کشتی ایران زخمی است نمک نپاشید!

کشتی آزاد ایران در مسابقات جهانی مجارستان نتیجه ضعیفی گرفت و هیچ کس از اهالی کشتی، از این نتیجه راضی نیست. شاید سوای مقام ناامید کننده ششمی، شکست اعجوبه کشتی جهان یعنی حسن یزدانی مقابل حریف آمریکایی‌اش، تلخی‌های این مسابقات را برای کشتی دوستان کشورمان بیشتر کرد. به همین خاطر با هومن توکلیان عضو ایرانی-آمریکایی اتحادیه جهانی کشتی و رابط رسمی کشتی ایران و آمریکا، گفت‌وگو کردیم تا نظرات او را در مورد این نتیجه وعلت‌های آن جویا شویم. عضو ایرانی تالار افتخارات و مشاهیر کشتی آمریکا دو استعفای خادم را ضربه بزرگی به کشتی ایران‌می‌داند.
عملکرد کشتی و کشتی‌گیران ما را در مجارستان چطور ارزیابی می‌کنید؟
قبل از مسابقات تصور می‌کردم ایران دوم یا سوم شود. اول شدن این تیم مقداری سخت بود اما خیلی از کشتی‌گیران این شانس را داشتند که مدال بیاورند. به نظرم اگر ایران شرایط بهتری داشت بدون شک مقام خوبی به دست می‌آورد. به هرحال برایم ناراحت کننده بود.
کدام‌یک از‌ کشتی‌گیران می‌توانستند مدال‌بگیرند؟


حسین‌خانی به نظرم جردن باروس را برده بود و من خیلی روی او حساب کرده بودم. فیتیله پیچی که گرفت تا زانوی جردن باروز را گره زد اما در لحظه‌های آخر باخت. یا کشتی‌گیر جوان محمدباقر یخشکی. از کشتی او خیلی خوشم آمد اما تجربه‌ای نداشت. به نظرم او نیز باید مدال می‌گرفت. پرویز هادی خیلی خوب کشتی گرفت. او یکی از کشتی‌گیران پخته ایران است. همچنین عزت‌ا... اکبری نیز می‌توانست مدال بگیرد. با این حساب ایران می‌توانست خیلی بیشتر مدال کسب کند.
پس چرا این اتفاق نیفتاد؟
وقتی تیم را زیر ذره‌بین می‌گذاریم می‌بینیم که در این‌مسابقات مشکلات خیلی اساسی داشتیم. ایران ششم شد چون‌ به نظر من روحیه بچه‌ها قوی نبود. در واقع آن‌ها انگیزه لازم را برای حضور در میدان نداشتند. کشتی‌گیری که در لحظات پایانی می‌بازد نشان می‌دهد مشکلات اساسی وجود دارد. شاید به خاطر کم تجربگی و میدان ندیدن باشد. بچه‌های تیم ایران، امسال و سال گذشته زیاد در مسابقه شرکت نکردند. در آمریکا نفرات اول، دوم و سوم هر وزن را به مسابقات مختلف بین‌المللی می‌فرستیم که اشتباه کنند. به نظر می‌رسد کشتی‌گیران ایران برای اولین بار در میدان بزرگ حاضر شده بودند و آنجا اشتباهات‌شان را تجربه می‌کردند. تیم فرنگی نیز همین مشکلات را داشت. انگیزه روحی و فکری نداشتند. همه به نظر خسته بودند. مثل قدیم نبود که به میدان بیایند و بجنگند. باید این مشکل را برطرف کرد. این‌ بچه‌ها باید از بالا حمایت شوند و انگیزه بگیرند. برای من سوال است اگر از کشتی‌گیری بپرسید چرا کشتی می‌گیری چه پاسخی می‌دهد؟ وقتی نه پول هست نه مسابقه بین‌المللی و تجربه؟ این مشکلات به صورت اساسی، روی بچه‌هاو تیم اثر گذاشته بود. ایران می‌تواند در کشتی اول باشد اما همه باید اتحاد داشته باشند و مشکلات را با هم درست کنند. چرا در رسانه‌ها می‌گویند تقصیر این است یا تقصیر آن است؟ تقصیر همه ماست. حتی من که در ایران نیستم اما خودم را عضوی از خانواده کشتی ایران می‌دانم.
