چتر مهربانی قبل از بارش برف

بهبودی نیا  دلنوشته یک دانش آموز کلاتی که روز گذشته در روزنامه خراسان به چاپ رسیده است، واکنش های زیادی از سوی شهروندان به همراه داشت. چند روز قبل نامه ای از سوی یکی از دانش آموزان روستای کلات به روزنامه خراسان رسید که در بخشی از این نامه آمده بود:"من یک دانش آموز هستم که در یکی از روستاهای کلات  تحصیل می کنم  . چوب های قدیمی سقف منزل مسکونی مان شکسته است.وقتی که با مادرم حساب و کتاب می کردیم ، هزینه عوض کردن چوب ها ، پلاستیک، کارگر و استاد کار و میخ و سیمان و یک شعله برق یک میلیون و چهارصد هزار تومان  شد." مادرم لبخندی زد و گفت :«پسرم اگر امسال زمستان ،سقف خانه یاری کند و پایین نیاید تابستان سال آینده ان شاءا... درستش می کنیم .» اما من می دانم که سقف خانه ما فرو خواهد ریخت و هر شب با این وحشت در حالی که به سقف چوبی خیره شده ام به خواب می روم .می دانم که تابستان آینده هم بهانه ای برای دلگرمی من است . دو سال است که صدای چکه های آب در لحظه درس خواندن ذهنم را به خود مشغول می کند . از گذاشتن بشقاب زیر چکه ها و تند تند پر شدنش خسته شده ایم . از کشیدن پلاستیک روی فرش کهنه مان خسته شده ایم. مادرم چند روز قبل به یکی ازاعضای شورای روستا این موضوع را  گفته بود، اما در جواب مادرم گفته بودند، بودجه ای برای این کار نداریم . این داستان مشترک من و تعداد زیادی از مردم این روستاست . کم کم فصل سرما نزدیک می شود و همکلاسی هایم که لباس گرم ندارند، مثل من هر روز در سرما می لرزند . در کلاس درس هر روز این سوال را در حالی که دست های مان از شدت سرما سیاه شده اند از خود می پرسیم :« زور سرما بیشتر است یا اصرار ما به درس خواندن ؟» هیچ کدام از ما نمی دانیم چند سال دیگر می توانیم دوام بیاوریم .» بعد از چاپ این نامه با عنوان(اگر برف ببارد کارمان تمام است )  از ساعات اولیه روز کاری دیروز ، تماس های زیاد مردمی برای کمک به خانواده این دانش آموز و اهالی این روستا شروع شد . پیر زنی 80 ساله در حالی که بغض گلویش را گرفته بود، از پشت تلفن می گفت: «من از صبح که متن این نامه را خوانده ام ، بغض گلویم را گرفته و با خودم می گویم روا نیست که سقف خانه من از آهن باشد و شب ها راحت بخوابم و مردمی در چند کیلومتری من زندگی کنند که هر شب از هراس ریختن سقف خانه های شان شب ها خواب به چشم شان نیاید. من یک حساب بانکی دارم که مقداری پول در آن ذخیره کرده ام . برای روز مبادا . همین مبلغ را تمام و کمال برای کمک به دانش آموزان این روستا می دهم ، اگرچه این مبلغ زیاد نیست ولی در حد توانم کمک می کنم» پیرزن اصرار زیادی داشت تا قبل از سردتر شدن هوا برای رفع مشکلات مردم این روستا اقدامی انجام شود.چند دقیقه بعد جوانی که با تحریریه تماس گرفته بود، می گفت :« مایک گروه جهادی هستیم که برای کمک به روستاییان به روستاهای مختلف می رویم ، ما حاضریم در قالب یک گروه جهادی به این روستا برویم و مشکلات را در حد توانمان حل کنیم .» زنی که همسرش نجار بود و در روستای کلات زندگی می کرد نیز پس از چاپ نامه دانش آموز کلاتی در تماس با روزنامه خراسان، گفت :« از صبح که این مطلب را خواندیم به همراه همسرم تصمیم گرفته ایم ، برای حل مشکل این دانش آموز به روستای شان برویم و سقف خانه شان را تعمیر کنیم .» در ادامه واکنش ها از سوی شهروندان، یک نفر  پرداخت هزینه هایی را برای خرید لباس گرم تقبل کرد ، یک نفر هم خرید مصالح ترمیم خانه این دانش آموز را عهده دار شد.برخی از شهروندان نیز با ارسال پیامک به این موضوع واکنش نشان دادند. شوری که در دل مردم برای کمک به هم نوعان شان و مردم روستای «گرو »به وجود آمده است، مثال زدنی است. هر کدام از شهروندان که با تحریریه تماس می گرفتند به شکلی احساسات شان را بیان می کردند.  واکنش آموزش و پرورش  اما نکته قابل تامل ماجرا این جا بود که از میان تمامی ادارات استان اداره کل آموزش و پرورش خراسان رضوی در تماس با تحریریه اعلام کرد که به رئیس آموزش وپرورش کلات ماموریت داده تا پس از بررسی کامل موضوع، مشکلات این دانش آموز و برخی دانش آموزان دیگر را در این روستا بررسی کند تا از طریق هماهنگی با خیران مشکلات موجود در حد امکان برطرف شود. اعلام آمادگی موسسه آفرینش های هنری آستان قدس رضوی و سپاه کلات  در ادامه واکنش ها ، مدیر موسسه آفرینش های هنری آستان قدس رضوی  در تماس تلفنی با تحریریه روزنامه خراسان اعلام آمادگی کرد تا مشکلات مربوط به خانه دانش آموز کلاتی را رفع کند. همچنین مطلع شدیم سپاه کلات نیز پس از انتشار نامه دانش آموز کلاتی ، از روستای مربوط  بازدید داشت و برای حل مشکلات اهالی روستای گرو  اعلام آمادگی کرد . شایان ذکر است ،  دیگر ادارات و مسئولان هیچ تماسی مبنی بر مشارکت در زمینه رسیدگی به مشکلات این دانش آموز و روستاییان ساکن در «گرو» نداشتند و تذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که مسئولان باید در مواجهه با این قبیل موضوعات با حساسیت بیشتری برخورد کنند .