روزنامه جمهوری اسلامی
1397/06/27
چرا ترکیه نگران عملیات محور مقاومت در ادلب است؟
"ادلب" این روزها به عنوان ایستگاه آخر بحران سوریه، ونقطه کانونی محور مقاومت و نقطه مقابل آن یعنی آمریکا، ترکیه و برخی کشورهای عربی تبدیل شده است. اما چرا ادلب مهم است؟«دنیا باید اسد را متوقف کند» این جمله، عنوان مقاله‌ای است که اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه 10 روز پیش و پس از اجلاس تهران، در نشریه وال‌استریت ژورنال نوشت و در آن صراحتا به مواضع ترکیه در قبال مسئله ادلب پرداخت. رئیس‌جمهور ترکیه در این مقاله هشدار داد که حمله احتمالی دولت سوریه به ادلب می‌تواند ترکیه، اروپا و دیگران را در معرض تحرکات امنیتی جدی قرار دهد.
اما چرا ادلب برای ترکیه مهم است؟ ادلبی که مواضع ایران و روسیه در نشست سه‌جانبه تهران در قبال آن، اردوغان را با دست‌خالی به آنکارا برگرداند. «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهوری ترکیه که در نشست سه‌جانبه تهران در مواجهه با دیدگاه‌های مشترک روسیه و ایران، تنها ماند، پیام تهران و مسکو را به خوبی فهمید؛ آن هم زمانی که پوتین گفت: «بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه بایستی کنترل کامل مرزهایش با ترکیه را به دست بگیرد.» این یعنی تکرار آنچه در جنوب سوریه (درعا و گذرگاه نصیب) اتفاق افتاد و اینکه دیگر هیچ جایی برای هیچ نیروی ترکیه در اراضی شمالی سوریه وجود ندارد. و این انگیزه اصلی سفر امروز اردوغان به سوچی برای ملاقات با پوتین است.
تاکید سوریه و متحدانش برای آزادسازی آخرین استان از دست تروریست‌ها، آمریکا، برخی کشورهای اروپایی و ترکیه را بر آن داشته تا فشارهای خود بر دمشق را با هدف جلوگیری از این عملیات افزایش دهند.دلیل نگرانی ترکیه از عملیات ادلب چیست؟ این سوالی است که این روزها با شنیدن آخرین تحولات سوریه در ذهن متبادر میشود.
اهمیت عملیات ادلب
سوریه در آستانه یک تحول سیاسی است. وآن اینست که ارتش سوریه و جبهه مقاومت درحال آماده‌سازی عملیات بزرگ «ادلب» - تنها استان باقی مانده در اشغال تروریست‌های تحت‌الحمایه خارجی- هستند. ارتش سوریه طی روزهای اخیر، یگان‌هایی را به سمت مناطق شمال شرقی استان لاذقیه گسیل داشته و در جنوب این استان نیز طرح‌های عملیاتی خود را آماده کرده است. این عملیات،آشفتگی زیادی را در جبهه خارجی حامی تروریست‌ها و در میان گروه‌های اصلی تروریستی- شامل جبهه النصره و داعش- به وجود آورده است. واکنش مقامات سیاسی خارجی حامی تروریست‌های ادلب و تاکید بر اینکه عملیات نظامی سبب پیچیده‌تر شدن شرایط شده و باید تا رسیدن به توافق سیاسی به تاخیر افتد، از اهمیت این عملیات حکایت می‌کند کما اینکه جابجایی‌های مکرر تیم‌های عملیاتی النصره و داعش در جنوب و شمال استان ادلب نیز بیانگر نگرانی شدید آنان می‌باشد.