با توجه به نتیجه‌ای که به دست آمد، فکر می‌کنید چه تفاوتی بین تیم ایران و آمریکا وجود دارد که باعث شد این فاصله ایجاد شود؟
آنچه من دیدم، این بود که تیم ایران آماده مسابقه نبود. این تیم در کدام مسابقه بین‌المللی حاضر شده بود تا به آمادگی لازم برسد؟ تیم آمریکا در سال حداقل 3،4 مسابقه بین‌المللی شرکت می‌کند. یک هفته پیش از مسابقات مجارستان، آمریکا در کشور آلمان اردو داشت و آنجا تمرین می‌کرد. تمام امکانات و موقعیت‌ها را برای ورزشکاران فراهم می‌کنند تا در شرایط سفر راحت باشند و از نظر روحی و جسمی در آمادگی کامل قرار بگیرند. در کل همه با هم اتحاد دارند اما در ایران این‌طور نیست. به نظر می‌رسد همه منتظر نشسته‌اند که بگویند تقصیر این است یا تقصیر دیگری است! در آمریکا بعد از مسابقات لندن سرمایه‌گذاری سنگینی کردند. روی نوجوانان کار کردند. اردوهای مشترک در سراسر این کشور برگزار کردند.
در مسابقات مختلفی که سطح پایین‌تری دارند مانند گرندپری فرانسه، جوانان را می‌برند که تجربه میدانی داشته باشند و ترس حضور در میدان بزرگ را از دست بدهند. به نظر می‌رسد بچه‌های جوان ایران اولین مسابقه مهم‌شان را تجربه می‌کردند و اشتباهات‌شان را در این میدان بزرگ انجام دادند. باید برای این موضوع برنامه‌ریزی کنند و بودجه بگذارند تا این بچه‌ها رشد کنند. اگر مسابقات مختلف بگذارند که ترس این بچه‌ها بریزد و روحیه آن‌ها قوی شود، در نتیجه‌گیری میدان‌های بزرگ خیلی تاثیر خواهد داشت.
عادت کرده بودیم که حسن یزدانی را روی سکوی اول ببینیم اما او نیز به مقام سوم‌رسید.
حسن یزدانی باید خیلی بهتر کشتی می‌گرفت. او بعد از دو دقیقه اول، شوکه شد و روحیه‌اش را از دست داد. استایل کشتی گرفتن تیلور این است که مدام به دست و پای حریفش می‌پیچد و حسن تسلیم او شده بود. انگار او دیگر عظمت قبل را نداشت. اگر حسن روحیه‌اش را قوی کند نه تنها تیلور بلکه همه را شکست می‌دهد. او نابغه کشتی است اما باید به خودش ایمان داشته باشد. چیزی که در این مسابقات متوجه شدم، بچه‌های ایران وسط میدان جنگجو نیستند که تا آخر مسابقه تلاش کنند. کشتی‌گیران قدیمی ما تا آخر می‌جنگیدند اما امسال سه یا چهار کشتی‌گیر ما در ثانیه‌های آخر باختند. باید به این‌ها یاد بدهیم که تا آخرین لحظه کشتی بگیرند. به طوری‌که داور آن‌ها را جدا کند! کشتی‌گیران آمریکایی از سوت اول تا سوت آخر حمله می‌کنند.
واکنش مردم و رسانه‌های آمریکا پس از باخت یزدانی به تیلور چه بود؟
جامعه آمریکا مانند ایران نیست که اگر ورزشکار شکست خورد به او بد و بیراه بگویند. همه خیلی خوشحال بودند. هنوز هم می‌گویند یزدانی قهرمانی بزرگ و با اخلاق در کشتی است اما در این مسابقه تیلور بهتر بود. این برداشت جامعه آمریکاست. خیلی‌ها در آمریکا هنوز یزدانی را دوست دارند. با یک باخت هیچ چیز عوض نمی‌شود. خیلی‌ها او را به عنوان نابغه قبول دارند. بعد از مسابقه با خود تیلور که صحبت کردم می‌گفت من دوست دارم با یزدانی دوست باشم. او یک انسان خیلی خوب است و می‌دانم که در آینده، رقابت‌های خیلی خوب و بزرگی خواهیم داشت.
