روزنامه قانون
1397/07/15
داستان قهرماني با يك تيم هشت نفره
در شبی که تیم فوتبال پرسپولیس توانست نیمی از راه فینال لیگ قهرمانان آسیا را طی کند، تیم بسکتبال پتروشیمی بندر امام به مقام قهرمانی باشگاه های آسیا رسید. این قهرمانی در سایه برد شیرین قرمزها دیده نشد اما کار بزرگ بسکتبالیست های کشورمان باعث شد تا افتخار دیگری در کارنامه ورزش ایران ثبت شد. این قهرمانی با سختی های زیادی به دست آمد و به همین خاطر، برای اینکه از پشت پرده این عملیات غیرممکن و موفقیت بزرگ آگاه شویم، با مهران حاتمی، سرمربی تیم پتروشیمی گفت وگو کرده‌ایم که در ادامه آن را پي مي‌گيريم.در شبی که نگاه ها به فوتبال بود، بر قله بسکتبال آسیا ایستادید؛ این قهرمانی را چطور می بینید؟
ما در واقع این نتیجه را مدیون تلاش و کوشش بدون توقع بازیکنان هستیم. بچه ها بدون اینکه قراردادی و تضمینی داشته باشند، کار را شروع کردند و خداراشکر خیلی جدی تلاش کردند. در ابتدا تیم ما هفت نفر را در اختیار داشت و چند بازیکن به خاطر مسائل سربازی و خروجی نتوانستند در جمع ما باشند. متاسفانه پیگیری جدی نیز در این مورد نشد. ضمن اینکه به خاطر مسائل مالی نتوانستیم بازیکن خارجی جذب کنیم. با اینکه در لیست‌مان اسم چند بازیکن خارجی را نیز قرارداده بودیم اما به دلایل مختلف نتوانستیم از آن‌ها استفاده کنیم. به این ترتیب کارمان را در بازی اول با هفت نفر شروع کردیم و در ادامه یک نفر دیگر هم به ما اضافه شد. خوشحالم که هشت سرباز با جان و دل‌شان برای ایران بازی کردند. آن‌ها در واقع هشت ستاره بزرگ هستند که به لیاقت‌شان رسیدند و از اعتبار بسکتبال ایران دفاع کردند. آن ها نهایت تلاش‌شان را کردند. برای من خیلی مهم بود که آن‌ها شایستگی های خودشان را نشان دادند و کار خیلی با‌ارزشی را برای جامعه بسکتبال ایران انجام دادند.
در مورد مشکلات سربازی بازیکنان، شما مدیران باشگاه با مسئولان مربوطه صحبت کرده بودید؟
من که مربی تیم هستم و خیلی نمی توانم در این مورد دخالت کنم اما فکر می کنم در سطح ملی وقتی یکی دو نفر بازیکن سرشناس باید در کنار تیم‌شان حضور داشته باشند، با مساعدت های لازم می شود به راحتي مشکل خروجی آن ها را برطرف کرد. کاری که همیشه انجام می شود. به نظرم در سطح باشگاه های قاره آسیا، بازیکنی که توسط باشگاه دعوت می شود حکم بازیکن ملی را دارد و نمی تواند از از این دستور تمرد کند و باید به مجموعه اضافه شود اما به هرحال حمایت های لازم در این مورد انجام نشد و این اتفاق برای ما نیفتاد. خداراشکر کسانی که در تیم بودند یکدل شدند و دل‌شان با تیم بود. نفراتی که حضور داشتند جای خالی نفرات دیگر را پر کردند و باوجود آسیب هایی که در این مسابقات دیدند، کارخودشان را انجام دادند. به نظرم خیلی بیشتر از توان‌شان زحمت کشیدند و به همین دلیل باید از آن‌ها تقدیر و تشکر کرد.