در خصوص این عملیات و مسائل مرتبط با آن نکات زیر حائز اهمیت می‌باشند:
1- استان ادلب در شمال غربی سوریه واقع شده و ادعا میشود درحال حاضر بیش از 3 میلیون نفر جمعیت دارد. این استان به مرزهای ترکیه اتصال دارد. تروریست‌های مستقر در این استان حدود 100 هزار نفر می‌باشند که گفته میشود نیمی از آن را اعضای النصره تشکیل می‌دهند مابقی آنان نیز شامل گروه‌هایی نظیر «فیلق‌الشام» و «احرارالشام» می‌شوند که شاخه‌هایی از النصره یا القاعده هستند کما اینکه خود النصره شاخه سوری القاعده می‌باشد.
ترکیب گروه‌های تروریستی در ادلب دو نکته را یادآور میشود، اولین نکته این است که براساس همه مصوبات شورای امنیت سازمان ملل، مذاکرات ژنو، مذاکرات آستانه، مذاکرات سوچی و هر فرایند دیگر، این گروه‌ها «تروریستی» به حساب آمده و مبارزه تا محو کامل آنان مورد تاکید قرار گرفته است. بنابراین دست دولت سوریه و حامیان منطقه‌ای آن در پیگیری عملیات سنگین برای پاکسازی این منطقه کاملاً باز است و به روایتی مانع حقوقی بر سر راه این عملیات وجود ندارد.
نکته دوم این است که گروه‌های تروریستی، «ادلب» را آخرین سنگر حفظ خود در منطقه عربی به حساب می‌آورند و با ریشه‌کن شدن آنان در ادلب در واقع در کل منطقه عربی ریشه‌کن شده‌اند و این یعنی پایان کامل توطئه‌ای که از حدود ده سال پیش و با کمک پاره‌ای از سرویس‌های اطلاعاتی منطقه‌ای و خارجی علیه کشورهای عرب محور مقاومت دنبال و به اجرا گذاشته شد.
2- عملیات در ادلب البته دشواری‌هایی دارد در عین اینکه ارتش سوریه و حامیان منطقه‌ای آن هم اینک دارای توانمندی بالا و تجربه ذی‌قیمت شده‌اند. دشواری عملیات از یک سو به منطقه عملیاتی ادلب باز می‌گردد. ادلب منطقه‌ای جنگلی و کوهستانی است که عملیات ارتش در آن به سهولت عملیات در مناطق دیگر سوریه نیست. اضافه بر این هم‌اکنون جمعیت زیادی در این استان سکونت دارند که البته بیش از سایر شهروندان سوری در معرض آزار گروه‌های تروریستی قرار داشته‌اند با این حال، چنین جمعیتی، عملیات ارتش را با دشواری زیاد مواجه می‌کند چرا که دولت سوریه نسبت به حفظ جان تک‌تک این شهروندان مسئول است.
3- بطور مشخص آمریکا و ترکیه با عملیات آزادسازی ادلب مخالف هستند چرا که از یک سو عملیات ادلب مقدمه اخراج نیروهای نظامی این دو کشور از سوریه است که طی حدود دو سال گذشته بدون رضایت دولت قانونی سوریه به بخش‌های شمالی این کشور لشکرکشی کرده‌اند. ازسوی دیگر با آزادسازی استان ادلب، دولت سوریه بطور کامل بر سرزمین خود مسلط میشود و این تسلط،راه هرگونه تحمیلی علیه دولت را می‌بندد. در واقع عملیات ادلب، پایان توطئه‌های رنگارنگی است که دولت‌های غربی و وابستگان منطقه‌ای آن علیه سوریه دنبال کرده‌اند.
در این بین دولت ترکیه با ادعای اینکه عملیات ادلب با سیاست مصوب در اجلاس‌های آستانه و سوچی- مبتنی بر تسهیل بازگشت آوارگان- مغایرت داشته و موج جدیدی از مهاجرت را پدید می‌آورد، با این عملیات مخالفت می‌کند و حال آنکه هیچ کشوری نمی‌تواند روی اشغال بخشی از خاک خود توسط گروهی مسلح و مهاجر چشم بپوشد وازسوی دیگر در هیچ مصوبه‌ای در آستانه و سوچی هم نیامده است که حاکمیت سوریه حق مبارزه با گروه‌های تروریستی در داخل کشور خود را ندارد. قطعنامه 2254 که حدود دو سال پیش به تصویب شورای امنیت سازمان ملل رسید هم با نام بردن از النصره و داعش و القاعده و گروه‌های دیگری که شعبه‌ای از این سه هستند ولی تحت نام دیگری شناخته می‌شوند، از همه دولت‌ها خواست، تا محو آنان از پا ننشینند.
