استفاده ابزاری ازحضور زنان در ورزشگاه

فاطمه رحیمی - قصه تکراری حضور زنان در ورزشگاه آزادی برای جلوگیری از محرومیت فیفا یا ‌AFC، باز هم اتفاق افتاد. پیش از این هم حضور فرمایشی زنان در بازی‌های والیبال یا فوتبال مردان در ورزشگاه را شاهد بودیم.
جیانی اینفانتینو رییس فدراسیون جهانی فوتبال در سفرش به ایران پس از دیدار با روحانی بحث حضور زنان در ورزشگاه را مطرح کرد و رییس‌جمهور هم قول هموار شدن حضور زنان را داد و قرار بر این بود که پس از ایجاد زیر‌ساخت‌های لازم، درهای ورزشگاه به روی بانوان باز شود‌ اما دریغ! نه به زیرساخت‌ها پرداخته شد نه مساله حضور زنان بررسی.زنان همیشه تنها برای مواقعی که پای منافع ملی در ورزش به میان می‌آید، دیده می‌شوند، این در حالی است که همیشه پیش از دیدارهای تیم ملی چه در والیبال و چه در فوتبال، انبوهی از زنان پشت درهای ورزشگاه به انتظار فروش بلیت صف می‌بندند. این اگر نگاه ابزاری به زنان برای دور زدن قانون نیست، پس نامش چیست. ما سال‌هاست قانون را دور می‌زنیم. خوب هم دور می‌زنیم، استعداد زیادی در این زمینه داریم، فقط اینکه مسوولان فکر می‌کنند کسی متوجه این دور زدن نمی‌شود، مضحک است.نکته جالب این است که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا هم به خوبی متوجه صوری بودن این حضور می‌شوند. مسوولان چه کسی را فریب می‌دهند، مشخص نیست و جالب‌تر اینکه اگر مسوولان امر با اصل موضوع یعنی حضور زنان در ورزشگاه مشکل دارند یا حتی قبولش ندارند، چرا گروهی از زنان را اصلا به ورزشگاه راه می‌دهند‌ یا اینکه این زنان با دیگر زنانی که پشت درها می‌مانند، چه تفاوتی دارند؟ از آنجا‌ که اصل «زن» بودن محل اشکال است، پس چه اصراری است به حضور آنها؟
همین حضور گزینشی هم دیروز با اظهار نظرها و واکنش‌هایی روبه‌رو شد، بعضی حتی به همین حضور نیم‌بند هم معترض هستند.برای دیدار تیم‌های ملی فوتبال ایران و بولیوی حدود ۱۰۰ تماشاگر خانم اجازه حضور در استادیوم یکصدهزارنفری را پیدا کردند. درست است که این بانوان بدون تغییر هویت و اقدام به تغییر ظاهر خود با گذاشتن ریش و سبیل، وارد ورزشگاه شدند‌ اما آنها کسانی نبودند جز اعضای تیم هنرمندان، اعضای تیم‌های ملی فوتسال و فوتبال بانوان و نهایتا اعضای خانواده خود ملی‌پوشان.در هر صورت دیدار ایران و بولیوی اولین دیداری نبود که تماشاگران زن اجازه تماشای از نزدیک آن را پیدا کردند‌ اما مثل همیشه‌ بانوان باز هم به صورت گزینشی و از راه‌های جداگانه وارد ورزشگاه شدند تا بازیگرانِ شویِ تبلیغاتی شوند که سال‌هاست برای اعلام آزادیِ حضور بانوان در ورزشگاه‌ها به راه افتاده اما واقعیت این است که بانوان همچنان نمی‌توانند به ورزشگاه بیایند اگر از جامعه هنرمندان و ملی‌پوشان و در کل جزو گزینش شده‌ها نباشند.سر و صدایی که برای آزاد اعلام شدن حضور بانوان در ورزشگاه آزادی و برای دیدار ایران و بولیوی به پا شد و اخباری که در این زمینه در بوق و کرنا شد، با واقعیت فاصله خیلی زیادی دارد. این را آن دسته از بانوانی که جزو خواص نبودند و پشت درهای آزادی ماندند یا اصلا جرات رفتن به سمت آن را پیدا نکردند، بیشتر از هر فرد دیگری درک کردند.به هر حال آنچه مسلم است حضور در ورزشگاه‌ها بخشی از مطالبات زنان جامعه ایران است اما اگر قرار است این مطالبه در حد همین حضور گزینشی خلاصه شود، خوشایند هیچ‌کسی جز آنها که خود این شوی تبلیغاتی را به راه انداخته‌اند، نیست و هیچ‌وقت هم به سرانجام نمی‌رسد.
gmail.com1@rfateme62