نقش ايران در صلح منطقه

اجلاس سران سه كشور ايران، روسيه و تركيه كه در تهران برگزار شد، از اهميت بسياري براي صلح و ثبات در منطقه برخوردار است. زيرا با آغاز روند مذاكرات آستانه و برگزاري نشست‌هاي سه‌جانبه كه شروع آن در سوچي، سپس آنكارا و در آخر تهران بود، موجب شد كه همكاري‌هاي بيشتري ميان سه كشور تاثيرگذار در عرصه بحران سوريه شكل بگيرد و اين روند موجب شد تا تنش و درگيري‌ها در سوريه كاسته و جنگ به مراحل پاياني خود نزديك شود. ساختار مذاكرات سه‌جانبه و همچنين مذاكرات آستانه بر خلاف مذاكرات ژنو از پيشرفت‌هاي بيشتري برخوردار بود. زيرا توانست مناطقي را براي كاهش تنش تعيين كند و در اين شرايط ارتش سوريه به همراه همپيمانان خود توانست تا استان‌هاي اشغال شده توسط تروريست‌هاي داعش و ساير گروه‌هاي تروريستي‌ را باز پس بگيرد تا بارديگر دولت بتواند كنترل خود بر اين مناطق را به تثبيت برساند و استحكام دولت و وحدت سرزميني را افزايش دهد. آخرين و شايد يكي از مراحل پاياني اين روند نيز در مورد ادلب و همچنين بحث شرق فرات است كه بايد به سرانجام برسد. در ادلب شرايط روشن است، اغلب گروهاي تروريستي از مناطقي كه اخراج شدند ترجيح داده‌اند وارد ادلب شوند و ادلب زيرنظر كشور تركيه به عنوان يكي از كشورهاي ضامن عدم درگيري در اين استان است؛ اما حضور نيروهاي تروريستي با سلاح‌هاي جنگي و استفاده از تجهيزات همچون پهپادها در مناطق متعدد مشكلاتي جدي را ايجاد كرده‌اند و با بمباران‌ها و عمليات‌هاي متعددي كه انجام داده‌اند موجب شده است كه منطقه را آبستن حوادث ضد آرامش و استقرار دولت سوريه كند. بنابراين به نظر مي‌رسد، تصميم سه كشور اين است كه آن منطقه به ساير مناطق سوريه ملحق شود و البته همكاري تركيه در اين مسير ضروري و حساس است. اين اقدام با مخالفت امريكا و بعضي از جناح‌هاي حاكميتي در تركيه، عربستان و قطر روبه‌رو است. انگلستان و فرانسه مخالفت خود را به نحو ديگري بيان كرده‌اند. احتمال اينكه گروه‌هاي تروريستي از سلاح‌هاي شيميايي در ادلب استفاده كنند بسيار بالا است و به‌هرحال غده چركيني به وجود آمده است كه با تدبير و اقدام مناسب بايد با آن برخورد شود. مشكل اصلي اما دو ميليون جمعيتي است كه در ادلب حضور دارند كه خارج از گروه‌هاي تروريستي هستند و بايد امنيت ‌شان تامين شود. مردم عادي بايد موردتوجه قرار گيرند درحالي كه گروه‌هاي تروريستي سعي مي‌كنند از آنها به عنوان مانع و سپر انساني استفاده كنند. دولت تركيه نيز مي‌تواند به گروه‌هاي تروريستي كه رسما در سطح قوانين بين‌المللي به عنوان گروه تروريستي مشخص‌شده‌اند كمك نكند تا آرامش بر اين منطقه حاكم شود.
با تدابير اتخاذشده به نظر مي‌رسد تركيه مسووليت بزرگي در اين زمينه دارد زيرا با توجه به نفوذي كه در ميان گروه‌هاي مختلف در ادلب دارد مي‌تواند آنها را به نحوي به اين سمت سوق دهد كه خود را نجات دهند و تسليم شوند؛ آنهايي كه سوري هستند مصالحه كنند و نيروهاي غير سوري از تروريست‌هاي تركستان، چين، روسيه، چچن، تركيه و… نيز بايد خاك سوريه را ترك كنند و دولت‌هاي‌شان با آنها برخورد كنند.ايران نيز همچنان به عنوان حامي دولت سوريه در كنار اين كشور حضور دارد و كمك‌هاي مستشاري خود را به اين كشور در راستاي مبارزه با تروريست تا زماني كه دولت سوريه به آن احتياج داشته باشد ادامه مي‌دهد. همچنين ايران مي‌تواند در بازسازي سوريه حضورداشته باشد و در جنبه‌هاي مختلف به اين كشور كمك كند. ايران نقش مهم و تأثيرگذاري در منطقه خاورميانه دارد و ديگر كشورها با همكاري ايران مي‌توانند آرامش را در منطقه حكمفرما كنند. تلاش ايران، بيشتر رسيدن به راه‌هاي مسالمت‌آميز است. البته پيشتاز عمليات ادلب ارتش سوريه خواهد بود و عمليات هوايي هم بين نيروي هوايي سوريه و نيروي هوايي روسيه انجام مي‌شود. ايران به عنوان پشتيبان قرار خواهد گرفت و در طراحي‌ها هم شايد بتواند كمك كند اما اصل عمليات به عهده‌ ارتش سوريه و نيروي هوايي روسيه خواهد بود.