شهرداری تهران گرفتار سیاست‌زدگی

امیر واعظی‌آشتیانی* - شهرداری تهران یک نهاد یا سازمان اداری عادی نیست که بتوان از آن به سادگی عبور کرد. با اطمینان می‌توان گفت شهرداری تهران به طور جدی از چند وزارتخانه نیز اهمیت بیشتری دارد‌. مدیریت تهران به راستی از حساسیت جدی و قابل‌توجهی برخوردار است‌. تهران نیازمند مدیر هوشمند، آینده‌نگر و توانمندی است که نه‌تنها اندیشه پویا بلکه باید دستانی توانمند در برقراری ارتباطات موثر و راهگشا داشته باشد‌. انتخاب پیروز حناچی به عنوان شهردار اما بیش از آنکه بر اساس توانمندی‌های این فرد باشد به دلیل ضرورت، ناچاری و تخصیص سهمیه به یکی دیگر از احزاب و تفکرات سیاسی بوده است‌.
تهران شهری با پتانسیل و توانمندی‌های بسیار بالاست که اگر توجهی جدی به آن شود به طور قطع بخش اعظم مشکلات و آسیب‌ها در همین مسیر حل خواهد شد‌. از همین‌رو است که نباید این نکته مهم را فراموش کرد که تهران با جمله‌های شیرین و جذاب تبدیل به پایتختی که شایستگی بهره‌مندی از مدیریت و برنامه‌ریزی بر اساس آینده‌پژوهی را دارد نخواهد شد‌. تهران را واژه‌ها مدیریت نخواهند کرد بلکه برنامه‌ریزی و دانش مدیریت خواهد کرد‌. امروز با توجه به آنچه شهرداران گذشته برای تهران به ارث گذاشته‌اند نمی‌توان انتظار داشت مشکلات گذشته به سادگی از تهران کوچ کنند و حال و احوال شهر بسامان شود‌.
شورای اسلامی شهر تهران باید فارغ از دغدغه‌های سیاسی و جناحی تصمیماتی شایسته اتخاذ کند و اگر بنا باشد بر مدار خواست‌های سیاسی مسیر خود را ادامه دهد، که البته عملکرد شورای پنجم مانند شورای اول کاملا سیاسی بوده است، راه به سرمنزل مقصود نخواهد برد و انتخاب افرادی که از جهت‌گیری‌های سیاسی و سهم‌خواهی‌های سیاسی دور نبوده‌اند آسیب‌های شهر را چندبرابر می‌کند‌. البته همان طور که ابتدا تاکید شد، شورای پنجم گویا چاره دیگری مگر انتخاب حناچی نداشت‌ چون آخوندی نیز گزینه‌ای مناسب نبود‌.
بدیهی است که یکی از گزینه‌هایی که می‌تواند بارقه امیدی درباره عملکرد حناچی به عنوان شهردار تهران باشد، استفاده او از ظرفیت‌های ارتباطاتی با دولت است‌.


حال آنکه آخوندی به عنوان فردی با سابقه وزارت راه‌و‌شهرسازی از نگاه اصلاح‌طلبان نیز توانمندی لازم برای پیشبرد اهداف و برنامه‌های شهرداری تهران را نداشته است. به هر روی انتخاب او به عنوان شهردار تهران دهن‌کجی به دولت نیز بود‌. در نهایت می‌توان گفت نبود شایسته‌سالاری و عدم توجه به توانمندی افراد در مقابل اهمیت قائل شدن برای نگاه سیاسی به واقع منجر به قحط‌الرجال سیاسی شده است‌.
* عضو اسبق شورای شهر تهران
v.ashtiani37i@yahoo.com