تشییع‌جنازه طنزآمیز!

محمدرضا ستوده- دیروز مراسم تشییع جنازه ابوالفضل زرویی در حوزه هنری بود. بعد از حدود هشت سال مجبور شدم پا در حوزه هنری بگذارم چون پای ابوالفضل زرویی وسط بود و پای خودم گیر. شما از ماجرای ابوالفضل زرویی و حوزه هنری خبر ندارید. فقط در همین حد به شما بگویم که دفتر طنز حوزه هنری و اولین نهاد رسمی تولید طنز را راه‌ اندازی کرد، بعد عده‌ای به او انگ زدند و او را از صحنه به در کردند و خودشان آمدند جایی زرویی و زرویی هم رفت خانه‌اش.
امروز همان‌ها ادعا کردند که نه زرویی با حوزه مشکلی داشته نه حوزه با زرویی!
بعد نوبت کسانی شد که قرار بود در این مراسم صحبت کنند. ابتدا علی موسوی‌گرمارودی سخنرانی کرد، بعد ساعد باقری سخن راند. سپس غلامعلی حدادعادل و در آخر ناصر فیض. از طنزآمیز بودن مراسم تشییع جنازه یک طنزپرداز همین بس که هیچ‌کدام از سخنرانان مراسمش از اهالی طنز و همکارانش نبودند جز نفر آخر.
خیلی‌ها باید می‌بودند ولی نبودند. اینکه چرا نبودند مشخص نیست. احتمالا خواب مانده‌اند!


نه اثری از مرحوم خوانده شد نه چیزی که حداقل کمی به ادبیات مربوط باشد.
به جای طنزپردازان و ادیبان هم‌دوره مرحوم که غایب بودند، وحید یامین‌پور، حجت‌الاسلام زائری و آقای دوربینی آمده بودند. سرنوشت طنزپردازان همین است. طنز و کمدی حتی بعد از مرگ هم ولشان نمی‌کند!