آیا قبول دارید فدراسیون خادم با وجود محبوبیت بالایی که داشت، در نتیجه‌گیری موفق نبود؟
رسول خادم اسطوره و آدم بزرگی در دنیای کشتی است. من او را مقصر نمی‌دانم. همه مقصرند. یک ريیس فدراسیون مانند کشتی‌گیر یا مربی تا یک حدی می‌تواند حرکت کند. اگر شرایط و موقعیت فراهم نباشد چه‌کار می‌تواند بکند وقتی دستش بسته است؟ از مسائل جزيی داخل ایران زیاد اطلاع ندارم اما معتقدم اگر برنامه‌ریزی خوب و پشتیبانی مقامات وزارت ورزش یا حتی دولت بود، نتیجه خیلی خوبی می‌گرفتیم. کشتی ایران در موقعیت حساسی قرار دارد که باید آن را خیلی زود درست کرد اما اگر آن را به حال خودش رها کنند اوضاع بدتر می‌شود. اگر همه در کنار هم سرمایه گذاری مالی و معنوی کنند ایران دوباره می‌تواند مقام داشته باشد. در 5،6 سال گذشته کشتی ایران تاج سر کشتی دنیا بود. الان دو سال است که به خاطر مشکلات و به خصوص مساله ارز خیلی فشار وارد می‌شود. به این ترتیب کم کم روحیه ورزشکاران نیز ضعیف می‌شود. کشتی‌گیر می‌گوید چرا کشتی بگیرم؟ درست است که برای کشورم کشتی می‌گیرم اما وقتی پاداشی نیست و حتی مسابقه بین‌المللی نمی‌توانم بروم چه سودی دارد؟
شما به باخت کشتی‌گیران در لحظات پایانی اشاره کردید. آیا این نشان می‌دهد که کشتی‌گیران ما از نظر بدنی کم می‌آورند؟
به نظر من این باخت، باخت روحی بود. یک بار دیگرکشتی‌گیران را ببینید. هیچ‌کس با قدرت بالای روحی، روی تشک نرفت. همه آن‌ها روحیه‌شان را باخته بودند. من نیز در جوانی که کشتی می‌گرفتم اگر ترس داشتم یا روحیه‌ام صد در صد نبود می‌باختم. باید کشتی‌گیران را از نظر روحی و فکری ساخت و قوی کرد. اگر بچه‌ها را قلدرتر یا به اصطلاح گرگ‌تر بار بیاوریم کشتی ایران دوباره به روزهای اوج خودش بر می‌گردد. کشتی‌گیران ایران از لحاظ فنی بالا هستند اما از نظر روحی افت کرده‌اند.
به نظر شما چرا این وضعیت به وجود آمده است؟
کشتی ایران در حال حاضر، در مرحله خیلی حساسی قرار دارد. یا دوباره به اوج می‌رسد یا سقوط می‌کند. متاسفانه در ایران همه می‌خواهند یک نفر را مقصر بدانند و تقصیرها را گردن او بیندازند. همه می‌خواهند یک نفر را دار بزنند. در صورتی‌که همه باید در کنار هم باشند و به هم کمک کنند. همه باید تلاش کنند تا اوضاع درست شود نه اینکه با انگشت یکدیگر را نشان بدهند. الان باید همه با هم متحد شوند. همان کاری که در آمریکا انجام شد. دولت و مردم باید دنبال بودجه باشند و به صورت مادی و معنوی روی کشتی سرمایه‌گذاری کنند.
در مورد نامه رسول خادم به ريیس‌جمهور صحبتی دارید؟
در مورد این نامه صحبتی ندارم. همان‌طور که گفتم دست او بسته است. اگر سرمایه گذاری کلان روی کشتی شود همه چیز به زودی درست می‌شود. الان کشتی ایران زخمی است و همه باید کمک کنند تا این زخم خوب شود نه اینکه روی آن نمک بپاشند. تقصیر همه است و همه باید مسئولیت را قبول کنند.
