اعتراضات جلیقه زردها در پاریس و بروکسل به درگیری و بازداشت منجر شد دردسر مزمن و واگیردار ماکرون

همدلی| گروه جهان- جلیقه زردهای فرانسوی دست از سر ماکرون برنمی‌دارند. اعتراضات علیه سیاست‌های جدید دولت در بخش سوخت و مالیات، دیروز شنبه نیز علی‌رغم بسته‌بودن شانزه‌لیزه ادامه پیدا کرد و کار به درگیری و بازداشت هم کشید. گزارش‌ها خبر می‌دهد که اعتراضات مشابه در بروکسل هم همین سرنوشت را داشته است.
به گزارش یورونیوز فارسی، وزارت کشور فرانسه بعد از اعتراضات هفته گذشته و پس از برنامه‌ریزی‌های معترضان برای ادامه تظاهرات، اعلام کرده بود خیابان شانزه‌لیزه پاریس بسته است و ورود فقط با کارت شناسایی ممکن است. معترضان اما در خیابان‌های مجاور و در میدان شارل دوگل تجمع کردند و در حالی که ماکرون برای نشست گروه ۲۰ در آرژانتین به سر می‌برد، به اعتراضات خود ادامه دادند.
دولت فرانسه قصد دارد در چارچوب سیاست تشویق عمومی به استفاده از خودروهای برقی‌بنزینی و کاهش خودروهای متکی به سوخت فسیلی، از ابتدای سال آینده میلادی مالیات بر هر لیتر گازوییل را ۶.۵ و هر لیتر بنزین ۲.۹ سنت افزایش دهد. این تصمیم اما با اعتراضات گسترده مواجه شده است.
گزارش‌ها حاکی است، بالاگرفتن تنش‌ها در این تظاهرات به درگیری‌ها میان معترضان و پلیس و شلیک گاز اشک‌آور از سوی نیروهای پلیس نیز منجر شده است. جلیقه‌زردها با استفاده از نرده‌های حفاظ خیابان و تنه درختان تلاش کردند سنگر ایجاد کنند و پلیس نیز در مقابل سعی کرد، سد معبرهای ایجاد شده توسط جلیقه‌زرد‌ها را با تراکتورهای کوچک شهری کنار بزند.


نخست‌وزیر فرانسه، ادوارد فیلیپ گزارش داده است که شمار تظاهرکنندگان در کل کشور ۳۶هزار و در پاریس ۵۵۰۰ نفر بوده است. طبق این گزارش، تا ظهر شنبه ۱۰۷ نفر دستگیر شدند. ۲۰ نفر، شامل ۶ مامور پلیس نیز زخمی شده‌اند.
امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در روزهای گذشته با لحنی تند خطاب به معترضان موضع گرفته بود و تاکید کرده بود که از سیاست‌هایش عقب‌نشینی نخواهد کرد. او در ماجرای اعتصابات کارکنان حمل‌ونقل ریلی فرانسه نیز پافشاری مشابهی در مقابل اعتراض به برنامه‌های جدیدش گرفته بود. ماکرون با اشاره به خسارات و درگیری‌هایی که پیش آمده بود با تمجید از پلیس رفتار معترضان را شایسته «شرم» خوانده بود. جلیقه زردها در هفته گذشته در شانزه‌لیزه با آتش‌زدن صندلی کافه‌ها، شکستن شیشه مغازه‌ها و پرتاب کپسول‌های گاز آتش‌زا با نیروهای انتظامی درگیر شده بودند.
دیروز اما سخنگوی دولت، بنجامین گریو با یک تبصره از آمادگی دولت برای مذاکره با معترضان گفت: «خشونت‌طلبانی که اقلیت هستند را با جلیقه‌زرد‌هایی که در حرکت خود متین هستند مخلوط نمی‌کند». یورونیوز فارسی می‌نویسد، نمایندگان جلیقه زردها هفته گذشته نیز با فرانسوا دوروگی، وزیر اکولوژی، دیدار کرده بودند.
