چماق و هویج ارزی!

محمدرضا ستوده- خدا رو شکر که یکی از با‌ثبات‌ترین اقتصادهای جهان رو داریم. یه روز دلار 9 هزار تومنه. فرداش 12 هزار تومن. پس فرداش 15 هزار تومن. پس اون فرداش 18 هزار تومن. بعد دوباره فرداش 16 هزار تومنه، پس فرداش 13 هزار تومنه، پس اون فرداش 11 هزار تومن. این سیاست یه مزیت بزرگ داره، اونم اینکه به هر حال یه عده بدبخت میشن. وقتی میره بالا فقرا و مستضعفین نابود میشن، وقتی میاد پایین پولدارهایی که دلار ذخیره کردن به خاک قهوه‌ای می‌شینن. این استراتژی جدید مسوولانه. اجازه نمیدن کسی بدبخت نشه. یه جوری برنامه‌ریزی می‌کنن که پولدارها رو هم بیچاره کنن. کسی نباید قِسِر در بره. همه باید زخمی بشن. همه باید سهم‌شون‌رو بدن. هیچ‌کس نباید احساس کنه حاشیه امنیت اقتصادی و روانی داره. یه ایرانی باید همیشه آبستن حوادث و بدنش آماده باشه. این یعنی عدالت. این یعنی برابری. مسوولان ما نشون دادن که بین آحاد مردم فرق نمیذارن. همه رو به نوبت داغون می‌کنن. من خودم به عنوان یه فقیر بالفطره همیشه حرص می‌خوردم که چرا مسوولان فقط ما رو نشونه می‌گیرن ولی امروز فهمیدم در موردشون اشتباه فکر می‌کردم. اونا در هیچ زمینه‌ای حاضر نیستن عدالت رو زیر پا بذارن. شاید برخی اختلاس کنن ولی از عدالت دست نمی‌کشن. خدا رو شاکرم که توی همچین جایی زندگی می‌کنم. توی خیلی از مملکت‌ها، مسوولانش تلاش می‌کنن همه مردم با هم خوشبخت بشن. اینجا مسوولان همچین ایده‌ای ندارن ولی عوضش کسی نباید از قافله بیچارگی جا بمونه و همین باعث دلگرمی من میشه که خیلی از این بابت خوشحالم. شمام سعی کنید خوشحال باشید.