آيا خودکشی مرگ قشنگی است؟!

مشکلات خانوادگی، بیکاری، بی‌پولی وشکست عاطفی شاید از جمله مواردی باشد که باعث شود فردي دست به خودکشی می‌زند. گزارش سازمان جهانی بهداشت که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد؛حاکی از این است که روزانه بالغ بر ۸۰۰ هزار نفر در اثر خودکشی در جهان می‌میرند وهر ۴۰ ثانیه،یک نفر در اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهد. براساس این گزارش، بالغ بر ۷۵ درصد از موارد خودکشی، در کشورهای با درآمد کم یا متوسط انجام می‌شود. خودکشی‌ها بيشتر عادی و گاهي متفاوت است. شخصی زندگی خود را با چند عدد قرص خاتمه می‌دهد و دیگری در حمام با زندگی وداع می‌کند! اما برخی‌ها هم می‌خواهند مرگ‌شان رسانه‌ای شود. دختران اصفهانی که از پل عابر پیاده سقوط کردند قبل از اقدام به خودکشی از خود فیلم می‌گیرند و در فضای مجازی پخش می‌کنند و مسئولان آن را حاصل از بازی نهنگ آبی می‌دانند نه مشکلات دیگری؛ ادعایی که ثابت نشد. دانشجوی محقق اردبیلی در اتاق خود در خوابگاه دانشگاه شیراز، آخرین بار از گوشی همراه خود استفاده کرد ودرپیامکی از خانواده‌اش خداحافظی كردوحلالیت طلبيدوخود را سوزاند و در اين اواخر نيز در نی‌ریز فارس شخصی خود را در دارالرحمه به دارمی‌آویزد و به زندگی خود خاتمه می‌دهد.معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان در اردیبهشت ماه امسال با اشاره به آخرین آمار خودکشی در کشور گفت: تا پایان سال ۹۶،حدود ۴ هزارو ۹۹۲ نفردر ایران اقدام به خودکشی کرده‌اند. به طور متوسط در کل کشور در دو گروه‌ سنی آمار خودکشی بالا است؛ گروه ۲۵ تا ۳۴ سال و همچنین ۳۵ سال به بالا و حالا سوال اینجاست چه کسانی بین 25 تا 35 سال هستند؟ بی‌تردید این‌ها کسانی هستند که بیشترین دغدغه‌ها را دارند. از کاروازدواج گرفته تا ناتوانی در پرداخت هزینه‌ها و شکل نگرفتن نظام خانواده براثر عدم تفاهم. دولت به جای پنهان‌کاری‌های ریز و درشت و خودداری از آمار دقیق و رسمی خودکشی باید با استفاده از پژوهشگران درحوزه‌های مختلف،خودکشی‌ها را اعلام و سبب شناسی کند. در شرایط امروزکه فشارهای اقتصادی بیش از پیش بر زندگی‌ها فشار وارد می‌آورد نباید شعرهای خاص با ریتم خودکشی ،تعبیری مثبت را به همراه داشته‌باشد.