ارتباط خوب بازیکنان پرسپولیس و عملکرد بهتر در کارهای ترکیبی

حساسیت شرایط جدولی، تاثیر زیادی روی بازی پرسپولیس ذوب آهن گذاشته بود. ذوب آهن واقعا مستحق این نیست که در این جایگاه باشد و می تواند شرایط بهتری داشته باشد. در طرف مقابل پرسپولیس که روند سال گذشته اش را حفظ کرده، در تلاش است تا فاصله اش را با تیم های بالای جدولی یعنی سپاهان و پدیده کم کند.
ضمن اینکه هردوتیم سعی داشتند بیشتر به وسیله شروع مجددها، ضربات ایستگاهی یا ارسال‌ها، دروازه یکدیگر را تهدید کنند. به همین دلیل وقتی که پرسپولیس در اوایل بازی با این شرایط به گل رسید، ذوب آهن دچار مشکل شد.
ارتباط خوب بازیکنان پرسپولیس باعث شده در کارهای ترکیبی عملکرد خوبی داشته باشند. برای مثال بشار رسن با منشا و علیپور یا علیپور با منشا در این زمینه خوب کار کردند. برخلاف آن‌ها، روند حرکات ترکیبی ذوب آهن در نیمه اول مشخص نبود؛ به خصوص در کناره های زمین و در سمت چپ و راست تیم. در بازی های قبلی، میلاد فخرالدینی و حسینی با هم کارهای ترکیبی خیلی خوبی انجام می دادند اما در نیمه اول این مسابقه این اتفاق نیفتاد. وقتی آن‌ها جا به جا شدند کارهای ترکیبی‌شان کمی بیشتر شد اما در مجموع سرعت تیم پرسپولیس باعث شد بازیکنان ذوب آهن اجازه بازی‌سازی نداشته باشند و بنابراین نتوانستند بر بازی مسلط باشند.
با این حساب، نتیجه نمی توانست عادلانه نباشد و حتی می توانست شرایط بدتر از این هم به وجود بیاید. پرسپولیس در 15دقیقه آخر بازی نیز می توانست به گل دوم برسد اما بازیکن این تیم ضربه با دقتی به توپ نزد. اتفاق مهمی که برای تیم ذوب آهن افتاده، تغییر سرمربی این تیم است. البته درمورد آمدن و رفتن نمازی باید از مدیریت باشگاه سوال کنید. آن ها مسئولیت دارند و تصمیم می گیرند یک نفر را کنار بگذارند و از یک نفر دیگر استفاده کنند اما مشکل ذوب آهن در شرایط فعلی به نظرم بیشتر مسائل روحی و روانی است. آن‌ها نیاز به آرامش دارند تا بتوانند کارهای‌شان را به خوبی انجام دهند.


این تیم بازیکنان با کیفیتی دارد. آن‌ها سال گذشته هم نشان دادند که مجموعه خوبی هستند. باید ببینیم کارشان در ادامه چطور خواهد بود. الان نمی توانم بگویم ذوب آهن با منصوریان می‌تواند روند صعودی و رو به جلو داشته باشد یا نمی تواند اما در مجموع امیدوارم ذوب آهن جایگاه اصلی خودش را پیدا کند.