شاید اگر یک تیم فوتبال برای خروج بازیکنانش درخواست داده بود، این مشکل حتی به وجود نمی آمد؛ به عنوان مثال وزارت ورزش در تلاش است تا مشکل سربازی چند فوتبالیست را برطرف کند. فکر نمی کنید در این زمینه دچار تبعیض شده اید؟
نمی خوام بگویم تبعیض. همه ما دل‌مان برای ایران می تپد. چه فوتبال، چه والیبال، چه بسکتبال و چه رشته های دیگر؛ فرقی نمی کند. همه ما عاشق کشورمان هستیم. اولین دلیل حضور من، این بود که تیم پتروشیمی بندر امام نماینده کشور ایران محسوب می شد. اگر به هرعلتی در این مسابقات حاضر نمی شد، با جریمه های سنگینی روبه‌رو می شدیم و این مساله برای بسکتبال ما بد بود. همین باعث شد با هفت نفر برویم که حضور داشته باشیم و اجازه ندهیم که بسکتبال ما را تحت فشار قرار دهند و مشکلات مالی برای آن در آینده به وجود بیاید. ما کارمان را با این طرز فکر شروع کردیم و حق خودمان می دانستیم که با تمام وجود از نام ایران دفاع کنیم. خداراشکر توانستیم در این مسابقات نتیجه خیلی قابل قبولی را به دست بیاوریم. با وجود کمبود بازیکن و نداشتن بازیکن خارجی، توانستیم نتیجه قابل قبولی کسب کنیم. به اعتقاد من هرتیمی که از طرف ایران در مسابقات بین المللی شرکت می‌کند، همه باید از آن حمایت کنند. همه مردم، مدیران و اهالی ورزش باید حمایت کنند تا نام ایران به خوبی و نیکی مطرح شود.
گفته می شود خودتان در ابتدا تمایل به شرکت در این مسابقات نداشتید. دلایل این عدم تمایل چه بود؟
این‌طور نبود که تمایل نداشته باشیم. همه ما برای شرکت در این مسابقات اشتیاق داشتیم. کادرفنی به خوبی از توان بچه ها آگاه بود. هیچ گاه نگفتیم که نمی‌خواهیم شرکت کنیم اما مشکل مالی داشتیم و در ابتدا عدم هماهنگی هایی وجود داشت اما خوشحالم که توانستیم این مشکلات را حل کنیم و به مسابقات برسیم.
این مشکلات چه بودند که ممکن بود باعث انصراف شما شوند؟
وقتی تیمی قرار است در مسابقات بین الملی مانند باشگاه های آسیا حاضر شود، باید در حد و استاندارد آن جام باشد. به عنوان مثال تیم ژاپنی که ما در فینال آن‌ها را شکست دادیم، 12بازیکن داشت و 24مسئول و هنگامی که سالن را ترک می کرد و به سمت خوابگاهش می رفت، یک کامیون وسایل فیزیوتراپی و امکانات مختلف دیگر همراه این تیم بود! آن ها به صورت کامل در این بازی ها حاضر شده بودند. ما این انتظار را نداریم که با تجهیزاتی در حد ژاپن به مسابقات برویم اما شأن ایران هم بالاست. کشور بزرگ و ثروتمندی داریم. جوانان شایسته ای داریم و بسکتبال ما ظرفیت و توانایی بالایی دارد. بنابراین حق مردم است که تیم و نماینده خوبی داشته باشند. خوشحالم که باوجود تمام این مشکلات توانستیم نمایش خوبی به اجرا بگذاریم و نماینده خوبی برای مردم باشیم. بچه های تیم و حتی اعضای کادرفنی، فشارهای زیادی را تحمل کردند. اعضای کادرفنی چند پست را با هم اجرا می کردند. یعنی مشخص نبود چه کسی مربی است، چه کسی سرپرست، چه کسی تدارکات، چه کسی دکتر است و... هرکسی در زمینه ای که می توانست، انجام وظیفه می کرد تا کار تیم روی زمین نماند.