در واقع دولت سوریه بطور ذاتی و حتی بنابر آنچه در مذاکرات آمده است، حق دارد برای نجات شهروندان خود که در چنگال تروریست‌ها گرفتار آمده‌اند و نیز برای آزادسازی بخشی از کشور خود که در تصرف تروریست‌های خطرناک قرار دارد، اقدام کند و این اقدام هم اینک با شدت درحال دنبال شدن است.
4- بعضی خبرها بیانگر آن است که دولت ترکیه به گروه‌های تروریستی مثل النصره و داعش توصیه کرده است که نام پیشین خود را رها کرده و با نام جدیدی فعالیت نمایند، ازسوی دیگر یک خبر بیانگر آن است که دولت ترکیه درحال رایزنی با گروه‌های تروریستی مستقر در ادلب است تا همه آنان را ذیل یک نام جدید گردآورد و ادامه حضور آنان در ادلب را تثبیت نماید. این تغییر اسم، رسم گروه‌های تروریستی را تغییر نمی‌دهد و ماده خطر برای مردم مظلوم سوریه و حتی برای منطقه باقی می‌ماند. بعضی از خبرهای منتشره که از جمله خبرگزاری روسی «اسپوتنیک» در دو روز اخیر منتشر کرد بیانگر آن است که براساس مذاکرات میان دولت ترکیه و سران تروریست‌ها در ادلب، امکانات خطرناکی از جمله بشکه‌های حاوی ماده سمی کلر در اختیار تروریست‌ها قرار داده است.
آنچه ترکیه در این روزها دنبال می‌کند از یک سو استدلال‌تراشی برای ممانعت از عملیات نظامی ارتش و ازسوی دیگر تثبیت حضور تروریست‌ها در سوریه می‌باشد این درحالی است که انکارا براساس تعهداتی که در مذاکرات آستانه به‌عنوان یکی از سه کشور «ضامن» امضا کرده است، باید با دولت سوریه برای محو گروه‌های تروریستی در ادلب همراه شود. پیش از این نیز ترکیه با لشکرکشی به عفرین و تصرف این منطقه، مصوبات اجلاس‌های آستانه را نقض کرده چرا که اقدام ترکیه از نظرگاه آستانه، تشدید بحران امنیتی سوریه قلمداد می‌شد. دلیل اقدامات روزهای اخیر و از جمله مخالفت ترکیه با عملیات نظامی علیه تروریست‌ها مشخص است زیرا ترکیه باید بلافاصله پس از آزادسازی ادلب توسط ارتش سوریه، خاک این کشور را ترک نماید.
سردرگمی و شکست امریکایی ها
آمریکایی‌ها در ماجرای سوریه، شکست بسیار بزرگی متحمل شده‌اند که دارای ابعاد مختلف می‌باشد. آنان طی دو سال اخیر تلاش کردند تا با استفاده ابزاری از کردها، موقعیتی برای خود در سوریه دست و پا کرده و بر تحولات این کشور اثر بگذارند.آنان به‌زودی در ادامه این سیاست و سیاست موافقت با ترکیه به‌عنوان عضو ناتو گرفتار تناقض شده و در نهایت جانب ترکیه را گرفته و کردها را رها کردند، اما این سیاست هیچ کمکی به آمریکا نکرد چرا که تقویت ترکیه را در پی نداشت و آمریکا و ترکیه را به کانون تحولات سوریه نزدیک نکرد.
