استبدادستیز مثل «میرزای شهید»

شاهد-زمان می گذرد و زمین اما بر همان قرار سابق است؛ "انّ الله لایغیّر ما بقوم حتّی یغیّروا ما بانفسهم". تا به تغییر در خودمان برنخیزیم، کسی سرنوشت ما را از سر نخواهد نوشت و ما را به اول دفتر سعادت نخواهد رساند.  میرزا یونس ، طلبه سر به زیر حوزه علمیه، بر اساس دریافت از آیاتی مانند این  بود که برای تغییر از خویش برون آمد و کتاب را کناری نهاد و تفنگ برداشت تا زندگی ها را به حساب آورد. او تنها مرد میدان تغییر خواهی نبود بلکه او نفس حقی بود که در جنگل دمید و به درختان هم – حتی- امید داد و به مردم انگیزه .لذا دیدیم و خواندیم در صفحات تاریخ که او و یارانش در خود تغییر ایجاد کردند و به تغییر روزگار برخاستند و تیر در میان نهادند، آنانی را که تیر می شدند بر قلب مردم. او جان داد تا جان نگیرد استبداد در ایران زمین. مطمئن باشید اگر  میرزا نبود، مدرس نبود، خیابانی نبود، ریشه های استبداد به مدد استعمار چنان در زمین فرو می رفت که برای برکندنش در بهمن ۵۷، ده چندان باید شهید می دادیم. آنان با زلزله در ارکان ستم، نگذاشتند زمین ،خشک و سنگلاخی شود پای شجره خبیثه استبداد. خون دادند تا زمین، آماده بماند تا روزی که همه ایران به تغییر ایمان بیاورند و بر کنند و بسوزانند این شجره را که هر برگش، به داغ بیداد بر قومی، استوار شده و شرح بیدادی می داد که بر قومی رفته بود. میرزا و یارانش، تبر شدند برای شکستن بتِ استبداد. استبدادی که دست در دستِ استعمار هم داشت. این درست که شیخِ مبارز، در گیلان، پرچم را بر افراشت اما کیست که نداند، گستره اثر گذاری قیام میرزا، به پهنه همه ایران بود که آوازه اش، به جهان هم خبر می شد. روس ها از شمال و انگلیسی ها از جنوب، دهان گشوده بودند اما باور مندان حقانیت وطن، با همه وجود برخاستند تا پا نگیرد نقشه دشمن و جا نگیرد سرباز بیگانه در این خاک که از هر گوشه ای، مناره ای قد می کشد برای  اذان خواندن؛ برای دعوت مردم به حقیقت. باری، با یک گل بهار نمی شود اما همه بهارها با رویش یک گل آغاز شدند و چون دیگر گل ها هم سر از خاک برآوردند، بهار، همه زمین را فراگرفت. این هم، قصه ایران شد. میرزا، مثل یک گل شکوفا شد. مدرس، شکفت، خیابانی، عطر افشانی کرد و.... خیلی های دیگر برخاستند و در نهایت، خمینی(ره)، با افتخار نیابت از امام زمان (عج) برخاست و خواسته مردم را با انقلاب پیروز، به کرسی نشاند تا در این ملک، پرچم استقلال و آزادی به اهتزاز مدام باشد در شکوه جمهوری اسلامی....