محسن دلاويز مديرعامل شرکت بهينه‌سازي مصرف سوخت از اختصاص نيمي‌از يارانه بنزين به دهکهاي پردرآمد جامعه خبر داد و گفت: اگر روند مصرف به همين شکل ادامه يابد، طي چند سال آينده، بخش عمده بودجه کشور بايد به پرداخت يارانه سوخت اختصاص يابد.
به گزارش صدا وسيما، محسن دلاويز که در نشستي تخصصي با عنوان «نقش استفاده از سوختهاي زيستي در کاهش آلايندگيهاي کلانشهرها» صحبت ميکرد، به روند نامناسب مصرف انرژي در کشور اشاره و عنوان کرد: هماکنون روزانه ۳۵ ميليون دلار يارانه پنهان به بنزين اختصاص مييابد و در مجموع در ۶ ماه نخست امسال، بيش از ۵,۵ ميليارد دلار يارانه به بنزين تعلق گرفته است که چنين رقمي، آن هم در شرايط اقتصادي فعلي کشور به هيچ وجه توجيهپذير نيست.
مديرعامل شرکت بهينه‌سازي مصرف سوخت با اشاره به اين واقعيت که قيمت پايين بنزين در ايران در مقايسه با کشورهاي همسايه، به قاچاق آن دامن زده است، افزود: به واسطه قاچاق، سود عجيبي نصيب عده‌اي خاص ميشود؛ آن هم از جيب مردم.
دلاويز با بيان اينکه پرداخت ارقام هنگفت به عنوان يارانه بنزين که نيمي‌از آن به دهکهاي ثروتمند جامعه اختصاص مييابد و همين‌طور قاچاق بنزين با قيمت يارانهاي، هر دو ازنمودهاي بيعدالتي است، گفت: بي‌شک اگر براي مردم تبيين شود که قيمت کنوني بنزين، چگونه در ترويج اين بيعدالتي نقش داشته است، ملت فهيم ايران در اصلاح قيمتگذاري سوخت همراهي خواهند کرد و از اين چالش که تبعات منفي آن رو به افزايش است، عبور مي‌کنيم.
مشاور وزير نفت در ادامه به آخرين آمار اعلام شده در ترازنامه هيدروکربوري کشور درباره ميزان مصرف انرژي در بخشهاي مختلف اشاره کرد و گفت: در سال ۹۴، معادل ۳۰۴ ميليون بشکه نفت خام در بخش حمل‌ونقل مصرف شده است.
دلاويز اين ميزان مصرف را با در نظر گرفتن سرانه پايين مالکيت خودرو در ايران، نامناسب عنوان کرد و گفت: ميانگين مصرف بنزين خودروها در اروپا حدود ۵ ليتر (در هر ۱۰۰ کيلومتر) است و قرار است تا سال ۲۰۲۱ به ۴,۱ ليتر برسد، در حالي‌که خودروهاي داخلي ۷.۷ ليتر (در هر ۱۰۰ کيلومتر) بنزين مصرف ميکنند و برخي خودروهاي داخلي آشکارا مصداق اتلاف سوخت هستند. محسن دلاويز مديرعامل شرکت بهينه‌سازي مصرف سوخت، انرژي ارزان را آفت اقتصاد کشور عنوان کرد و گفت: در ترکيه با جمعيت تقريبا مشابه ايران، روزانه ۸ ميليون ليتر بنزين مصرف ميشود و ما در حال رسيدن به مرز ۱۰۰ ميليون ليتر مصرف روزانه هستيم. چه کسي چنين مجوزي براي مصرف بيمحاباي انرژي به ما داده است و چگونه قرار است با اين ميزان مصرف، در قبال نسلهاي آينده پاسخگو باشيم؟
محسن دلاويز با تاکيد بر الزاماتي از جمله احياي کارت سوخت، به اقدام‌هاي دولت براي افزايش توليد بنزين هم اشاره کرد و ادامه داد: در همين چند سال اخير به واسطه افزايش ظرفيت پالايشي کشور، توليد روزانه بنزين از حدود ۶۰ ميليون ليتر به بيش از ۹۰ ميليون ليتر افزايش يافته است، اما مصرف به‌طور مستمر از توليد سبقت ميگيرد و مگر چقدر ميتوان پالايشگاه ساخت و بر ميزان توليد بنزين اضافه کرد؟
محسن دلاويز در عين حال به اقدام‌هايي که از سوي شرکت بهينه‌سازي مصرف سوخت در دست پيگيري است، از جمله نوسازي ناوگان حمل‌ونقل در بخشهاي مختلف و بهره‌گيري از بخاريهاي هوشمند به جاي بخاريهاي سنتي اشاره کرد و گفت: در قالب ماده ۱۲ قانون رفع موانع توليد رقابتپذير، بالغ بر ۱۹ ميليارد دلار طرح در اين شرکت تعريف شده که اميدواريم با تامين سرمايه و اجراي اين طرحها، شاهد بهبود مصرف سوخت در کشور باشيم، اما واقعيت اين است که با توجه به شدت مصرف انرژي در ايران، فضاي کار بسيار بيشتري وجود دارد.
محسن دلاويز گسترش استفاده از انرژيهاي تجديدپذير را اقدامي‌موثر و راهگشا در اصلاح مصرف انرژي برشمرد و گفت: شرکت بهينه‌سازي مصرف سوخت از سالها قبل با درک اين مهم، اقدام‌هايي از جمله نصب حدود ۲۰ هزار آبگرمکن خورشيدي را در نقاط مختلف کشور در دستور کار قرار داد و همچنان نيز بر اين رويکرد تاکيد دارد.
به گفته وي، دستيابي به سهم ۳ درصدي انرژيهاي تجديدپذير در سبد انرژي کشور در سال ۱۴۰۴، هم از حيث اصلاح مصرف سوختهاي فسيلي، هم تامين امنيت انرژي ايران به‌ويژه در شرايط حساس کنوني دنيا و هم براي پاسخگويي در برابر تعهدهاي جهاني زيستمحيطي ايران، اهميت ويژهاي دارد و بايد به آن توجه شود.
اين مقام مسئول، جزيرهاي بودن فعاليتها در حوزه انرژي را نيز از ديگر عوامل اتلاف مصرف سوخت برشمرد و گفت: بايد سازماني به عنوان متولي انرژي در کشور ايجاد شود تا با راهبري يکپارچه و جلوگيري از فعاليتهاي پراکنده و غيرمنجسم، فضا براي انجام اقدام‌هاي اساسي که ضمانت اجرايي دارند، مساعد شود.
محسن دلاويز با بيان اينکه آموزش و فرهنگ‌سازي، مهم‌ترين مولفهها در اصلاح الگوي مصرف انرژي هستند، ابراز اميدواري کرد که برگزاري کنفرانسهايي از اين دست، بتواند در فرهنگ‌سازي و حتي جهتدهي نظام آموزشي کشور به سمت الزامات اصلاح الگوي مصرف موثر باشد تا حداقل نسل آينده بتواند در مصرف بهينه انرژي بهتر عمل کند.
