نوبل عليه جنايت جنسي

دیروز جمعه، روزی مهم در تقویم جایزه صلح نوبل محسوب می شد؛ برای نخستین بار این جایزه به کسانی اهدا شد که نام و آوازه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نداشتند وبه اصطلاح از کف جامعه انتخاب شده بودند. زن و مردی که در عین تفاوت جنسیت ، هر دو برای زنان جهان با دست خالی و بدون هیچ ادعایی، کارهای بزرگی کرده‌اند. جهان به نادیا مراد و دنیس موک‌وگه تا همیشه تاریخ افتخار خواهد کرد و به احترام آن‌ها، کلاه از سر خواهد برداشت.
اما برای نادیا داستان کمی متفاوت است؛ او قربانی تروریسم جنسی است و روزهای سختی را در جدال با داعشیان حیوان صفت گذرانده است. او زنی قهرمان در هزاره ای است که تحوش و تروریسم در هم آمیخته شده و زنان جهان را قربانی کثیف‌ترین رفتارها کرده اند.
قصه زندگی زن 25 ساله ایزدی و فرار او از وحشیان داعشی، موضوع ساده‌ای نیست که اگر ساده بود، دنیا از کنار آن به راحتی نمی‌گذشت. قطعا جایزه صلح نوبل، مرهمی بر دردها و روزهای سختی که بر نادیا مراد،گذشته نیست اما می تواندبه او یادآوری کند که همه مردم جهان، «شهامت» او را فراموش نخواهند کرد. نام نادیا مراد در تاریخ جاودانه شد و شاید قرن ها بعد، کسانی که سرگذشت تلخ زن کُرد را بشنوند تنها برای لحظه ای به توحش داعشی‌ها، پی ببرند. داعشی‌هایی که به‌بهانه دین، کوچک‌ترین اصول انسانی را زیر پا گذاشتند و با روحیه درنده خویی و حیوانی خود، فجایعی برای زنان سرزمین عراق و سوریه آفریدند که زندگی روحی و جسمانی آن‌ها را نابود کرد. لعنت همه تاریخ بر داعشی‌ها و تروریست‌های دیگری که زنان بی‌دفاع را قربانی خود و زندگی آن‌ها را نابود کردند.وقتی چند سال پیش، مصاحبه های نادیامراد را دیدم، خیلی راحت عمق فاجعه را از لابه‌لای کلمات و واژه‌هایی که می‌گفت، فهمیدم اما چه کسی است که بتواند برای لحظه‌اي درک کند که بر او چه گذشته است؟! آسیب های روانی و روحی او هیچ وقت درمان نخواهند شد و کابوس‌هايی که هیچ وقت دست از او نخواهند کشید. حالا، او سمبل مبارزه با خشونت جنسی در جهان شده است اما قطعا زندگی اش هیچ وقت به روزهای پیش از آغاز تحوش داعشی‌ها باز نخواهد کشید. آن‌هایی که چه در سطح کوچک و چه بزرگ از تروریسم جنسی حمایت می کنند، کاش برای لحظه ای به عمق فاجعه ای که خلق می کنند بیندیشند. خشونت جنسی نه خاورمیانه می‌شناسد و نه قلب اروپا. هر جای دنیا که باشد، تحوش و تجاوز، محکوم است و عاملان آن از حیوان کمترند که هیچ حیوانی با هم نوع خود، این‌گونه رفتار نمی کند.
جایزه مشترک برای هدفی مشترک


جایزه صلح نوبل سال ۲۰۱۸ به دنیس موک وگه از جمهوری دموکراتیک کنگو و نادیا مراد، از فعالان اقلیت ایزدی عراق تعلق گرفت.یکی از دو برنده پزشک 63 ساله و متخصص زنان است و دیگری زنی 25 ساله که خود قربانی خشونت‌های جنسی است و به عنوان سخنگو و پیشگام مبارزه در این عرصه وارد میدان شده است.
درباره دنیس موک وگه
دنیس موک‌وگه، پزشک اهل کنگو که بارها به دلیل تلاش برای کمک به زنان قربانی خشونت‌های جنسی در مجامع جهانی مورد تحسین و تقدیر قرار گرفته بود، جایزه ارزشمند صلح نوبل سال جاری میلادی را نیز از آن خود کرد.
به گزارش یورونیوز، وی پیشتر در سال ۲۰۱۴ نیز مفتخر به دریافت جایز حقوق بشری ساخاروف از پارلمان اروپا و نیز جایزه اولاف پالمه شده بود.
