در امتداد ادبیات دولت نهم

‌امیر واعظی‌آشتیانی*- رییس دولت‌ وزرای پیشنهادی خود را به منظور تکیه زدن بر کرسی مدیریت اقتصاد کشور هرچند با تاخیر اما با بیشترین اعتماد به نفس ممکن اعلام کرد. مجلس نیز در پاسخ به این واکنش دیرهنگام در کمترین زمان ممکن رای اعتماد خود را پیشکش وزرایی کرد که انتظار می‌رفت با نگاهی خردمندانه‌تر و بررسی‌های مسوولانه‌تری مورد تایید قرار گیرند. مجلس با رای اعتماد خود مهر تاییدی بر ابهامات مردم و کارشناسان زد و با رفتار سیاسی خود مردم را شایسته پاسخگویی ندانست‌ هرچند این مردم بودند که با اعتماد به این افراد راه را برای ورودشان به خانه ملت هموار کرده‌اند؛ خانه‌ای که گویی عزت نام آن فراموش شده و تبدیل به محلی به منظور رایزنی‌ها و لابی‌گری‌های سیاسی سودمند برای مجلس و دولت و نه مردم شده است. پذیرش عملکرد مجلس نسبت به وزیری که انتظار می‌رفت به دلیل تصمیمات نادرست در وزارت صمت استیضاح شود نه آنکه کالبد آسیب‌دیده کار، رفاه و تامین اجتماعی را به دستانش بسپارند بسیار دشوار است و گمانه‌زنی‌ها پیرامون سبقت روابط بر ضوابط را چندین برابر می‌کند. در چنین شرایطی که مردم توان مطالبه‌گری از نمایندگان خود را از دست داده‌اند، دیگر نمی‌توان انتظار ابراز اعتماد همه‌جانبه در جامعه را داشت.
اگرچه نگرانی‌ها و ناخشنودی‌ها از چنین شرایطی عمیق و گسترده است اما همچنان امید می‌رود که این افراد مهر بطلانی بر همه پیش‌بینی‌ها، داوری‌ها و نگرانی‌ها زده و آن طور که درخور و شایسته شرایط کشور است راهگشایی و مدیریت همه‌جانبه در مسیر اقتصاد و معیشت جامعه را به کار بندند.احساس ناخوشایند نسبت به عملکرد مجلس و دولت از یک سو و اظهار‌نظر رییس‌جمهور درباره دروغ و شایعه بودن گرانی از سوی‌ دیگر خاطر جامعه را آزرده می‌کند. به نظر می‌رسد حسن روحانی در امتداد ادبیات رییس دولت نهم گام برمی‌دارد و نه‌تنها مرهمی بر زخم معیشت نمی‌گذارد بلکه نمک بر آن پاشیده و دلواپسی‌های جامعه را چندین برابر می‌کند. این رسم و ادبیات نادرست در راستای کتمان شرایط نابسامان نه‌تنها آرامشی در جامعه به ارمغان نمی‌آورد بلکه موجب آن می‌شود که مردم تصور کنند رییس‌جمهور و خانواده‌اش هیچ خریدی از داخل مرزهای کشور نمی‌کنند که اینچنین با اطمینان معتقد به دروغگویی مردم نسبت به گرانی و تورم می‌شوند.
انتظار می‌رود دولت در شرایط سخت معیشتی با مردم همدردی کند و با ادبیاتی هوشمندانه در جهت تلطیف موقعیت نابسامان گام بردارد. گویا دولت تصور می‌کند همان گونه که خود آدرس نادرست دریافت می‌کند باید به مردم نیز آدرس نادرست دهد. مسوولان باید حال مردم را بهتر کرده و از آنها استمداد بطلبند و با ادبیاتی شفاف فضایی آرام و صمیمانه ایجاد کنند. بدیهی است اگر انتقادی نسبت به دولت بیان می‌شود به منظور راهگشایی و کمک به کشور است و انتظار منطقی این است که دولت هم این انتقادات را با گوش جان بپذیرد و موقعیت کشور را بهبود بخشد.
*کارشناس اقتصادی
v.ashtiani37i@yahoo.com