خیانت آمریکا به کردها سبب نزدیکی آنان به دولت دمشق گردید. هم اینک کردها و دولت سوریه در موضعی واحد خواهان اخراج ترکیه و آمریکا از خاک سوریه هستند و مسائل کردها با دولت مرکزی درحال حل و فصل می‌باشد. آمریکا در روزهای گذشته زمزمه خروج از سوریه را مطرح کرد و حتی دونالد ترامپ که همین اردیبهشت ماه به سه نقطه در سوریه حمله نمود، دو روز پیش گفت؛ اساساً سیاست حضور نظامی آمریکا در غرب آسیا از اول اشتباه بوده است!
آنچه این روزها در سوریه شاهد آن هستیم، شکست فاحش دخالت‌ها واراده‌های خارجی و منطقه‌ای برای از میان برداشتن عضوی از جبهه مقاومت است. این شکست برای آمریکا، رژیم صهیونیستی، عربستان، قطر، انگلیس، امارات و ترکیه تبعات سنگینی دارد. سوریه با ثبات و برخوردار از نیرویی دفاعی در حدی که بر یک جبهه بزرگ پیروز شود، برای دشمنان مقاومت وحشتناک خواهد بود. پیروزی جبهه مقاومت و محور این پیروزی ـ ارتش سوریه ـ از نیروی متشکل قدرتمندی در منطقه خبر می‌دهد که می‌تواند محور هر تحول عمده دیگر باشد.
پس بی‌سبب نیست که سرنوشت ادلب به عنوان آخرین پایگاه حضور گروه‌های تروریستی تکفیری و نیروهای مسلح معارض دولت سوریه به مهمترین بحث این روزهای بزرگترین بحران جهانی در قرن بیست و یکم تبدیل شده است که به دلیل جایگاه تعیین کننده، چگونگی رقم خوردن معادلات این استان در آینده سوریه و منافع متفاوت و بعضاً متناقض بازیگران خارجی ذینفع و تاثیرگذار بر صحنه جنگ می‌باشد. در واقع مهمترین علت پیچیدگی‌های سیاسی بیشتر عملیات آزادسازی ادلب، ترس جبهه مخالف دمشق نسبت به پایان بحران سوریه به صورتی است که توان چانه‌زنی آنها برای رقم زدن معادلات در آینده سوریه (و از رهگذر آن کل منطقه) به حداقل ممکن برسد که با تصرف ادلب توسط ارتش سوریه و متحدان آن این امر به وقوع خواهد پیوست.
از دست رفتن کامل سوریه به معنای شکست کامل پروژه بازطراحی نظم منطقه‌ای غرب آسیا برای حفظ منافع استراتژیک غرب در آینده (تسلط بر منابع انرژی منطقه و تضمین امنیت اسرائیل با تضعیف محور مقاومت) پس از اعلام سیاست تغییر جهت یا موازنه مجدد به سوی شرق آسیا ازسوی دولت آمریکا می‌باشد که از دوران اوباما کلید خورد و در دوران ترامپ با سیاست کاستن از بار هزینه‌ها و مسئولیت دفاع از متحدان پیگیری میشود.
غرب در سودای مداخله نظامی
غرب و همپیمانانش در راستای حمایت از گروه‌های تروریستی که عمده‌ترین آنها هیئت تحریر الشام (جبهه النصره سابق) است و ازسوی سازمان ملل به عنوان گروه تروریستی شناسایی شده‌اند، به دنبال بهانه‌ای برای توجیه قانونی جلوه دادن ممانعت از تصرف ادلب توسط سوریه و متحدانش، تهدیدهای مکرری را در مورد مداخل نظامی مستقیم در صورت بروز فاجعه انسانی و یا حمله شیمیایی توسط ارتش ابراز داشته‌اند. در این رابطه علاوه بر هشدار ترامپ، نیکی هیلی سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد، در مورد هرگونه حمله نظامی در ادلب هشدار داده است.