ماجرا اما منحصر به پاریس و فرانسه هم نماند. بروکسل نیز صحنه راهپیمایی و درگیری معترضانی بود که با همین نماد «جلیقه زرد، در اعتراض به بالابودن میزان مالیات و هزینه‌های زندگی به خیابان‌ها آمده بودند. معترضان با پوشیدن جلیقه‌های شبرنگ زرد، خیابان‌های این شهر را قرق کردند و پلیس بروکسل تلاش کرد با استفاده از ماشین‌های آب‌پاش معترضانی را که در نزدیکی دفتر شارل میشل، نخست وزیر بلژیک تجمع کرده بودند، متفرق کند. در جریان این درگیری‌ها معترضان یکی از ماشین‌‌های پلیس را به آتش کشیده شد و به یک ماشین دیگر نیز آسیب شدیدی وارد کردند.
الیز ون د کیئره، سخنگوی پلیس بروکسل اعلام کرد که حدود ۳۰۰ نفر در تظاهرات امروز شرکت داشتند و ۶۰ تن به دلیل «برهم‌زدن نظم عمومی» بازداشت شدند.
امانوئل ماکرون از ابتدای دوره ریاست‌جمهوری با هدف تغییراتی جدی در روند مالیات و یارانه‌های دولتی کار خود را شروع کرد و از همان زمان نیز با اعتراضات گسترده مردمی مواجه شد. ماکرون که پیروزی خود را مدیون اتحاد گروه‌های مختلف در مقابل نامزد راست افراطی، ماری لوپن در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۷ است و در دوران انتخابات خود را گزینه سومی بین راست و چپ فرانسه نشان می‌داد، پس از پیروزی عملاً به‌عنوان یک رئیس‌جمهور راست‌گرا به اداره دولت پرداخته است. همین موضوع باعث شده در حالی که در دور دوم، با درصدی بالا، یعنی ۶۶.۱درصد در مقابل ۳۳.۹درصد لوپن، پیروز شد، در فاصله کمتر از دو سال از به کرسی نشستنش، شاخص حمایت عمومی او تا زیر ۳۰درصد سقوط کند.
ماکرون اما در کنار تحولاتی که در داخل کشور پیگیری کرده برنامه‌هایی هم برای اروپا و جهان دارد که شاید حتی از برنامه‌های داخلی‌اش مهم‌تر و جاه‌طلبانه‌تر باشند. در حالی که صدراعظم آلمان در راه خروج است، نخست‌وزیر بریتانیا در مدیریت بحران برگزیت بر لبه تیغ راه می‌رود و ایتالیا به دامن راست‌گرایان ضداروپا افتاده، ماکرون هم سودای بالاکشیدن فرانسه در صحنه سیاسی اروپا و جهان را دارد و هم به دنبال تقویت قدرت سیاسی، اقتصادی و حتی نظامی اروپا، به طور مستقل است.
اما به نظر می‌رسد دست‌های سیاستمدار جوان فرانسوی برای همه هندوانه‌هایی که می‌خواهد بردارد بزرگ نیستند. در شرایطی که او در مسائل مختلف از یک سو با ترامپ در آمریکا و از یک سو با پوتین در روسیه به مشکل خورده و به دنبال مدیریت بن‌سلمان در عربستان هم هست، افت شدید محبوبیت و افزایش اعتراضات و تجمعات علیهش، پشتوانه او برای چنین تقابل‌هایی را تضعیف می‌کنند. با همین روند، زمانی که تصویر ماکرون به عنوان رئیس‌جمهور تنهایی یک‌دوره‌ای در فرانسه تثبیت شود، جای پای بسیارسست‌تری در صحنه بین‌المللی نیز خواهد داشت و جانشینان می و مرکل نیز شاید بتوانند به سادگی او را در ادعای رهبری اروپا کنار بزنند.