روزنامه جهان صنعت
1397/06/27
اهداف پنهان آنکارا در نشست سوچی
دکتر صلاحالدین هرسنی* - ولادیمیر پوتین رییسجمهور روسیه روز گذشته در شهر سوچی میزبان رجب طیب اردوغان رییسجمهور ترکیه بود. در نگاه نخست اینگونه به نظر میرسد که این نشست باید در تداوم نشست سهجانبه اخیر تهران باشد اما با اندکی واقعبینی مشخص میشود که این نشست نهتنها در ادامه و تکامل نشست تهران نیست بلکه با نیاتی که از طرف آنکارا دنبال میشود تا میزان قابل توجهی با غایات و اهداف آن نشست متفاوت میشود.اهدافی را که ترکیه در سوچی تعقیب میکند، بیانگر رویکردهای ضدسوری اردوغان است. در این رویکردهای ضدسوری اردوغان درصدد بر هم زدن نقشه راه نشست تهران است زیرا آن اهداف و مقاصدی را که اردوغان دنبال میکند فقط از رهگذر بر هم زدن و ایجاد نوعی آنارشی حاصل میشود. به این ترتیب هدف اصلی اردوغان در سوچی منصرف کردن پوتین در حمله به ادلب آن هم به عنوان آخرین پناهگاه مخالفان دولت بشار اسد است. این انصراف بدان جهت برای اردوغان قابل توجیه است که ممکن است عملیات در شهر ادلب موجب تلفات انسانی و کشتار غیرنظامیان این منطقه از یک طرف و سیل پناهنده شدن آنها به ترکیه از طرف دیگر باشد. به همین خاطر بود که روحانی و پوتین در نشست سهجانبه تهران با درخواست اردوغان برای گنجانده شدن درخواست برقراری آتشبس در ادلب در بیانیه نشست تهران موافقت نکردند و در این بیانیه تنها اعلام شد که سه کشور وضعیت منطقه و کاهش تنش در ادلب را دنبال میکنند. اما مقاصد و اهداف پنهان اردوغان نشان میدهد که مساله مهمتری در پس توجیهات اردوغان وجود دارد. این مساله مهم همان موقعیت ادلب است که در حکم پایگاه نفوذ ترکیه به سوریه به شمار میرود. در حقیقت با حمله نظامی روسیه و ایران و حتی ترکیه به ادلب، احتمال از دست رفتن مهمترین مجرای نفوذ ترکیه در سوریه افزایش مییابد. در حقیقت اردوغان با منصرفسازی پوتین در حمله به ادلب تلاش میکند ادلب را از دست ندهد. البته بخشی از مقاصد پنهان اردوغان از آنکه بدون حضور ایران نشست سوچی را دنبال کرده است نیز نمایانده میشود. در حقیقت نشست سوچی در غیاب تهران به معنی رودست خوردن تهران هم از مسکو و هم از آنکاراست. این وضعیت بیانگر آن است که آنها به نقشیابی تهران در بحران سوریه آنچنان که در نشست سهجانبه تهران گفته میشود موافقتی ندارند و اگر هم موافقتی داشته باشند، استراتژیک و تعیینکننده نیست. در این شرایط مهمترین بازنده بحران سوریه، تهران است که زمینه آن به دست پوتین و اردوغان فراهم شده است. در شرایط حاضر به نظر میرسد شرایط ذهنی و ادراکی برای پذیرش درخواست اردوغان از سوی پوتین فراهم شده است. تحت این شرایط اگر پوتین به پذیرش کامل درخواست اردوغان تن دهد، این بحران سوریه است که وارد فاز جدید آن میشود. این شرایط دست بازیگران دیگر بحران سوریه از جمله آمریکا را در این بحران باز میکند و نه تنها موجب تاخر صلح و ثبات در سوریه میشود بلکه شرایط را برای سازماندهی مجدد نیروهای شورشی در بحرانی کردن بیشتر سوریه و حتی براندازی بشار اسد فراهم میکند.
*مدرس علوم سیاسی و روابط بینالملل
S.Harsani.k@gmail.com
سایر اخبار این روزنامه
آغاز مذاکره بر سر صادرات گاز به پاکستان
امیدواریم طرحهای جدید اروپا رضایت ایران را فراهم کند
علی صحرایی مدیرعامل بورس تهران شد
تغییر تیم شهرداری دلیل طولانی شدن اجرای طرح نوسازی بافت فرسوده تهران
نشست دورهای حقوق شهروندی به میزبانی وزارت ارتباطات برگزار شد
مربی ولزی تبریز را ترک کرد
فیروزآبادی تهدید کرد
تکلیفی بزرگ در برابر عاشورا . . .
رکود در راه است
تلاش آنکارا برای آتشبس
نگاهی به تبعات برخی از ابلاغیههای ارزی واردات؛
وعده «داخلیسازی 11 میلیارد دلار کالای وارداتی»
تلاش عربستان و روسیه برای جبران کمبود نفت ایران
اهداف پنهان آنکارا در نشست سوچی
رفتار مردم و منطق اقتصادی
درگیری مرکل با رییس سازمان امنیت آلمان
اشتراک نظر اتریش و فرانسه درباره مهاجرت
باز هم یک اشتباه دیگر
هشدار صندوق بینالمللی پول به بریتانیا