تکمیل حلقه های سه گانه قدرت

کامیار-با انتخاب رئیس جمهور و معرفی نخست وزیر جدید عراق حلقه های سه گانه قدرت در عراق تکمیل شد. پارلمان عراق  سه شنبه شب«برهم صالح» را به عنوان رئیس جمهور جدید این کشور انتخاب و رئیس جمهور جدید نیز «عادل عبدالمهدی» را به عنوان نخست وزیر جدید معرفی کرد. پیش از این نیز «محمد الحلبوسی» به عنوان رئیس جدید پارلمان عراق برگزیده شده بود. از سال 2003 تا کنون بنا بر توافق احزاب سیاسی عراق، رئیس جمهور از میان نامزدهای کُرد، رئیس مجلس از میان نامزدهای اهل سنت و نخست وزیر نیز از میان نامزدهای شیعیان این کشور انتخاب می شود. انتخاب رئیس جمهور نخستین گام برای تشکیل دولت جدید در عراق است. بر این اساس، «برهم صالح» در نخستین اقدام خود، «عادل عبدالمهدی» را به عنوان نخست وزیر معرفی کرد ، «عبدالمهدی» نیز باید طی 30روز کابینه جدید عراق را معرفی کند. اهمیت انتخاب برهم صالح به عنوان رئیس جمهور جدید عراق در این است که وی حمایت از منافع ملی عراق را بر منافع فرقه ای ارجحیت می دهد. «برهم صالح» که از سوی حزب اتحادیه میهنی، نامزد تصدی پست ریاست جمهوری شده بود، در زمان همه پرسی جدایی کردستان از عراق از این همه پرسی حمایت نکرده و خواستار حفظ تمامیت ارضی عراق شده بود. « صالح» روز گذشته نیز پس از معرفی به عنوان رئیس جمهور جدید گفت: وحدت و استقلال عراق را حفظ خواهم کرد. وی تاکید کرد که رئیس جمهور عراق خواهم بود نه یک گروه یا جریان مشخص. می توان گفت یکی از مهم ترین پیام های انتخاب «برهم صالح» به عنوان رئیس جمهور جدید عراق، شکست جدایی طلبان در این کشور است. اهمیت دیگر انتخاب «برهم صالح» به عنوان رئیس جمهور جدید عراق در این است که وی با اعراب این کشور روابط خوبی دارد و کسب 219 رأی مثبت نیز حاکی از این موضوع است. برهم صالح برخلاف برخی از شخصیت های مطرح کُرد بر این باور است که حقوق کُردها در «عراق قوی» تامین می شود نه «عراق ضعیف». معرفی «عادل عبدالمهدی» به عنوان نخست وزیر جدید عراق هم حاوی این پیام مهم است که فشارهای خارجی برای اختلاف افکنی میان گروه های شیعی و همچنین معرفی نخست وزیری که مخالف حشد الشعبی در عراق باشد، با شکست مواجه شد زیرا «عادل عبدالمهدی» با ائتلاف گروه های شیعی و تشکیل «کتله اکبر یا فراکسیون بزرگ تر پارلمانی» از طریق ائتلاف سائرون و الفتح به عنوان نخست وزیر جدید عراق معرفی شده است. اگرچه حلقه های سه گانه قدرت شامل رئیس پارلمان، رئیس جمهور و نخست وزیر در عراق تکمیل شده و بن بستی که پس از انتخابات پارلمانی ماه می گذشته تا کنون ایجاد شده بود، پایان یافته است، اما مداخله های خارجی به ویژه مداخله آمریکا در امور داخلی عراق پایان نمی یابد. آمریکا اکنون تلاش خواهد کرد با اعمال فشار بر «عادل عبدالمهدی» در فرایند معرفی کابینه جدید عراق مداخله کند، کمااین که «مارکو روبیو»، سناتور جمهوری خواه ایالت فلوریدا هفته گذشته خواستار مداخله آمریکا در انتخاب وزیر نفت دولت جدید عراق شده بود.
 
   فراخبر
ایران 3 بر هیچ در عراق!

بعد از حمله آمریکا به عراق و سرنگونی دولت صدام حسین و در طول ۱۵ سال گذشته، هیچ وقت به اندازه این دوره انتخاباتی رقابت نفس‌گیری میان تهران و واشنگتن در عراق شکل نگرفته بود و در این میان، اختلاف بی‌سابقه در جبهه شیعیان کار را برای تهران بسیار سخت کرد.در مجموع، اختلافات و شکاف در میان همه گروه‌های سیاسی و مذهبی عراق و در راس آن‌ها شیعیان و کردها در این دوره بسیار پررنگ بود. اهل سنت عراق که در دوره‌های قبل متشتت‌تر بودند، در این دوره پس از انتخابات ماه می گذشته و نه قبل از آن، به شکلی نسبتا متحد در محور ملی ائتلاف کردند؛ اما خبری از ائتلافات واحد میان کردها از یک سو و میان شیعیان از سوی دیگر تا این لحظه نیست به همین دلیل انتخاب نخست‌وزیر و تشکیل دولت به تاخیر افتاده بود و رئیس جمهور این دوره عراق بدون توافق میان کُردها انتخاب شد.انتخاب سه چهره نسبتا نزدیک به ایران به عنوان رئیس پارلمان،نخست وزیر و ریاست جمهوری عراق نشان می‌دهد که رقابت ایران و آمریکا و به عبارتی دوئل مک‌ گورک فرستاده ویژه ترامپ و سردار سلیمانی در عراق سه بر هیچ به نفع تهران بوده است.البته نباید از نظر دور داشت که در کل خروجی سیاست عراق برای دولت آمریکا حائز اهمیت است تا بودن یا نبودن فلان شخص در قدرت.برخلاف پاره‌ای تحلیل‌ها که پس از انتخابات عراق از آغاز افول نفوذ ایران در عراق می گفتند، روند تحولات نشان داد که تهران با ظرافت نفوذ خود را مدیریت می‌کند و پیش می‌برد، اما با این حال چالش‌های فراروی ایران در عراق در آینده بیشتر از سال های پیش خواهد بود و این موضوع به رغم این نفوذ، کار را تا حدودی در آینده سخت‌تر می‌کند.