براساس اطلاعات برخی رسانه‌های آمریکایی، کارشناسان و مقامات نظامی این کشور ازهم‌اکنون فهرستی از اهداف مورد نظر در خاک سوریه را تهیه کردند که بعد از آنکه ارتش سوریه بار دیگر متهم به استفاده از سلاح شیمیایی علیه مردم این کشور و همچنین علیه به اصطلاح «مخالفان میانه‌رو سوری» گردید، به آنها حمله کنند.
طی روزهای گذشته ناوگان دریایی آمریکا اعلام کرد "زیر دریایی Navy Vessels" با عبور از تنگه "جبل الطارق "به سمت دریای مدیترانه رفته تا به ناوگان زیردریایی‌ها و کشتی‌های جنگی این کشور ملحق شود. در کنار این زیر دریایی دو زیردریایی دیگر به همره دو ناو شکن جنگی حامل موشکهای هوشمند " تام هاوک " است که با ورود به دریایی مدیترانه در نزدیکی آبهای سوریه مستقر شده‌اند. پس از آن در اوایل هفته جاری زیردریایی «کلاس ترافالگار» انگلیس در راستای آماده شدن نیروهای غرب برای حمله به نیروهای دولتی سوریه، در صورت اجرای حمله شیمیایی ادعایی در ادلب، وارد مدیترانه شده است. این زیردریایی هسته‌ای توانایی حمل 30 موشک تام‌هاوک را دارد و می‌تواند اهداف زمینی را هدف قرار دهد.
با این حال، حملات پیشین غربی‌ها به سوریه همچون حملات موشکی فروردین امسال پس از طرح ادعای اثبات نشده استفاده از سلاح‌های شیمیایی در دوما، توان تغییر معادلات را نداشت و اکنون نیز با تضعیف بیشتر تروریست‌ها و تسلط ارتش سوریه بر عمده مناطق کشور، حمله غرب، کمکی به وضعیت شکست‌خورده معارضان مسلح، تروریست‌ها و حامیان بین‌المللی نخواهد کرد اما می‌تواند به طولانی شدن عملیات ادلب، تشدید وخامت اوضاع و در نهایت جلوگیری از پایان بحران بیانجامد.
ترکیه بر سر دو راهی
منافع و خواسته‌های ترکیه در موضوع ادلب با موضوعات کلی‌تری از جمله حفظ جایگاه تاثیرگذار در آینده معادلات سوریه که در پی چرخش به سمت همکاری با محور ایران و روسیه و از طریق مکانیسم‌های آستانه و سوچی برای اردوغان حاصل شده است، بعضاً در تقابل قرار گرفته است. در واقع ترکیه بر سر دوراهی تداوم حمایت از گروه‌های مسلح متحد آنکارا و همچنین حضور نظامی خود در شمال سوریه و یا تداوم روند اتحاد و همکاریهای رو به پیشرفت با محور تهران- مسکو در شرایط افزایش تنش‌ها با غرب قرار گرفته است. ازسوی دیگر آنکارا که هم‌اکنون میزبان حدود 3 میلیون آواره سوری در شرایط نامساعد اقتصادی است از اینکه با آغاز عملیات ادلب و به احتمال زیاد فرار تعداد پرشمار تروریست‌های خارجی همراه با خانواده‌های خود از این استان به سوی مرزهای ترکیه، علاوه بر تهدیدات امنیتی شاهد موج دیگری از آوارگان باشد، واهمه دارد.
از این رو پس از نشست تهران با حضور روسای جمهور سه کشور ایران، روسیه و ترکیه که با محوریت موضوع ادلب صورت گرفت، اردوغان با انتشار پیامی در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد: «نمی‌توانیم شریک و نظاره‌گر بازی‌‌ای باشیم که در راستای منافع رژیم بشار اسد است». در پی این سخنان، خبرها حاکی از ارسال تجهیزات سنگین نظامی ارتش ترکیه به سوی مرزهای سوریه است. اردوغان ادعا دارد که چشم‌پوشی از ادلب موجب میشود کردها بار دیگر به تهدیدی برای امنیت آنکارا تبدیل شوند.