اینکه گفته می شود، اخطار فیبا باعث شد در این مسابقات شرکت کنید، چقدر صحت دارد؟
بدون شک اگر جریمه ای در کار نبود، احتمال رفتن تیم خیلی ضعیف تر می شد. ما مطمئن بودیم که جریمه سنگینی شامل ما می شد. یکی از انگیزه های جدی که باعث شد به مسابقات برویم همین موضوع بود. با این وجود همه بچه های تیم هدف‌شان حضور پرقدرت در این مسابقات بود. در واقع اولویت همه ما این بود و به همین دلیل علیرغم کمبودهایی که داشتیم با جدیت و تمرکز بیشتری وارد بازی ها شدیم و خدا نیز خیلی کمک کرد تا نتیجه خوبی بگیریم.
از سختی کار با یک تیم هشت نفره بگویید.
ضرب المثلی داریم که می‌گوید یک مرد جنگی از صدهزارسیاهی لشكر قوی‌تر است. من فکر می‌کنم هشت مرد جنگی و ستاره در تیم داشتیم. آن‌ها با دل‌شان برای تیم حرکت کردند و علیرغم مشکلات و آسیب ها، هیچ زمانی انجام وظیفه را فراموش نکردند. تلاش های مضاعف آن ها به این موفقیت کمک بزرگی کرد. ما در بعضی پست ها بازیکنی نداشتیم و از بازیکنان‌مان برای اولین بار در آن پست ها استفاده کردیم.
جایگزینی شما با مهران شاهین طبع برای هدایت تیم پتروشیمی که در آستانه مسابقات اتفاق افتاد، حرف و حدیث هایی را به وجود آورد؛در این مورد صحبتی دارید؟
من در این مورد اطلاع خاصی ندارم. تنها می دانم که باشگاه پتروشیمی از بنده برای این کار دعوت کرد. جناب شاهین طبع بسیار مربی بزرگ و با دانشی است و در هرکجا حضور داشته باشد منشأ خدمات بزرگی است.
گفته می شود این قهرمانی فقط سهم اعضای تیم بوده و باشگاه نقشی در این مورد نداشته است.
نمی دانم این حرف ها را چه کسی مطرح می کند. این ها، حرف های نفاق برانگیزی است.
رسانه های مختلف در روزهای اخیر، این مساله را عنوان کردند.
مگر می شود کارخانه پتروشیمی بندرامام سهمی در این موفقیت نداشته باشد؟ اگر حمایت های لحظات آخری مدیرعامل و هیات مدیره کارخانه و همین‌طور هیات مدیره باشگاه نبود، تیم از جای خودش تکان نمی‌خورد. ضمن اینکه نباید فراموش کنیم که فدراسیون بسکتبال نیز مشکل بلیت را که اساسی ترین مشکل ما بود،حل کرد و به این خاطر باید از آن ها تشکر کرد. در واقع حضور تیم نیاز به یک حمیت ملی داشت که خداراشکر در دقیقه90 انجام شد.
سطح مسابقات چگونه بود؟ به گمان برخی کارشناسان تیم های حاضر قدرت گذشته را نداشتند.
من در دوره قبل حاضر نبودم و فقط در مورد این دوره صحبت می کنم. برای اولین بار بود در بازی های باشگاهی قاره شرکت می کردم اما به جز تیم چین که ترجیح داده بود با ترکیب زیر23 سال در این مسابقات شرکت کند، بقیه تیم ها با تمام قدرت‌شان حاضر شده بودند. به عنوان مثال تیم تایوان با دو بازیکن خارجی و تیم ژاپن با چهار بازیکن خارجی و همچنین تدارکات کامل حاضر شده بودند. تیم الریاضی لبنان یک بازیکن خارجی داشت. بچه های ما توان خوشان را نشان دادند. آن ها با کار گروهی، ضعف ها را پوشش دادند. اینکه بگوییم حریف آن ها ضعیف بوده، درست نیست. تیم فیلیپین سه بازیکن آمریکایی داشت و با این شرایط چگونه می توانیم بگوییم ضعیف بوده است؟ فکر می‌کنم این صحبت ها فقط برای کم ارزش کردن کار بزرگ بچه‌های ما مطرح می شود. این کار اشتباه است. بچه‌های ما کار خیلی دست نیافتنی را انجام دادند.
