مسيرهاي بازگشت به قدرت

كساني كه مي‌خواهند دولت بعدي را به دست بگيرند، معمولا به نقد دولت مستقر مي‌پردازند اما نه در شرايطي كه امروز در آن قرار داريم. امروز شاهد شرايط بين‌المللي منحصر‌به‌فردي هستيم كه مشكلات اقتصادي زيادي را به مردم ايران تحميل كرده است. شرايط سياسي نيز بالطبع سخت‌تر و پيچيده‌تر شده است. نقدها روز به روز نسبت به دولت تندتر و سازمان‌يافته‌تر مي‌شود و به هجمه تبديل شده است. در شرايط فعلي بين‌المللي و شرايط سخت داخلي نقدها بايد عاقلانه‌تر باشد. متاسفانه گاهي مي‌بينيم نقد برخي جريان‌هاي داخلي نسبت به دولت با افرادي همسو مي‌شود كه موجوديت نظام را هدف قرار داده‌اند. اين مساله خطرناك است. اين روزها همه فعالان سياسي مي‌گويند كه همه در يك كشتي نشسته‌ايم و بايد با يكديگر همكاري كنيم.
از اين نظر همه بايد به اين گفته عمل كنيم. نقد به دولت آقاي روحاني وارد است. بالاخره در برخي موارد كوتاهي شده است و انتقاد به خودي خود بد نيست اما نقد بايد درست و پيشبرنده باشد؛ نه تخريبي. متاسفانه در كشور ما اين جنبه تخريبي ديده مي‌شود. بايد تلاش شود كه عزم و اراده ملي در اين جهت به وجود بيايد. عده كساني كه نقد سازنده نسبت به دولت مي‌كنند و براي نظام دلسوز هستند، بايد بيشتر شود.
اصلاح‌طلبان در اين انتخابات نيز همچون قبل بايد بر مشاركت بالاي مردم تاكيد كنند. صندوق راي اقدام حداقلي براي محقق شدن دموكراسي در كشور است. اين جريان سياسي بايد به مردم بگويند شرايطي كه از سوي ابرقدرت‌ها ديكته شود، شرايط بهتري نسبت به ليبي و عراق براي ما به وجود نخواهد آورد. البته اين مساله براي مردم قابل فهم است. همچنين بايد كمك كرد تا مردم در انتخابات آتي به سمت سياستمداران عوام‌فريب رو نياورند. تدبير اين دولت نيز بايد در اين جهت باشد. درست است كه دوره بعد آقاي روحاني رييس‌جمهور نخواهد بود اما در راس دولت بعدي بايد افراد اهل خرد سياسي قرار بگيرند؛ نه كساني كه بر موج عوام‌فريبي سوار مي‌شوند و مي‌خواهند خواسته‌هاي خود را پيش ببرند؛ اتفاقي كه در دولت‌هاي نهم و دهم شاهد آن بوديم. از اين لحاظ هم جايگاه بين‌المللي ايران آسيب ديد و هم شرايط فعلي نشات گرفته از اشتباهات اين دولت بود.
نقد به دولت بايد وجود داشته باشد. البته با وجود اينكه ما در مجلس به دولت نقد سازنده مي‌كنيم اما مي‌بينيم براي تحقير نمايندگان دايم كلمه وكيل‌الدوله را به كار مي‌برند. نمايندگان نقدهاي مهم و دلسوزانه‌اي را تاكنون به دولت داشته‌اند. آنچه بايد در انتقاد كردن مورد توجه قرار بگيرد، منافع ملي و مصالح عمومي جامعه است. ما بايد مطالبات‌مان را از دولت مطرح كنيم و از اين مساله نيز دست نكشيم. اينكه تاكيد عده يا جرياني اين است كه با زدن دولت بتواند خودش دولت بعدي را به دست بگيرد، تصور غلطي است. حتي بدبينانه‌تر اين است كه بخواهند دولت را ساقط كنند اما چنين روش‌هايي هيچگاه جواب نمي‌دهد. اگر آرامش كشور را به هم بزنيم تحت هيچ شرايطي پيروز نخواهيم شد. به هر حال در نهايت اين راي مردم همه‌چيز را تعيين مي‌كند.