اما ازسوی دیگر اردوغان به خوبی می‌داند که مقاومت در برابر انجام عملیات ادلب علاوه بر اینکه به روند همکاری‌ها با ایران و روسیه ضربه خواهد زد، از مشروعیت بین‌المللی و قانونی نیز برخوردار نیست چرا که دولت سوریه همواره بر این موضوع تاکید کرده است که عملیات ترکیه در خاک این کشور تجاوز کارانه می‌باشد. با در نظر داشتن این ملاحظات، اردوغان اگرچه خواهان عدم آغاز عملیات ادلب می‌باشد اما در عین حال در نشست تهران در مورد ضرورت نابودی گروه‌های تروریستی مورد شناسایی سازمان ملل و همچنین حفظ یکپارچگی سوریه،با ایران و روسیه متفق القول بودند.
آمادگی محور مقاومت برای عملیات
اما تهدیدات و مخالفت‌ها با آغاز عملیات آزدسازی ادلب درحالی است که سوریه و متحدین آن یعنی مسکو و تهران بر آغاز عملیات نابودی تروریسم در ادلب اصرار دارند. تداوم وضعیت بحرانی در سوریه به کشورهای غربی و متحدان منطقه‌ای آن مانند عربستان و دیگران فرصت خواهد داد تا بیش از پیش در این کشور مداخله نموده و منابع و زیر ساختهای آن را نابود سازند؛ وضعیتی که مسلماً بنفع اسرائیل خواهد بود. به همین دلیل سوریه و متحدین آن اصرار دارند که مسئله ادلب به هر قیمت و نحوی باید حل شود و کشورهای مخالف هم جز ایجاد یکسری کارشکنی و عملیات تاخیری محدود و نه چندان اثر بخش، کار دیگری را نمی‌توانند صورت دهند. امروز، بطور قاطع، ابتکار و میدان عمل در دست دولت این کشور و متحدان آن است و آنها به هیچ عنوان اجازه نخواهند داد تا عملیاتهای محدود و احتمالی آمریکا در حدی باشد که بخواهد دست آوردهای آنها را تخریب نماید. این مسئله هم برای دولت سوریه و هم متحدین آن بسیار حیاتی و حیثیتی است.
لذا علی‌رغم مانع تراشی غربی‌ها، روسیه و ایران همچنان خواهان جلب همکاری ترکیه هستند چرا که علاوه بر موضوع سوریه، مسئله گسترش همکاریهای اقتصادی و حتی نظامی برای مقابله با تحریم‌های آمریکا در مناسبات پیش روی سه کشور به چشم می‌خورد. بنابراین شاهد پیشنهاداتی همچون ایجاد دالان‌های مطمئن برای خروج غیرنظامیان از ادلب به دیگر مناطق علاوه بر تاکید بر یکپارچگی سوریه و همچنین تاکید بر تسریع شرایط بازگشت آوارگان ازسوی تهران و مسکو به آنکارا هستیم.
