مدیریت زمان در انتخاب استانداران

انتخاب استانداران از مهم‌ترین کارکردهای وزارت کشور محسوب می‌شود، که بعضا جریانات سیاسی اصلاح‌طلب، اصولگرا، مستقل و... در این فرایند مشارکت می‌کنند و با پیشنهادهایی به وزارت کشور کمک می‌کنند. از این جهت چند نکته به‌نظر می‌رسد که در انتخاب استاندارها باید رعایت شود. نخست اینکه می‌توان اجازه داد که مانند انتخاب نمایندگان مجلس، استانداران نیز با ارائه برنامه توسط خود مردم انتخاب شوند. چرا که برگزیدن افرادی به استانداری که آشنایی کاملی به مسائل اجتماعی، فرهنگی، روانشناسی اجتماعی و حتی زبان مردم منطقه ندارند چندان به مذاق مردم خوش نمی‌آید و آن استاندار را از خود نمی‌دانند. از طرف دیگر اعلام پیش از موعد برای کناره‌گیری استانداران بازنشسته می‌تواند بر روحیه، انسجام کاری و راندمان کاری آنها تاثیر گذارد و آنها دیگر مثل سابق کار نخواهند کرد؛ چرا که هر اندازه در این چند ماه خوش بدرخشند در نهایت باید پست خود را ترک کرده و تحویل فرد دیگری بدهند. از طرف دیگر برنامه‌ریزی برای انتخاب استانداران و مدیریت زمان برای جابه‌جایی آنها امر مهمی است که نباید مغفول واقع شود. در کشورهای دیگر این جابه‌جایی‌ها در اسرع وقت و کمترین زمان ممکن انجام می‌شود تا زمان بیشتری برای انجام کارهای دولتی برای مدیران جدید باقی باشد، اما در ایران این مساله بر عکس است؛ زیرا در چند ماه قبل از بازنشستگی یک مدیر قانونی وضع می‌کنند و از همان وقت زمان برکناری مدیران بازنشسته را نیز اعلام می‌کنند؛ گرچه این تمام کار نیست، چرا که به‌دلیل نبود برنامه‌ریزی و مدیریت زمان افراد دیگر نیز در موعد مقرر جایگزین نمی‌شوند و این پروسه زمانی، بدون داشتن کمترین دستاوردی به طول می‌انجامد. از سوی دیگر به لحاظ جامعه شناسی تعیین استاندار از مرکز در هنگامی که حکومت مستحکم و اقتدار مشروع آن در سرتاسر کشور حاکم و ساری و جاری است، بهتر است که انتخاب استاندار به‌وسیله خود مردم استان صورت گیرد که هم در ذات نظام جمهوری و هم قانون اساسی آن را پذیرفته است. علاوه برآن چهل سال از عمر انقلاب می‌گذرد؛ باید باورکنیم که مردم به رشد و بلوغ فکری رسیده و می‌توانند به انتخاب اصلح بپردازند، تا زمینه مشارکت اجتماعی و سیاسی و دلبستگی و بالندگی و آرامش روحی و روانی و در نتیجه علاقه‌مندی و دلبستگی مردم به نظام مستحکم‌تر شود و تحت تاثیر القائات بیگانگان قرار نگیرند. اکنون فضای جامعه به‌خوبی نشان می‌دهد که پایه‌های نظام ازهمه لحاظ مستحکم و پابرجاست و بهتر است برای هر استان فردی آشنا با خوی و منش همان استان انتخاب شود تا هم کارایی بیشتری داشته باشد و هم مقبولیت عمومی را نیز تجربه کند. استاندار به مثابه رئیس‌جمهوری یک استان به حساب می‌آید و به نحوی تمام مقدرات استان در اختیار اوست؛ پس چرا برای انتخاب چنین شخص مهمی از ظرفیت‌های حمایتی مردم استفاده نکنیم. رئیس‌جمهور و وزیر کشور می‌توانند با انتخاب استاندارانی جوان، توانا و کارآمد از استان مقصد پشتوانه مردمی خود در استان‌ها را تقویت کنند و مقداری از اعتماد از دست رفته مردم را نسبت به خود بازیابند.
* جامعه شناس