روزنامه آفتاب یزد
1397/07/19
وا انصافا
دیروز در روزنامه کیهان و وطن امروز نسبت به تصمیم هیئت نظارت بر مطبوعات به سبک و سیاق خود گلایه و انتقاد کردند. کیهان تیتر زد: «افسار دلار را دولت پاره کرد، از کیهان شکایت کردند.» قُل مدرن کیهان هم صفحه نخست را سفید کرد و نوشت: «تیغ بنفش». بنفش اشاره به رنگ انتخاباتی حسن روحانی دارد.القصه اینکه بنده هر بار این لوس بازی و نُنُر بازی این روزنامه‌ها را می‌بینم هم خنده‌ام می‌گیرد
و هم تاسف می‌خورم. خنده‌ام می‌گیرد زیرا از آنجا که از این رسانه‌ها در جامعه تصویر خاصی وجود دارد با این به اصطلاح اقدامات ژورنالیستی تلاش دارند القاء نمایند که اخیرا اپوزیسیون شده و زیرفشار سنگین قدرتمندان هستند. هیهات، چه کسی است که باورش شود این مهمل را؟ اما تاسف می‌خورم از این بابت که این روزنامه‌ها در شرایطی برای خود اشک تمساح می‌ریزند که در دولت آقای‌ها‌له نور(!) به دنبال سندسازی و مچگیری بودند جهت توقیف رسانه‌های منتقل و مستقل. آری، منصفان گواه می‌دهند این مدعا را. کافی بود یک رسانه مکتوب که با دیدگاه‌های دولت وقت زاویه داشت گافی دهد و یا اعتراضی کند؛ این رونامه‌ها علی‌الخصوص همین دو روزنامه که امروز ژست‌های ناباورانه‌ای گرفته‌اند با پرو پا گاند‌ای سیاه، مسئولان مرتبط را مجاب می‌کردند که با رسانه مذکور برخورد سخت نمایند.
اتفاقا همین که امروز می‌بینید این روزنامه‌ها و امثالهم در برابر رای هیئت نظارت گردنکشی می‌کنند و بسان یک کودک نق نقو و مدعی اما بی سود مقابله می‌کنند سر منشاش همان نکته‌ای است که در یادداشت پیشین قلمی کردم. در واقع این رسانه‌ها صرفا نام رسانه را یدک می‌کشند وظیفه‌شان روشنگری و دیده‌بانی نیست. خیر؛ اینها ابزار عده‌ای قلیل اما ذی‌نفوذ هستند و در برهه‌های مختلف کارکردشان و رنگ‌شان تغییر می‌کند.
فی‌المثل در دولت احمدی‌نژاد همانطور که ذکر کردم وظیفه داشتند منتقدان و معترضان را منکوب نمایند تا مبادا رسوا شود آنچه در دولت رخ می‌دهد. در دولت فعلی هم دستور کارشان اقداماتی است تا مبادا وجهه پاستورنشینان بین مردم ترمیم گردد. به همین خاطر است که یکی از این روزنامه‌ها رفرنس سعودی‌ها و اسرائیلی‌ها در ماجرای برجام شده بود و یکی دیگر در شرایطی که حتی بی‌بی سی هم جرات نداشت بگوید دلار
20 هزار تومان میشود خبر داد به زودی قیمت ارز مرز 20 هزار تومان را هم رد می‌کند. اینکه در آینده نه چندان دور چه کنند و چه رنگی به خود گیرند
الله اعلم. احتمالا هیچ وقت قرار نیست دغدغه شان مردم باشد. شاید برخی اوقات منافع مشترک پیدا کنند با خلق‌الله اما اصل و فلسفه وجودی‌شان چیز دیگری است.
علی ایحال دیروز که صفحه نخست کیهان و وطن امروز را دیدم پی بردم که فاصله طبقاتی البته از نوع دیگرش در حوزه رسانه وجود دارد.
«ما» در زمان دولت مهرورزان کتک می‌خوردیم اما حق نداشتیم بگوییم چرا. لیکن این روزنامه‌ها امروز با یک تلنگر هیئت نظارت بدهکار که هیچ بلکه طلبکار شده‌اند. وااسفاو وا انصافا.
سایر اخبار این روزنامه
اصلاح و پوزش
چرا ترامپ نگران است آمریکا ونزوئلا شود؟
جنگ شدید مجازی برای تعیین قیمت دلار
داستان محبت رسانه ملی به چند وزیر
وا انصافا
داستان محبت رسانه ملی به چند وزیر
جنگ شدید مجازی برای تعیین قیمت دلار
جایگزین سوگلی ترامپ
پیروزی حقوقی دیگر ایران در برابر آمریکا
بازی با اعتماد مردم!؟
رشوه‌های نجومی برای دور زدن قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان
بیمارستان پروفسور سمیعی؛ لاکچری و پرخرج یا پروژه‌ای ضروری