عملکرد کدام بازیکن تاثیر بیشتری برای تیم شما داشت؟
همه بازیکنان تاثیر گذار بودند. اگر یک نفر از آن ها حاضر نمی شد، قهرمانی به دست نمی آمد. اضافه شدن سجاد مشایخی از بازی دوم، کمک بزرگی به ما بود. حضور هر هشت نفر امکان قهرمانی را به وجود آورد و نبود هرکدام از آن ها می توانست مانع موفقیت ما شود.
پاداش قهرمانی شما پرداخت شد؟
به ما اعلام کردند به خاطر قهرمانی 200هزار دلار به باشگاه می دهند اما هرچه منتظر شدیم،اين اتفاق نیفتاد و هنوز اطلاعی نیز به باشگاه نداده اند. مسئولان باشگاه در حال پیگیری این موضوع هستند تا این پاداش را دریافت کنیم. فکر می کنم از مساله تحریم سوء استفاده می کنند و پول را نزد خودشان نگه داشته اند. امیدوارم با پیگیری مسئولان، حق بچه ها به آن ها برسد هرچند که لیاقت بچه ها خیلی بالاتر از این حرف هاست.
این پاداش از طرف فیباست؛آیا فدراسیون یا باشگاه، پاداشی در نظر نگرفته اند؟
فدراسیون که مسئول این کار نیست. برای باشگاه نیز با توجه به شرایطی که وجود دارد، شاید سخت باشد اما مطمئن هستم به سهم خودش از بچه ها تقدیر و تشکر خواهد کرد.
این قهرمانی برای بسکتبال ایران ادامه‌دار خواهد بود؟
بسکتبالیست های ایران، پتانسیل بالایی دارند. برای اینکه این پتانسیل ظهور پیدا کند نیاز به برنامه‌ریزی و سرمایه گذاری درست داریم. فکر نکنید که هشت نفر دور هم جمع شدند و رفتند بازی کردند. این هشت نفر هرکدام سرمایه های بزرگی در ورزش ما هستند. برای هرکدام از آن ها هزینه شده و خودشان سال های سال زحمت کشیدند تا به این سطح برسند. ما اگر به جوانان‌مان بها بدهیم و امکانات بیشتری در اختیار آن‌ها قرار بدهیم، مطمئن باشید نه تنها در آسیا بلکه در دنیا نیز جایگاه بالایی خواهیم داشت. اگر تا به حال به این مهم نرسیدیم، تقصیر ماست که برنامه ریزی لازم را برای جوانان‌مان انجام ندادیم اما بدانیم که استعدادهای ما در ایران بی نظیر است و خیلی خوب می توانیم آن ها را پرورش بدهیم.
لیگ ما مشکلاتی را برای برگزاری دارد. آیا با وجود این مشکلات امسال می توانیم لیگ خوبی داشته باشیم؟
مشکل بزرگ لیگ ما، مساله اقتصادی باشگاه هاست که البته منحصر به باشگاه و کارخانه نیست. این مشکل کل کشور است. امیدوارم این مسائل حل بشود چون پشت سر مسائل اقتصادی، ورزش می‌تواند رشد کند و نمود داشته باشد. از جامعه بسکتبال و به خصوص طرفداران این رشته که همیشه از ما حمایت کرده اند و آرزوی‌شان این است که پرچم ایران در دنیا بدرخشد، تشکر می کنم.
سایر اخبار این روزنامه
چهار ستاره صلح در آسمان هنر
چشم اميد به خانه ملت
آتش در کام هورالعظیم
خطـردرکمین زریبـار
افزايش عوارض خروج از كشور بلاي جان مرزنشينان
داستان قهرماني با يك تيم هشت نفره
افشـاگري مصلحتی!
چاره‌اي براي كوله بار كولبران
برداشت از رودخانه ها و ظلم به مردم شهرهاي شمالي
سوپرليگ بانوان با حضور ۶ تيم!
چهار ستاره صلح در آسمان هنر
تصویبCFT روابط اقتصادی ایران با جهان را هموارتر می کند
