ایرج در همکاری با سالار عقیلی در قطعه «آوای ایران» دوباره صدایش را به گوش مردم سرزمینش رساند

بازگشت پرنده موسیقی ایران
مهدی فیضی‌صفت‪-‬ هنوز نفس می کشد در سرزمینش، گرد پیری بر حنجره اش نشسته، اما هنوز «ایرج» است، نزدیک به نیم قرن می گذرد از روزگاری که چهچهه‌هایش روی دلبری های محمدعلی فردین، هزاران نفر را به سالن های سینما می کشاند. مردم عشق می کردند با «من یه پرنده ام.. آرزو دارم تو یارم باشی» و «آخ برم راننده رو... اون کلاج ودنده رو». برخلاف بسیاری از هم‌نسلانش، خاک وطن را به زرق و برق غربت نفروخت. پرچمش را بر قله شهرت افراشته بود ولی ماند و به غار سکوت خزید. بعد از چندین سال آلبومی همراه با پسرش، احسان خواجه امیری منتشر کرد و چند سال بعد «قصه زندگی» را به گوش دوستدارانش رساند؛ همان آوازخوانی که محمدرضا شجریان، خسروی آواز ایران در وصفش گفت: «صدای ایرج در تاریخ آوازخوانی ما یک متر و معیار است. هر کس بخواهد در بالاترین حد حنجره، صدایی را مثال بزند، می‌گوید صدا شبیه صدای ایرج است». حالا حسین خواجه امیری، ایرجِ موسیقی ایران در 86 سالگی بار دیگر آواز خوشش را طنین انداز کرده. همچنان خوش پوش است و موقر. سالار عقیلی، خواننده محبوب و مشهور موسیقی اصیل ایرانی در روزهای حیات استادش، به سراغش رفت، برخلاف بسیاری که بعد از مرگ چهره ها، فریاد وامصیبتا سر می دهند. قطعه ای با همدیگر خواندند به نام «آوای ایران» که آیین رونمایی از قطعه تصویری اش هم با حضور عوامل اثر و علاقه‌مندان به موسیقی ایرانی برگزار شد.
برگزاری آیین رونمایی
به گزارش موسیقی کوک، این برنامه بزرگداشتی برای «ایرج» از طرف سالار عقیلی و حامی مالی این اثر به حساب می آمد و در نگارستان شهر برگزار شد. ایرج حسابی، فرزند پروفسور محمد حسابی، یکی از شخصیت هایی بود که در بخشی از این آیین به اهمیت جایگاه هنرمندان در تثبیت جایگاه فرهنگی ملل گوناگون اشاره کرد و گفت: «باید از برگزارکنندگان این برنامه بابت تجلیل از مقام استاد ایرج قدردانی کرد چون این اتفاق، نه بزرگداشتی برای شخص حسین خواجه امیری بلکه نکوداشت تاریخ، فرهنگ و هنر ایران برای ایرانیان است».


او درباره سالار عقیلی هم گفت: «این هنرمند توانا امروز صدای موسیقی و فرهنگ سرزمین مادری ماست. او و همسرش بانو حریر شریعت‌زاده آثاری را به ملت ایران تقدیم کرده اند که در حافظه تاریخی کشورمان باقی خواهد ماند».
عقیلی: از کودکی به استاد ایرج علاقه‌مند بودم
سالار عقیلی هم در بخشی از آیین رونمایی از موزیک ویدئوی «آوای ایران» درباره انتشار این اثر مشترک، گفت: «من از کودکی به هنر استاد ایرج علاقمند بودم و همواره با شنیدن صدای او به عنوان یک مخاطب، غبطه می خوردم. این همکاری را نه تنها در قالب یک پروژه کاری بلکه ادای دینی می دانم به ساحت این استاد. همکاری در این اثر باعث افتخار من بود و امیدوارم مردم عزیز ایران هم از دیدن و شنیدن این کار لذت ببرند». سالار عقیلی در ادامه صحبت هایش گفت: «این اثر ترکیب قطعه (همه چشما به ایرانه) با آهنگسازی مهیار فیروزبخت، شعر بامداد جویباری و تنظیم امیر فیروزبخت و قطعه (ایران) با آهنگسازی و تنظیم دوست هنرمندم بابک زرین و شعری از زنده یاد افشین یداللهی است. ایجاد یک پل ارتباطی میان این دو قطعه و هم‌آوایی بنده با استاد ایرج و همراهی ایشان با من در خوانش این دو اثر در قالب قطعه «آوای ایران»، نکته جذاب و جالب توجه این همکاری است.»
ایرج: همواره صدای سالار عقیلی را تحسین کرده‌ام
حسین خواجه امیری هم روی سن آمد، از حضور در موزیک ویدئوی «آوای ایران» گفت و خوشحالی اش: «من همواره صدای سالار عقیلی را تحسین کرده ام و همکاری با این هنرمند برایم تجربه زیبا و لذتبخشی بود».
سپس قطعه تصویری «آوای ایران» برای حاضران در نگارستان شهر به نمایش درآمد و باعث شد تا عوامل این اثر و مخاطبان در سالن به شدت تحت تاثیر قرار بگیرند و با تشویق‌های‌شان، سالار عقیلی و حسین خواجه امیری را برای امضای لوح فشرده این کار بدرقه کنند. همچنین از تمبر اختصاصی این اثر که حامی مالی (بانک صادرات) قطعه تصویری «آوای ایران» آن را تهیه کرده، رونمایی شد.
«آوای ایران»، موزیک ویدئویی با خوانندگی حسین خواجه امیری و سالار عقیلی، آهنگ‌هایی از مهیار فیرزبخت و بابک زرین، شعر از بامداد جویباری و افشین یداللهی و تنظیم امیر فیروزبخت و بابک زرین است که مینا ناصرجوی و امیر پوربافرانی، مشترکا تهیه کنندگی آن را بر عهده داشته اند. این قطعه تصویری با کارگردانی علی صفرنژاد، کاری از شرکت «پایا پیشتازان» و «بانک صادرات ایران» است.
دلنوشته اینستاگرامی سالار عقیلی
سالار عقیلی درباره این اثر در صفحه اینستاگرامش نوشت: «کودک بودم که با صدای آسمانی استاد ایرج آشنا شدم. در همان سن و سال با خودم فکر می کردم که ایرج بودن چقدر چیز خوبی است. فرصت شنیدن صدای ایرج هم فرصت مغتنمی بود. شاید آن روزها فکرش را هم نمی کردم که چند سال بعد این استاد توانا همچنان روی صحنه بخواند و من هم کنارش بایستم، نه به عنوان شنونده بلکه در قامت خواننده ای همکار. «آوای ایران» در کارنامه من می تواند نقطه عطفی باشد؛ جایی که تلاش کردم مقام الگوی سال های کودکی ام را پاس بدارم. همراهی با استاد ایرج در بخش اول کار که «همه چشما به ایرانه» نام دارد و همنوایی ایشان با قطعه «ایران»؛ یکی از آثاری است که شخصا بسیار دوستش می دارم. جا دارد در این فرصت از همه کسانی که برای به ثمر نشستن «آوای ایران» گام برداشتند، سپاسگزاری کنم. این قطعه را به حضورتان تقدیم می کنم».