افزایش قیمت دلار، دستمزد بازیگران سینما را به یکباره چند برابر کرد سینمای ریالی، ستاره‌های دلاری

مهدی فیضی‌صفت‪-‬ درِ هر دکان عطاری که بروی و سر از هر فروشگاه کوچک و بزرگی که دربیاوری، همه و همه قیمت‌های شان را بالا کشیده اند. دلیل مشترکی هم دارند؛ دلار رفته بالا! کاری هم ندارند رب گوجه ای که حالا 20 هزار تومان می فروشند، گوجه هایش در همین آب و خاک رشد می کند و آبی که به اسم «معدنی» می دهند دست مشتری، از چشمه‌های مملکت خودمان می جوشد. شاید «جرج واشینگتن» هم فکرش را نمی کرد 220 سال بعد از مرگش، قیمت اجناس در مملکتی هزاران کیلومتر دورتر از آمریکا گره بخورد با دلاری که تصویر او رویش نقش بسته است. تمام اصناف، گرانی کالاها را ربط می دهند به دلار؛ از تخم مرغ تا یخچال ساید بای ساید. حالا هنرمندان مشهور هم پیوسته اند به جمع کسبه های بازار؛ همان هایی که در شبکه‌های مجازی دم می زنند از همدردی، پشت پرده دستمزدهای شان را دو یا چند برابر می کنند، چرا که دلار بالا رفته و دخلِ جدید جور درنمی آید با خرج قدیم!
افزایش 3 برابری دستمزدها
سید امیر سیدزاده، تهیه کننده سینما از بازیگرانی صحبت کرده که بیش از سه برابر دستمزد قبلی‌شان می‌خواهند: «چندی پیش برای یکی از همکاران خود به یک بازیگر پیشنهاد کار دادم و با افزایش عجیب دستمزد بازیگر مورد نظر مواجه شدم. یک بازیگر کمدی که قبل از افزایش قیمت دلار، دستمزد 300 میلیون تومانی مطالبه می‌کرد، امروز به بهانه افزایش قیمت دلار، دستمزد خود را به 750 میلیون تومان رسانده است!» بازیگران سینما دوست ندارند در مورد دستمزدهای شان صحبت کنند، می گویند موضوعی شخصی است، اگر هم افشا شود، ابرو درهم می کشند و دلخور می شوند، مثل فوتبالیست های میلیاردی لیگ برتر، برخلاف همه جای دنیا که رقم قراردادها با جزئیات در اختیار رسانه ها قرار می گیرد، ایرانی ها پنهان می کنند مبلغ قراردادهای شان را، از ترس اداره مالیات و فشار مخاطبان که مبادا خرده بگیرند از ناکامی و تاثیر نداشتن شان. چند تایی از ستاره های سینما اما داستان شان فرق می کند؛ سلبریتی هایی که اسم و عکس شان تماشاگر می کشاند به سالن‌های سینما و گیشه را تضمین می کنند، اسپانسر هم ترغیب می شود پولش را بریزد به پای فیلم و در نتیجه تهیه کننده و کارگردان کیفور می شوند.
فیلم ایرانی با هزینه خارجی


بماند که فیلمی تولید داخل چندان سنجاق نمی‌شود به داستان دلار و فراز و فرودش؛ فیلمی که قرار است در سینماهای ایران اکران شود و تمام عواملش وطنی هستند را با دلار چند دَه هزار تومانی الفتی نیست. البته افزایش رقم های درخواستی تنها شامل بازیگران نیست و عوامل مختلف از جمله کارگردان، فیلمبردار، صدا بردار و حتی اجاره دهندگان دوربین هم دیگر به رقم های قبلی راضی نیستند. پای صحبت شان که می نشینی، می گویند قیمت همه چیز بالا رفته و ما هم مابه التفاوتش را می دهیم برای خرج هزینه هایی که سر به فلک کشیده اند. برخی رقم ها اما حیرت آور است؛ چندی پیش رقم قرارداد ستاره های فیلم «ما همه باهم هستیم» توسط یک برنامه سینمایی اینترنتی فاش شد که مخاطبان را انگشت به دهان گذاشت و صدای اهالی سینما را هم درآورد. هر چند از حروف اختصاری برای ذکر نام بازیگران استفاده شد اما با توجه به فهرست بازیگران فیلم به راحتی می شد نام شان را پیدا کرد؛ مهران مدیری برای یک هفته بازی یک و نیم میلیارد، محمدرضا گلزار برای یک روز بازی در نقش خودش 700 میلیون، جواد عزتی یک میلیارد، هانیه توسلی 500 میلیون تومان و پژمان جمشیدی 400 میلیون تومان دریافت کرده اند که مشخص نیست فیلم چقدر باید بفروشد تا هم دستمزد سلبریتی هایش را بدهد و هم سودی نصیب تهیه کننده و سرمایه گذار کند. سلبریتی‌های میلیاردی البته فکرِ هزینه های خارجی را در سر دارند و می‌خواهند پول مسافرت های خارجی، گرین کارت آمریکا و دیگر هزینه های دلاری را در جیب تهیه‌کننده و سرمایه گذار جست و جو کنند. درآمد در ایران، ریالی است و سینمایش هم با ریال ساخته و پرداخته می شود و تولیداتش می روند روی پرده اما مبنای دستمزد بازیگران شده دلار و ارز.
درخواست‌های هالیوودی
«به بازیگر مورد نظر که دستمزد خود را افزایش داده بود، گفتم: یک فیلم باید بیش از 2 میلیارد تومان فروش داشته باشد که بتواند دستمزد مورد نظر را جبران کند، بازیگر جواب داد اگر فیلم بفروشد به خاطر من می‌فروشد و شما می‌توانید این دستمزد را بپردازید.»این بخش دیگری از صحبت های سیدزاده است که نشان می دهد ستاره های سینما خیلی از حال و روز مردم باخبر نیستند؛ همان مردمی که درگیر نیازهای اولیه زندگی خود هستند. برخی از چهره های بفروش سینما مثال شان برای توجیه دستمزد نجومی، قراردادهای میلیون دلاری ستاره های هالیوودی است اما از یاد می برند اگر تام کروز، کیانو ریوز، ویل اسمیت و ... دستمزدهای 10 یا حتی صد میلیون دلاری می‌گیرند، در قراردادشان ذکر می شود بخش اعظمی از این مبلغ از رقم فروش تامین می شود و اگر فیلم، شکست تجاری خورد به همه پول شان نمی رسند. سینمای ایران هر چند به لطف فروش میلیاردی آثار کمدی از ورشکستگی گریخته اما نباید فراموش کرد فشار اقتصادی در اولین گام، کالای فرهنگی را از سبد خانوار حذف می کند و تعداد مخاطبان سینما ریزش چشمگیری خواهد داشت. به طور مثال مجموع 8 فیلمی که در تابستان امسال نمایش داده شد، 61 میلیارد تومان فروش داشت که از این مبلغ، 35 میلیارد تومان فروش برای یک فیلم بود و فیلم های جدی و درام عملا توفیقی در گیشه نداشتند.