*بطور مشخص آمریکا و ترکیه با عملیات آزادسازی ادلب مخالف هستند چرا که از یک سو عملیات ادلب مقدمه اخراج نیروهای نظامی این دو کشور از سوریه است که طی حدود دو سال گذشته بدون رضایت دولت قانونی سوریه به بخش‌های شمالی این کشور لشکرکشی کرده‌اند. ازسوی دیگر با آزادسازی استان ادلب، دولت سوریه بطور کامل بر سرزمین خود مسلط میشود و این تسلط،راه هرگونه تحمیلی علیه دولت را می‌بندد
*بعضی خبرها بیانگر آن است که دولت ترکیه به گروه‌های تروریستی مثل النصره و داعش توصیه کرده است که نام پیشین خود را رها کرده و با نام جدیدی فعالیت نمایند، ازسوی دیگر یک خبر بیانگر آن است که دولت ترکیه درحال رایزنی با گروه‌های تروریستی مستقر در ادلب است تا همه آنان را ذیل یک نام جدید گردآورد و ادامه حضور آنان در ادلب را تثبیت نماید
*آنچه ترکیه در این روزها دنبال می‌کند از یک سو استدلال‌تراشی برای ممانعت از عملیات نظامی ارتش و ازسوی دیگر تثبیت حضور تروریست‌ها در سوریه می‌باشد این درحالی است که انکارا براساس تعهداتی که در مذاکرات آستانه به‌عنوان یکی از سه کشور «ضامن» امضا کرده است، باید با دولت سوریه برای محو گروه‌های تروریستی در ادلب همراه شود
*آنچه این روزها در سوریه شاهد آن هستیم، شکست فاحش دخالت‌ها واراده‌های خارجی و منطقه‌ای برای از میان برداشتن عضوی از جبهه مقاومت است. این شکست برای آمریکا، رژیم صهیونیستی، عربستان، قطر، انگلیس، امارات و ترکیه تبعات سنگینی دارد
*اما تهدیدات و مخالفت‌ها با آغاز عملیات آزدسازی ادلب درحالی است که سوریه و متحدین آن یعنی مسکو و تهران بر آغاز عملیات نابودی تروریسم در ادلب اصرار دارند. تداوم وضعیت بحرانی در سوریه به کشورهای غربی و متحدان منطقه‌ای آن مانند عربستان و دیگران فرصت خواهد داد تا بیش از پیش در این کشور مداخله نموده و منابع و زیر ساختهای آن را نابود سازند؛ وضعیتی که مسلماً بنفع اسرائیل خواهد بود
*علی رغم مانع تراشی غربی‌ها، روسیه و ایران همچنان خواهان جلب همکاری ترکیه هستند چرا که علاوه بر موضوع سوریه، مسئله گسترش همکاریهای اقتصادی و حتی نظامی برای مقابله با تحریم‌های آمریکا در مناسبات پیش روی سه کشور به چشم می‌خورد. بنابراین شاهد پیشنهاداتی همچون ایجاد دالان‌های مطمئن برای خروج غیرنظامیان از ادلب به دیگر مناطق علاوه بر تاکید بر یکپارچگی سوریه و همچنین تاکید بر تسریع شرایط بازگشت آوارگان ازسوی تهران و مسکو به آنکارا هستیم
سایر اخبار این روزنامه
معاون بین‌الملل وزیر خارجه پیشین آمریکا:
جهان در انتظار شنیدن مواضع ایران از زبان روحانی در نیویورک است
با حضور موگرینی
نشست اعضای برجام دوم مهر در نیویورک برگزار میشود
گزارش منابع عراقی از توافق نهایی درباره نخست وزیری "عادل عبدالمهدی"
چرا ترکیه نگران عملیات محور مقاومت در ادلب است؟
رئیس دیوان محاسبات کشور:
170 نفر مشمول قانون منع بکارگیری بازنشستگان هستند
با تشییع پیکرپاک شهدا در هشت استان فضای ایران اسلامی عطر عاشورایی گرفت
رئیس سازمان انرژی اتمی ایران:
سرنوشت برجام از مهمترین نگرانی‌های جهانی است
مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی اعلام کرد:
تعهد پتروشیمی‌ها به عرضه 7 میلیارد دلار ارز تا پایان سال
مکتب حسینی، محور وحدت اسلامی
سیدحسن نصرالله: ترامپ نمونه بارز یک انسان دنیاپرست است
رئیس جمهور لهستان خواستار حضور نظامی دائمی آمریکا در کشورش است
دستور العبادی برای استقرار نیروهای عراقی در مرز با ترکیه
سازمان ملل خواستار روی کار آمدن دولت حامی اصلاحات در عراق شد
