روزنامه ابتکار
1397/07/24
ژوبین صفاری عقب‌گرد اصلاح‌طلبی در سردرگمی گفتمانی
«اصلاح‌طلب، اصولگرا دیگه تمامه ماجرا»؛ این شعار را اگر نه با نگاه براندازانه که آن را در فضای سرخورده جامعه امروز بررسی کنیم پر بیراه نیست که جریان اصلاح‌طلبی به مثابه یک گفتمانِ منتقد در ساختار حاکمیت به طور واضح دچار عقب‌گردهای اساسی در مواضع خود از بدو حضور در عرصه سیاسی و اجتماعی کشور شده است. آنچه واضح است گفتمان اصلاح‌طلبی به عنوان یک جریان اثرگذار در دهه ٧٠ و ٨٠ دارای مرزبندی مشخصی با جریان اصولگرا بود که هدفش اصلاح ساختارهای معیوبی بود که جریان همواره غالب اصولگرایی اساساً یا این مشکلات را نمی‌دید و یا منکرشان می‌شد. اما در آغاز دهه ٩٠ باز هم این جریان اصلاح‌طلب بود که به کمک حسن روحانی اعتدالگرا آمد تا بدنه سرخورده اجتماعی را امیدوارانه به سمت گام‌های اصلاحی هدایت کند. امیدی که با گذشت زمان تبدیل به ترس از آینده شد. آنچه به عنوان متفیر اصلی این روند برسی میشود آن است که جریان اصلاح‌طلبی نه با کارشکنی‌های رقیب همواره قدرتمند خود بلکه به طور خود‌خواسته تیشه بر ریشه اصول اصلاح‌گرایانه خود زده است. چنانچه روز گذشته معصومه ابتکار گفته بود: «امروز با گذشت دوران و شرایطی که در آن هستیم، خیلی از اصول و تفکرات اصلاح‌طلبی مورد پسند جریانات اصولگرای دلسوز و واقع‌بین و آینده‌نگر قرار گرفته است.» گو اینکه پسند جریان اصولگرا که به صورت ماهوی از بدو پیدایش، با جریان اصلاح‌طلبی در تضاد کامل گفتمانی بوده‌اند یک دستاورد به حساب می‌آید.به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبانِ در قدرت امروز از این مسئله غافل شده‌اند که عقب‌گرد گفتمانی نه‌تنها دستاوردی برای مردمِ سرخورده ندارد بلکه خود نیز از بازندگان اصلی این بازی به اصطلاح اعتدالی خواهند بود. اعتدال به معنی عقب‌گرد از اصول گفتمانی نه‌تنها اعتدال نیست که نوعی ترس سیاسی به حساب می‌آید. مردمی که با اشتیاق فراوان سخنان آتشین و البته اصلاح‌طلبانه آقای روحانی در انتخابات را شنیدند و پای صندوق رای آمدند اعتدال برای‌شان چیزی جز شایسته‌سالاری در مدیریت کشور معنا نمی‌شد؛ موضوعی که از آن نیز سرخورده شدند. حالا به نظر می‌رسد جریان اصولگرا از این اهمال اصلاح‌طلبان قرار است به راحتی در انتخابات بعدی مجلس بهره ببرد چرا که عبور طبقه متوسط از امید به اصلاح‌طلبان بدون شک انفعال‌شان را به دنبال خواهد داشت و اصولگرایان همواره تنها در این شرایط است که از طرفداران اندک خود در بدنه جامعه به نفع خود استفاده می‌کنند. نشانه‌های این موضوع را می‌توان در سخنان روز گذشته علیرضا زاکانی در‌خصوص مجلس آینده و عقب‌گرد به اصول مد‌نظر هم‌فکرانش یافت. در نهایت باید گفت آنچه که امروز بین مردم و جریان اصلاح‌طلبی حفره بزرگی ایجاد کرده است ناشی از عملکرد خود اصلاح‌طلبان در نزدیک شدن به مواضع رقیب است؛ بازی‌ای که بازنده اصلی‌اش مردم و البته گفتمان اصلاح‌طلبی است. نشانه دیگر این مسئله را باید در اعتراض دانشجویان هر دو طیف به رئیس جمهوری در دانشگاه دید که این مسئله ناشی از بازی یک بام و دو هوای جریان اعتدالی است. یادمان باشد نا‌امیدی مردم از گفتمان اصلاح‌طلبی به معنای رفتن در دامن اصولگرایی نیست بلکه افتادن در دام یک بحران بزرگ است، بحرانی که بی‌اعتمادی و نا‌امیدی را هر روز تشدید می‌کند.
سایر اخبار این روزنامه
رئیس‌جمهوری در نشست با اقتصاددانان:
با وجود تحمل سختی‌ها، خلق پول نکردیم
ژوبین صفاری
عقب‌گرد اصلاح‌طلبی در سردرگمی گفتمانی
«ابتکار» وضعیت ایمنی مدارس کشور را مرور می‌کند
سنگر ناامن دانش!
«ابتکار» از بی‌سرانجامی وعده‌ها برای بازگرداندن زندگی به مهمترین تالاب جنوب‌شرق ایران گزارش می‌دهد
نگرانی‌های مربوط به آغاز مرحله دوم تحریم‌های آمریکا چه تاثیری بر بازار و اقتصاد ایران دارد؟
«ابتکار» نتایج جلسه 51 نفره مجمع امید را بررسی کرد
چالش‌های یک قانون در «بهشت»
ماجرای بمب‌گذاری در سفارت ایران در ترکیه چه بود؟
شایعه در آنکارا نگرانی در تهران
«ابتکار» دلایل جدی نگرفتن آموزش هنر در مدارس را بررسی می‌کند
«زنگ هنر» یا «زنگ تفریح»؟!
دومین شکست بزرگ آنگلا مرکل در انتخابات محلی ایالت بایرن رقم خورد
طناب سست «لنگر اروپا»
امیر سرلشکر موسوی در پیامی خطاب به رییس سازمان عقیدتی سیاسی ارتش:
سلامت کارکنان ارتش وابسته به اقدامات سازمان عقیدتی سیاسی است
وزیر دفاع:
اگر در مقابل یاغی‌گری‌ها تلاش نکنیم شاهد ظهور هیتلرهای جدید خواهیم بود
FATF سیستم بانکی را اصلاح می‌کند