استعفای خادم از فدراسیون جهانی را چطور می‌بینید؟
از این مساله بسیار ناراحت شدم چون یکی از مهم‌ترین مسائل برای کشتی ایران این بود که جایگاهی در عرصه بین‌المللی داشته باشد. با این‌حال وقتی داخل را درست نکرده‌ایم و اتحاد نداریم این جایگاه چه فایده‌ای دارد؟ وقتی نماینده ایران در عرصه جهانی برای احقاق حق کشتی کشور می‌جنگند نباید پشتش خالی باشد. من به عنوان نفر سوم که از بیرون به مسائل نگاه می‌کند، این احساس را دارم که که پشت هم نیستیم. اگر پشت هم باشیم خیلی قوی‌تر خواهیم بود. تا وقتی این اتفاق نیفتد در فدراسیون جهانی هم نمی‌شود کاری کرد. مثل بقیه می‌شویم که می‌روند سر میز می‌نشینند! هدف این است که از کشتی ایران که ورزش ملی و قدیمی کشور است و در خون همه مردم ایران چه پیر و چه جوان هست، دفاع شود.
استعفای خادم از فدراسیون کشتی ایران چطور اتفاق افتاد؟
پیش بینی می‌کردم که این اتفاق بیفتد. همان‌طور که گفتم کشتی ایران در مرحله حساسی است و مدیریت آن خیلی سخت است. آن طور که به نظر می‌آید حمایتی نیست. حمایت و پشتیبانی محکمی از کشتی ایران وجود ندارد. به خصوص از نظر مالی و همچنین حمایت اجتماعی و دولتی لازم نیز وجود ندارد.
آیا عملکرد یک مدیر فقط به حمایت مقامات بستگی دارد؟
مدیریت در این شرایط سخت است. خود من در شرکتی که مدیر هستم اگر بودجه و حمایت نباشد، کارمندانم نمی‌توانند کار کنند و در نتیجه نمی‌توانیم به نفع مشتریان فعالیت کنیم. آقا رسول اسطوره بزرگ کشتی ایران است. او یک سرمایه ملی است. حیف شد. اگر همه با هم اتحاد داشتند کارها جلو می‌رفت و این اتفاق نمی‌افتاد. به هرحال امیدوارم نفربعدی بتواند تغییری ایجاد کند هرچند این کار کار سختی است. مخصوصا در این موقعیت که ورزش ملی ما زیاد حمایت نمی‌شود. در روسیه ريس جمهور به ملاقات کشتی‌گیران رفت یا در آمریکا رييس فدراسیون 18سال است در جای خودش است و همه او را حمایت می‌كنندو مدیريتش نیز مفید بوده و کشتی آمریکا را بالا برده‌است.
چه باید کرد که این کار آسان شود؟
اگر بتوانیم امکانات را فراهم کنیم مدیریت فدراسیون راحت‌تر است. با این شرایط سخت مالی، مدیریت فدراسیون کار بسيار سختی است به خصوص اینکه باید به کشتی‌گیران انگیزه داد و همچنین دوباره جامعه را امیدوار کرد. امیدوارم تمام ایران دست به دست هم دهند تا کشتی ایران دوباره بالا برود. خودم در این مورد نگران هستم. خروج خادم از اتحادیه جهانی ضربه بزرگی برای کشتی ایران بود و پس از آن جدایی‌اش از فدراسیون نیز ضربه دیگری بود. باید همه چیز را دوباره بازسازی کرد. با این‌حال به آینده امیدوارم و دلم با کشتی ایران است.
