روزنامه ایران

چشم ملت به منتخبان خود

ابراهیم بهشتی
دبیر گروه سیاسی
مجلس شورای اسلامی در طول حیات خود روزهای حساسی را پشت سر گذاشته است. امروز هم یکی از آن روزهاست. لایحه الحاق ایران  به کنوانسیون بین‌المللی مقابله با تأمین مالی تروریسم که موسوم به ‌CFT  است در دستور کار بهارستان قرار دارد. این لایحه پیش از این با رأی نمایندگان برای بررسی بیشتر برای 2 ماه مسکوت ماند و حالا قرار است رأی نهایی مجلس درباره آن اعلام شود. در روزهای گذشته مخالفان و موافقان این لایحه در مذمت یا فواید آن بسیار سخن گفته اند. مخالفان البته از شیوه‌های قانونی اظهار نظر و نقد پا را نیز فراتر گذشته و به هشدار و تهدید هم روی آورده‌اند. بماند اینکه برخی تریبون‌ها یا نهادهایی که انتظار عملکرد و رفتار فراجناحی از آنها می‌رود هم وارد گود شده و در مخالفت با لایحه داد سخن سر داده‌اند. به هر روی امروز چشم ملت به نمایندگان خود در بهارستان است. اظهار نظرها درباره مضرات یا مزایای CFT به مرحله آخر رسیده و به نظر می‌رسد هیچ کدام از طرف‌ها مجاب نشده اند که از استدلال‌های خود بگذرند.  اگر از برخی رفتارهای تهدیدآمیز بگذریم، بیان انتقادات و طرح استدلال‌های موافقان و مخالفان جلوه‌ای از دموکراسی و قابل دفاع است و اتفاقاً نقطه قوت یک سیستم سیاسی است. اما نکته قابل تأمل آنکه در نظام‌های دموکراتیک تصمیم‌سازی‌ها از مجاری قانونی می‌گذرد و باید به قواعد تعریف شده احترام گذاشت. حالا که طرح استدلال‌ها اصطلاحاً به «تکافوی ادله» رسیده، باید کار را به مجرای قانونی یعنی تصمیم گیری نمایندگان گذاشت. بدون تردید هر رأیی که امروز نمایندگان به این لایحه بدهند به عنوان مصوبه مجلس شورای اسلامی است و در صورتی که با تأیید شورای نگهبان همراه شود، تبدیل به قانون خواهد شد و این یعنی الزام دولت به اجرای آن. به هر روی نمایندگان مجلس امروز وظیفه سنگینی بر دوش دارند و انتظار آن است که در تصمیم کارشناسی خود فارغ از جو سازی‌های موجود منافع ملی را مد نظر داشته باشند. نمایندگانی که این روزها بسیار از اوضاع نابسامان اقتصادی گلایه دارند و بحق سنگ مردم را به سینه می‌زنند حالا باید بررسی کنند که لایحه مذکور آیا ناظر به مباحث اقتصادی و برخی مشکلات این حوزه بخصوص درباره فسادها و شفافیت‌ها هست یا نیست؟ آیا در شرایطی که بدخواهان ایران برای تنگ کردن دایره تحریم‌ها علیه ملت شمشیر از رو بسته‌اند، تصویب این لایحه در جهت تسهیل نیت بدخواهان است یا در جهت مخالف آن و گرفتن بهانه‌ای از دست آنان. آیا این تصویب یا عدم تصویب این لایحه در مراودات مالی و بانکی ما با دنیای پیرامون تأثیری دارد یا ندارد؟ و اساساً آیا از منظر نمایندگان مجلس اصل این مراودات برای نظام سیاسی ما مهم هست یا نیست؟ اینکه ما توانمندی‌ها و ظرفیت‌های بالقوه ای برای مقابله با تحریم‌ها داریم نکته درستی است اما آیا این ظرفیت‌ها به اندازه ای هست که خود را بی نیاز از مبادلات مختلف با جهان بدانیم؟ تدوین لایحه از سوی دولت که رئیس آن منتخب مستقیم مردم است، به معنای آن است که بر اساس کارشناسی‌های کابینه الحاق به این کنوانسیون نیاز امروز ماست حالا مجلس به عنوان قوه قانونگذار که نمایندگان آن نیز منتخب مردم هستند باید ارزیابی کنند که این تشخیص دولت بجا هست یا نیست. قاعدتاً منتخبان ملت درک واقعی تر از نیازها و مطالبات مردم دارند.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
اسراييل‌ضربه راهبردي خورده است (اعتماد) از دستگیری شیطان هزار چهره تا سرقت با پابند الکترونیکی (جوان) اخبار ویژه (کيهان) عیارسنجی طرح مالیات بر عایدی سرمایه (تجارت)
سایر اخبار این روزنامه
نیمی از معلمان می‌توانند تمام وقت شوند گشایش بزرگ‌ترین تونل جاده‌ای خاورمیانه اسطوره های ایرانی به حال خود رها شده‌اند امام(ره) بر عدم تحمیل رأی به نمایندگان تأکید می‌کرد چشم ملت به خانه ملت پاییز با سیل آمد سوئیفت اروپایی تا 13 آبان فعال می‌شود رشد اقتصادی ایران دوباره صعودی می‌شود چهره جدید هاشمی در بهشت مخالفت از روی کم‌اطلاعی چشم ملت به منتخبان خود ایران، حمله تروریستی در ترکیه را محکوم کرد CFT ضرورت یا خیانت؟ طبیعت زمین هایش را از ما پس می‌گیرد