها کالای دست دوم  نمی فروشند؟
جدای از مسئله پرستیژ در استفاده از کالاهای لوکس و دست اول به نظر می رسد نگرانی ها درباره کیفیت کالاهای دست دوم به ویژه درباره وسایل برقی و الکترونیکی و بهداشتی بودن آن ها به ویژه درباره لباس موجب رغبت کمتر به استفاده از چنین کالاهایی می شود. این نکته زمانی مهم تر می شود که در کشور ما عمدتا کالاهای دست دوم، در دست فروشی های کنار خیابان و جمعه بازارها یافت می شود که بعضا محل ارائه کالاهای تقلبی بوده و عمدتا محل حضور اقشار ضعیف و کم برخوردار جامعه است و مال ها و مراکز خرید بزرگ در کشورمان مختص کالاهای لوکس و دست اول تلقی می شود، حال آن که در کشورهای اروپایی، انواعی از فروشگاه های بزرگ و معتبر آنلاین و آفلاین مراکز مهم خرید و فروش کالاهای دست دوم موجود هستند. در این باره به نظر می رسد ایجاد مراکز معتبر و بزرگ خرید و فروش کالاهای دست دوم، که کالاهایی با کیفیت، بهداشتی و ارزان قیمت را عرضه می کنند، می تواند زمینه های لازم برای ترغیب ایرانیان به استفاده از چنین کالاهایی را فراهم آورد.