آیا برنامه‌ای برای سفر به ایران دارید؟
من زیاد به ایران می‌آیم. بار آخری که به ایران آمدم سری به خانواده زدم و همچنین از چندین باشگاه کشتی دیدن کردم. سری به یک باشگاه کشتی در محله دروازه غار زدم تا به بچه‌ها انگیزه و روحیه بدهم. اگر همه با هم این کار را انجام بدهند خیلی خوب می‌شود. باید به بچه‌ها روحیه قوی بدهیم. برای خودنمایی نیست. تنها کاری که از دستم بر می‌آید این است که کمک کنم. هر وقت به ایران می‌آیم سعی می‌کنم به باشگاه‌ها سر بزنم و به بچه‌ها می‌گویم اگر قهرمان شوید هرچه می‌خواهید برای‌تان فراهم می‌کنیم. این‌گونه باید به آن‌ها انگیزه داد چون واقعا انگیزه نیست. مسئولیت انسانی من این است که بتوانم از طریق کشتی به این بچه‌ها کمک کنم. کشتی وسیله مهمی برای زندگی است. نه فقط روی تشک بلکه در تمام زندگی کمک می‌کند و یاد می‌دهد که تسلیم نشوید. به شما یاد می‌دهد وقتی مشکلات و سختی‌ها می‌آیند با سر حمله کنید و بجنگید. به امیدخدا برای مسابقات لیگ جهانی دوباره به ایران خواهم آمد و در خدمت مردم و کشتی دوستان ایران هستم.
در مورد تیمی که قرار است به ایران بیاورید،کمی توضیح بدهید.
امیدوارم در اواسط آذر بتوانیم در ایران حاضر باشیم. در حال حاضر منتظریم که تیم را جمع کنیم. برخی نفرات مانند، نفرات اول مسابقات بوداپست می‌خواهند دو، سه ماه استراحت کنند تا برای مسابقات پیش از عید آمادگی داشته باشند. باید یک تیم قوی جمع کنیم. اگر نشود فکر نمی‌کنم بتوانیم به ایران بیاییم. در حال بررسی هستیم که ببینیم آیا می‌توانیم یک تیم قوی به ایران بفرستیم یا خیر.
در پایان اگر حرف و نکته ناگفته‌ای مانده‌بفرمایید.
به آخر نرسیده‌ایم. می‌شود همه چیز را دوباره ساخت اما اگر به این مسائل بی‌اعتنا باشیم کشتی ایران از بین می‌رود. بازهم تاکید می‌کنم که در مرحله حساسی هستیم و باید اتحاد داشته باشیم و دست به دست هم بدهیم که به بچه‌های ورزشکار ایران کمک کنیم. متاسفانه همه در رسانه‌ها به هم حمله می‌کنند و این اشتباه است. همه باید مسئولیت‌پذیر باشند و راه چاره درست کنند. این پیام من مثبت است.
باید از بالا بودجه خوبی بدهند برای ساختن جوانان. باید قبول کنیم که کشتی را برای دوسال آینده و بازی‌های المپیک بسازیم. چگونه بسازیم؟ با کمک مالی خوب و اعزام به مسابقات بین‌المللی و همچنین برگزاري اردوی مشترک با کشورهای دیگر. البته مشکلات در نهایت به پول وبودجه می‌رسند به همین خاطر همه بزرگان کشتی باید با هم همفکری کنند و یک تصمیم اساسی بگیرند. اگر مشکل ارز داریم می‌توانیم با تیم‌هایی که علاقه‌مند هستند، اردوی مشترک داشته باشیم.
یا مسئولانی که برای تیم‌های لیگی کشتی‌گیر خارجی می‌آورند می‌توانند در این شرایط، به جای این کار از تیم ملی جوانان حمایت کنند. شاید لیگ یکی، دوسال ضعیف شوداما اشکالی ندارد چون رده جوانان و نوجوانان ما ساخته می‌شود.
این اقدام به نظر من اثرگذاری خیلی بیشتری از لیگ خواهد داشت. بزرگان کشتی می‌توانند در این راه کمک کنند. چندسال پیش جوانان ایران در مسابقات زیادی شرکت می‌کردند اما امسال این‌طور نبود. نباید این میدان‌ها را از دست بدهیم.
به عنوان مثال یخشکی باید در یکی از این میدان‌ها کشتی می‌گرفت و اشتباهاتش را آنجا متوجه می‌شد نه اینکه مسابقات جهانی برایش آزمون و خطا شود.