روزنامه ابتکار
1397/06/21
جلال‌خو شچهره تجربه بهره‌مندی از تریبون های جهانی
تحریم تریبون های جهانی، به معنای خالی کردن جا برای دیگرانی است که می‌خواهند دیدگاه‌های خود را بر افکار عمومی و اصولا سیاست جهانی القا کنند. ایران سال‌ها و در بزنگاه‌هایی حساس به دلیل تحریم برخی تریبون‌ها، فرصت را برای عرض اندام دیگرانی فرآهم کرد که اهداف خود را علیه تهران دنبال می‌کردند.اصلاح این وضع موقعیت‌هایی را ایجاد کرد که برجام، برجسته‌ترین نتیجه آن است.
حضور در تریبون‌های جهانی به مفهوم ایجاد رابطه بی‌واسطه با جهان سیاست است. واگذاری تبیین و انتشار دیدگاه‌های تهران در دفاع از اصول دیپلماسی خود به رسانه‌ها و یا واسطه‌ها، برخلاف تجربه مذاکرات هسته‌ای با گروه 5+1 همواره برای مخالفان ایران فرصت ساز بود.
آنان در این فضا هرآنچه می‌خواستند می‌گفتند و در ایجاد همسویی با نگرش‌های خود عمل می‌کردند. کافی است حضور رئیس جمهوری و وزیر امورخارجه را در محافل مختلف جهانی طی سال‌های گذشته و به ویژه ماه‌های اخیر مرور کنیم. به‌رغم تلاش گسترده واشنگتن در ایجاد تردید به برجام و دستاوردهای ایران در این‌باره، آنان توانسته‌اند حمایت جامعه جهانی را از اصول سیاست خارجی ایران پایدار نگه دارند. در واقع ترجیح واشنگتن و متحدان منطقه‌ای آن از جمله اسرائیل و عربستان، عکس‌العمل انفعالی و یا عصبی تهران است.
آنان براین نظرند که با دور شدن تهران از فرصت‌هایی که تریبون‌ها و دیدارهای مستقیم در محافل جهانی ایجاد می‌کند، امکان بازگرداندن تهران به دوران انزوا بیشتر خواهد بود. شوربختانه برخی نگرش‌های داخلی که همچنان بردیدگاه‌های آزمون شده خود اصرار دارند نیز مشوق پرهیز تهران از فرصت‌هایی هستند که حضور در تریبون‌های جهانی ایجاد می‌کند.
حضور یا غیبت در تریبون‌های جهانی، ربط مستقیم به اعتماد به نفس صاحبان آن دارد. وقتی پاسخ های مستدل برای پرسش ها وجود دارد، اتهام زنندگان باید نگران حضور پرسش شوندگان باشند. در این باره یک مثال ساده گویای این منظور است. «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم اسرائیل با این گمان که ممکن است رئیس جمهوری ایران در اجلاس رئیسان کشورهای عضو شورای امنیت شرکت کند، پیشاپیش آمادگی خود را برای حضور در این نشست اعلام کرده است. هدف او از این کار پرهیز دادن تهران از مشارکت در جلسه‌ای است که مبتکر آن «دونالد ترامپ» رئیس ایالات متحده آمریکا است. او نیک می‌داند که بالاترین مقام سیاسی اجرایی ایران در نشستی که نخست وزیر رژیم اسرائیل در آن حضور داشته باشد، هرگز حاضر نخواهد شد. اما تصمیم شرکت رئیس جمهوری در نشست پیشنهادی ترامپ با تمامیت نظام سیاسی است. همانگونه که انجام مذاکرات هسته‌ای و سرانجام امضای توافقنامه برجام با تصمیم یکپارچه نظام صورت گرفت. اینکه برخی جریان‌ها با زیر سوال بردن حضور ایران در محافل جهانی بخواهند چون گذشته به اقدام‌های ایذایی خود ادامه دهند، هیچ منافعی را برای کشور در بر ندارد. لازم است تهران با ارزیابی واقعی از توانایی استدلال‌های خود در برابر اتهام های تخریبگر ترامپ علیه برجام و سیاست‌های منطقه‌ای ایران، درباره حضور و یا عدم حضور در نشست سران کشورهای عضو شورای امنیت تصمیم بگیرد. اگرچه از پیش اقدام‌های دولت افراطی ترامپ علیه تهران نزد افکار عمومی جهان فاقد ارزش‌های اخلاقی و منطقی است. سیاست‌های دولت ترامپ نزد افکار عمومی شناخته شده است. کافی است به مواضع اخیر این دولت در قبال دادگاه کیفری لاهه، تعطیل کردن دفتر سازمان آزادی‌بخش فلسطین در نیویورک و سرانجام انتقال غیر‌قانونی سفارت آمریکا از تل آویو به بیت‌المقدس توجه شود. همه این موارد را در کنار مخالفت واشنگتن با سازمان تجارت جهانی، چالش‌های کور با اتحادیه اروپا و جنگ اقتصادی با چین و ... قرار داد؛ آنگاه به این نکته توجه کرد که آیا ترامپ از مشروعیت لازم برای محکوم کردن ایران در نشست سران کشورهای عضو شورای امنیت برخوردار است؟
سایر اخبار این روزنامه
آیا می‌توان در تذهیب هم خلاق بود؟
از آبی لاجوردی تا صورتی کالباسی!
جلال‌خو شچهره
تجربه بهره‌مندی از تریبون های جهانی
«ابتکار» از نحوه برخورد خانواده‌ها با داوطلبان کنکور همزمان با اعلام نتایج گزارش می‌دهد
اثر مالیات بر بازار چه خواهد بود؟
سکه و دلار زیر تیغ مالیات
موانع صنعت گردشگری در نشست خبری جامعه هتلداران بررسی شد
قامت خمیده هتلداران زیر بار افزایش هزینه‌ها
«ابتکار» از راه‌اندازی سامانه انتشار فیش حقوق مسئولان و نمایندگان گزارش می‌دهد
تلاش برای شفافیت به دور از اقدامات پوپولیستی
« ابتکار» گمانه‌زنی‌های مختلف برای حضور یا عدم حضور رئیس جمهوری در مجمع عمومی امسال را بررسی می‌کند
سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید اعلام کرد
کاخ سفید در تدارک دیدار دوم ترامپ و اون
اسحاق جهانگیری:
باید حداقل فشارها به مردم وارد شود
راه دشوار روزنامه‌هاى روشنگر