درباره نادیا مراد
نادیا مراد، زن 25 ساله اقلیت ایزدی عراق دیگر برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۱۸ است. او به دلیل مبارزات و افشاگری‌های تحسین برانگیزی که پرده از جنایات افراطگرایان گروه موسوم به خلافت اسلامی، داعش بر ضد همکیشانش برداشت، مفتخر به دریافت این جایزه شده است.
نادیا مراد به عنوان مدافع حقوق جامعه ایزدیان و فردی که خود مورد آزار و تجاوز شبه نظامیان داعش قرار گرفته سال ۲۰۱۶ به همراه لامیا حاجی بشار، دیگر زن ایزدی جایزه حقوق بشری ساخاروف را به خود اختصاص داد.
روز جایزه صلح
بریت ریس اندرسون، ريیس کمیته نروژی جایزه صلح نوبل روز جمعه هنگام خواندن رای نهایی این کمیته خاطرنشان کرد: «هر دو برنده برای تلاش های فراوان جهت پایان دادن به استفاده از خشونت های جنسی به عنوان سلاح جنگی مستحق دریافت جایزه شناخته شدند».خانم اندرسون در ادامه یادآور شد: «دکتر موک‌وگه زندگی خود را وقف دفاع از قربانیان خشونت‌های جنسی در زمان جنگ کرده است و نادیامراد از آنچه در این زمینه بر سر او و دیگران آمده شهادت داده و روشنگری کرده است».دکتر موک وگه اقدام به درمان و مداوای بیش از 50 هزار قربانی خشونت‌های جنسی در بیمارستانی کرده که خود در سال ۱۹۹۹ آن را در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو تاسیس کرده بود.
نقطه مشترک جایزه صلح نوبل و کمپین MeToo
انتخاب دو برنده از میان فعالان مبارزه با خشونت های جنسی برای دریافت جایزه صلح نوبل در حالی صورت می‌گیرد که موارد متعدد آزار و تجاوز جنسی سونامی وار در دو سال گذشته عرصه‌های مختلفی چون هنر، سیاست و ورزش را در جوامع انسانی در برگرفت و سبب شد تا موجی از انزجار تحت کمپین MeToo# (من هم همینطور) به صورت هماهنگ و سراسری افکار عمومی جهان را تحت تاثیر خود قرار دهد.بریت ریس اندرسون با اشاره به این موضوع تصریح کرد: «جنبش می تو و جنایات جنگی از یک جنس نیستنداما هر دو یک نقطه مشترک دارند که عبارت است از جدی گرفتن و اهمیت دادن به رنج و آلام زنان، دیدن و برملا کردن سوء استفاده‌ها و به گونه ای عمل کردن که زنان بر شرم و حیا غلبه کنند و از آنچه بر سرشان آمده صحبت کنند».
احتیاط برای تکرار اعطای جایزه به کلاهبردارانی چون آنگ سان سوچی
خوان مانوئل سانتوس، ريیس جمهوری سابق کلمبیا آخرین برنده جایزه صلح نوبل بود که به صورت انفرادی مفتخر به دریافت این جایزه شد.
مسئولان برگزارکننده جایزه صلح نوبل پس از انتقادها و واکنش‌های گسترده ای که طی سال‌های گذشته به رویکرد آنگ سان سوچی، یکی از برندگان این جایزه در چشم پوشی و نادیده گرفتن حقوق اقلیت های قومی و مذهبی در کشورش ایراد شده بود، تصمیم گرفتند در اعطای مهم‌ترین جایزه صلح جهان به افراد احتیاط بیشتری را به خرج دهند.
این تصمیم سبب شد تا جایزه صلح نوبل در سال گذشته میلادی به جای یک فرد به یک نهاد فعال در زمینه منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای تعلق بگیرد. کمپین بین‌المللی برای نابودی سلاح‌های هسته‌ای روز یک‌شنبه دهم دسامبر ۲۰۱۷ جایزه صلح نوبل سال را در شهر اسلو دریافت کرد.جایزه صلح تنها جایزه نوبلي است که به جای استکهلم، هر ساله در اسلو پایتخت نروژ اهدا می‌شود. بنا بر وصیت آلفرد نوبل، این جایزه باید به کسی اعطا شود که بیشترین کوشش را در راه برادری ملل، انحلال یا تضعیف نیروهای مسلح یا تشکیل و ترغیب کنفرانس‌های صلح، صرف کرده باشد.