کمپین هنرمندان در اعتراض به تحریم دارو با واکنش‌های متفاوتی روبرو شده است دغدغه اجتماعی یا جذب فالوئر

مهدی فیضی‌صفت‪-‬ «تحریم بانکی فقط یک اقدام و یک خبر در خبرگزاری ها نیست. تحریم بانکی یعنی مرگ کودکان سرطانی ایران به خاطر ممنوع شدن فروش دارو»، ترجمه اش به زبان انگلیسی را پای پست اینستاگرامی‌شان نوشته اند و هشتگ «SanctionsTargetMe» هم زده اند تا نشان دهند تحریم ها بیش از همه، مردم را درگیر خود می کند؛ در نگاه اول نیت شان خیر به نظر می رسد و با خود می گوییم دم شان گرم که فکر بچه های سرطانی هستند و دل‌شان می سوزد که تنِ کوچک بچه ها زجر می کشد و حالا غمِ دارو را هم باید به جان بخرند؛ غمی که پدران و مادران شان لمسش می کنند و ذره ذره آب شدن دلبندشان را می بینند اما واقعیت ماجرا کمی متفاوت است.
ادعای متفاوت آمریکا
برایان هوک، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران روز سه‌شنبه ۱۵ آبان در پیامی ویدئویی خطاب به مردم ایران گفت: «با وجود اعمال تحریم‌های سخت، فروش غذا، دارو، تجهیزات پزشکی و کالاهای کشاورزی به ایران هرگز تحریم نبوده و نیست و ایالات متحده هرگز داد و ستدهای بشردوستانه را هدف تحریم‌های خود قرار نداده است». در عمل هم قرار نیست چنین اتفاقی رخ دهد چرا که تحریم های ظالمانه آمریکا هر چند مردم را نیز تحت فشار قرار می دهد اما حساب دارو غذا جداست؛ دونالد ترامپ حتی برای حفظ وجهه جهانی خود بیماران و نیازهای اولیه جامعه را هدف نمی گیرد چون می داند در این صورت با واکنش های منفی زیادی از سوی نهادهای بشردوستانه و سازمان های مختلف روبرو می شود.
جذب فالوئر به هر قیمتی


در این میان اما سلبریتی ها انگار نشسته اند تا از هر فرصتی برای جذب فالوئر و ترسیم چهره های دغدغه‌مند و اجتماعی برای خود استفاده کنند. تعداد زیادی از آنها انگار حتی به خود زحمت نداده اند جست و جویی ساده در اینترنت بزنند و اطمینان حاصل کنند از صحت و سقم خبر. رهبر مژدهی آذر، عضو هیات مدیره انجمن داروسازان ایران هم به ایرنا گفته مسئولان آمریکایی در اینکه دارو مشمول تحریم نیست صداقت ندارند اما تاکید کرده چون ایران در بسیاری از کشورها اعتبار دارد، جایگاه و اعتبارش باعث شده در بسیاری از موارد داد و ستد نیز برقرار باشد و به همین دلیل مشکلات دارویی برای مردم ایجاد نمی شود.
هجوم کاربران معترض
حالا بسیاری از کاربران در فضای مجازی هجوم برده اند به صفحه هنرمندانی مانند امیرمهدی ژوله، باران کوثری، سحر دولتشانی، مهتاب کرامتی، رضا کیانیان، پرویز پرستویی و خیلی از بازیگران دیگر که نه سنی دارند و نه اسم و رسمی که چرا چنین خبری را منتشر و ذهن جامعه را آشفته کردید؟ کاربرانی که عصبانی تر بودند، برچسب «حکومتی» چسباندند به اسم بازیگران؛ ادعایی که مدت هاست سلبریتی های شناخته شده و البته ثروتمند را هدف گرفته است؛ بازیگرانی که فرزندان شان را در آلمان و آمریکا به دنیا می آورند، گرین کارت ینگه دنیا را دارند و هر زمان هم به ایران می آیند، در فیلمی با پول بیت المال به جلوی دوربین می روند و بعد ریال ها را دلار می کنند و می روند. از فرسنگ ها دورتر هم پستی در اینستاگرام می گذارند برای همدردی با مردم شان اما به هیچ وجه حس نمی کنند فشاری که پدری برای تامین مایحتاج زندگی، پول اجاره خانه و شهریه بچه دانشجویش تحمل می کند.
ایدئولوژی رَپی!
طرفداران موسیقی رپ، اصطلاح جالبی در میان خود دارند و «رَپِر»هایی که در داخل کشور و در بطن جامعه نیستند را چندان برنمی تابند، حتی اگر معترضانه ترین «تکست»ها را بخوانند چون معتقدند «رپر»ی که از دردِ مردمش دور است، نمی تواند قطعه ای بخواند که بر دل بنشیند. حالا مردم به سلبریتی های شان، اعتراض «رپ»ی دارند؛ مردمی که حمید فرخ نژاد را با جان و دل دوست داشتند و از موضع گیری های سیاسی اش حمایت می کردند، وقتی فهمیدند همسر و فرزند بازیگر مشهور سینما در آمریکا زندگی می کنند و فرخ نژاد ماهیانه چند هزار دلار برای شان می فرستد، انگار آب سردی بر سرشان ریختند.
عدم ورود به موضوعات حساس
سلبریتی ها پول هنر و صنعتی را می گیرند که در همه جای دنیا جزو پولسازترین شغل های دنیاست، بهتر از اکثریت مردم جامعه زندگی می کنند و طبیعتا با بسیاری از مشکلات مالی برای تامین نیازهای اصلی روبرو نیستند ولی حرف شان هم خوش نمی نشیند بر دل مردم وقتی بی اطلاع، کمپینی راه می اندازند و تصورِ موج سواری را القا می کنند. از طرف دیگر عده بسیاری اعتقاد دارند سلبریتی ها در موضوعات حساس ورود نمی کنند و چندان برای منافع مردم ارزشی قائل نیستند بلکه مسائلی را در صفحات پر مخاطب خود انعکاس می دهند که خطری برای شغل و جایگاه‌شان در پی نداشته باشد.
کمپین‌های بی‌هدف
در حال حاضر «دارو» و «کودکان سرطانی» شده اند سوژه جذاب سلبریتی ها برای ایجاد کمپین؛ کمپین هایی که در عمل، دردی از مردم دوا نمی کند، هیچ کدام شان نمی آید حداقل مبلغی در نظر بگیرد برای کمک به موسساتی که به صورت ویژه از مردمِ درگیر با سرطان حمایت می کنند. نهایتش عکسی می گیرند کنار تحت کودکان نحیفی که شاید دمِ شان دیگر بازدمی نداشته باشد. تلخ تر این که بسیاری از اعضای کمپین «تحریم ها مرا هدف گرفته است» سن شان از بیست و چند سال و تعداد آثار کارنامه شان از انگشتان یک دست تجاوز نمی کند اما نام شان را می گذارند کنار پرستویی و کیانیان تا به باور برخی مقابل تعداد فالوئرهای شان به جای k (هزار)، حرف m (میلیون) نقش ببندد!