افزایش قیمت نفت در پی کاهش ذخایر آمریکا

گروه انرژی- قیمت نفت دیروز در واکنش به آماری که کاهش غیرمنتظره ذخایر نفت آمریکا را نشان داد و همچنین ادامه تنش‌های ژئوپلیتیکی، برای چهارمین روز متوالی افزایش یافت‌‌.
بهای معاملات آتی وست تگزاس اینترمدییت آمریکا ۱۵ سنت یا 2/0 درصد افزایش یافت و به 07/72 دلار در هر بشکه رسید‌‌. نفت آمریکا روز سه‌شنبه با ۱۴ سنت افزایش قیمت، بسته شده بود‌‌.
بهای نفت برنت پس از ۶۳ سنت افزایش در روز سه‌شنبه، ۱۲ سنت یا 2/0 درصد در معاملات دیروز افزایش یافت و به 53/81 دلار در هر بشکه رسید‌‌. نفت برنت که شاخص قیمت جهانی است، هفته گذشته به دنبال سقوط بازارهای سهام حدود پنج دلار از رکورد 74/86 دلار که در سوم اکتبر به ثبت رسانده بود، کاهش پیدا کرد‌‌.
گزارش موسسه امریکن پترولیوم نشان داد ذخایر نفت آمریکا در هفته گذشته 1/2 میلیون بشکه کاهش یافته است در حالی که تحلیلگران افزایش این ذخایر به میزان 2/2 میلیون بشکه را پیش‌بینی کرده بودند‌‌.


به گفته تومومیچی آکوتا، اقتصاددان ارشد در شرکت تحقیقات و مشاوره میتسوبیشی، بازار به کاهش غیرمنتظره ذخایر نفت آمریکا که معمولا در این وقت از سال افزایش پیدا می‌کند واکنش نشان داد. با این حال نگرانی‌ها نسبت به دورنمای اقتصاد جهان مانع از رشد بیشتر قیمت‌ها شد‌‌. ذخایر بنزین آمریکا به میزان 4/3 میلیون بشکه کاهش یافت، در حالی که سایر ذخایر شامل نفت کوره به میزان کمتر از حد انتظار ۲۴۶ هزار بشکه کاهش پیدا کردند‌‌. آمار رسمی از سوی اداره اطلاعات انرژی آمریکا بعدازظهر دیروز منتشر ‌شد‌‌.
در این بین، تنش‌های ژئوپلیتیکی برسر ناپدید شدن جمال خاشقجی، خبرنگار منتقد ریاض، همچنان ادامه دارد‌‌. جیم ریتر بوش رییس شرکت ریتر بوش اند آسوشیتس در این باره اظهار کرد: عربستان سعودی ممکن است حداکثر ۵۰۰ هزار بشکه در روز تولید نفت خود را به عنوان هشدار به آمریکا برای وضع هرگونه تحریمی در واکنش به تحولات پرونده خاشقجی کاهش دهد‌‌.
در این بین محمد بارکیندو، دبیرکل اوپک روز سه‌شنبه از شرکت‌های تولیدکننده نفت خواست ظرفیت خود را بالا برده و برای تامین تقاضای آتی سرمایه‌گذاری بیشتری کنند زیرا ظرفیت تولید جهانی کاهش پیدا کرده است‌‌.
براساس گزارش رویترز، قیمت‌ها در بازار نفت از گزارش‌هایی که براساس آنها صادرات نفت ایران در آستانه بازگشت تحریم‌های آمریکا در چهارم نوامبر سریع‌تر از حد انتظار کاهش پیدا کرده، پشتیبانی شده است‌‌.
از طرفی نشانه‌هایی از آغاز افول دوران طلایی صنعت نفت شیل آمریکا با افزایش نرخ افت چاه‌های آن به چشم می‌خورد‌‌.
یافته‌های مطالعه شرکت وود مکنزی نشان می‌دهد برخی از چاه‌ها در منطقه «پرمین ولف کمپ» با نرخ کافت بالای ۱۵ درصد پس از پنج سال مواجه هستند که بسیار بالاتر از نرخ پنج تا ۱۰ درصدی است که ابتدا پیش‌بینی شده بود‌‌. به گفته آر تی دوکس، یکی از مدیران شرکت وود مکنزی، اگر انتظار می‌رفت یک چاه پس از پنج سال به نرخ افت نرمال شش تا هشت درصد برسد، اکنون شاهد نرخ افت ۱۲ درصدی هستیم که این مساله بیشتر به دلیل وضعیت ذخایر است تا اینکه بخواهد به وضعیت اقتصادی مربوط باشد‌‌. در نتیجه تولیدکنندگان باید فعالیت‌شان را سال به سال افزایش دهند زیرا جبران افت تولید سخت‌تر و سخت‌تر خواهد شد‌‌.
به‌علاوه افت تدریجی چاه‌های شیل سریع‌تر از میادین نفتی فراساحلی بزرگ بوده که قابل توجه است، زیرا رونق حفاری شیل طی چند سال اخیر به معنای آن است که نرخ افت تولید بالاتر از گذشته است‌‌. کندی حفاری به معنای آن است که افت ذخایر در حال تبدیل شدن به یک مشکل جدی است‌‌.
مطالعات جداگانه گلدمن ساکس درباره اینکه صنعت شیل دچار فرسودگی شده، نشان داده میانگین عمر پویاترین مناطق عرضه نفت جهانی بین هفت تا ۱۵ سال است‌‌.
نمونه دوره‌های رشد سریع شامل اتحاد جماهیر شوروی در دهه ۱۹۶۰ تا دهه ۱۹۷۰، مکزیک و دریای شمال در اواخر دهه ۱۹۷۰ تا دهه ۱۹۸۰ و تولید نفت سنگین ونزوئلا در دهه ۱۹۹۰، برزیل در دهه ۲۰۰۰ و شیل آمریکا و ماسه‌های نفتی کانادا در دهه ۲۰۱۰ است‌‌. هر کدام از این دوره‌های رونق سرانجام وارد یک دوره طولانی افول شدند‌‌. با این‌همه در برخی از موارد، کاهش تولید شدیدتر از سایرین بوده است‌‌.
صنعت شیل آمریکا نیز وارد دوره انتهایی محدوده فعالیت خود در حدود هفت سال شده است‌‌. اگرچه شیل همچنان رشد دارد اما نشانه‌هایی از کندی رشد آن وجود دارد که طبق اعلام بانک سرمایه‌گذاری گلدمن، دوره‌ای است که شیل اهمیت خود را به عنوان عامل رشد عرضه جهانی از دست می‌دهد‌‌.
بر اساس گزارش اویل‌پرایس، طبق اعلام این بانک سرمایه‌گذاری، شرکت‌های فعال در عرصه شیل همچنان تا اوایل دهه ۲۰۲۰ عملکرد مثبتی خواهند داشت اما تا سال ۲۰۲۵ این شرکت‌ها شاهد افول ستاره‌های خود خواهند بود‌‌.
گلدمن همچنان انتظار دارد نفت شیل آمریکا هر سال حداقل تا سال ۲۰۲۱ حدود یک میلیون بشکه در روز به تولید خود اضافه کند، اما با نشانه‌های اولیه افت تولید و محدودیت‌های بهره‌وری، روشن است روزهای درخشان این صنعت به شماره افتاده است‌‌.