حسن روحانی و اعتماد مردم

محمد هدایتی - وقتی خبر رسید که روحانی باید برای پاسخگویی به سوالات نمایندگان راهی مجلس می‌شود، خیلی‌ها انتظار روز شلوغی را در بهارستان داشتند‌؛ از آن روزها که برخی پرده‌ها فروافتد شاید چیزی شبیه حضور احمدی‌نژاد‌. روحانی هم در واکنش اولیه از این گفت که صحبت‌هایی جدی خواهد داشت و خیلی چیزها را می‌گوید اما طبق معمول حرف خاصی نزد، آمارهایی گفت که نه مجلسیان را قانع کرد و نه مردم را‌. شاید مهم‌ترین نکته در سخنان روحانی نگرانی از بابت اعتماد مردم بود‌؛ اینکه به یکباره اعتماد مردم به آینده و به سازوکارهای موجود کاهش یافته است‌. گویا آنچه در خیابان‌ها می‌گذرد و البته برخی پژوهش‌های انجام‌شده تاییدکننده این نگرانی هستند‌. اما آیا روحانی به عنوان بالاترین مقام انتخابی از جانب مردم در کشور، نباید پاسخی درخور به کاسته شدن از اعتماد مردم بدهد‌؟ نباید کمی از لاک محافظه‌کاری‌اش بیرون بیاید و از واقعیت‌ها بگوید تا حداقل مخاطبان بدانند که رییس‌جمهور انتخابی‌شان با آنها صادق است‌؟ نباید تلاشی مشخص برای اعاده این اعتماد بکند، حتی در کلام؟ تنها تصدیق فشار وارد شدن بر مردم کافی نیست، آن هم در حالی که همزمان آمارهای عجیبی ارائه می‌کند از رشد اقتصادی و صعود خیلی از شاخص‌ها‌. این دوپهلویی، این احساس که روحانی دارد چیزهایی را پوشیده نگه می‌دارد خود از اصلی‌ترین عوامل کاسته شدن اعتماد مردم است‌. او با این کار، شکاف تاریخی بین دولت و ملت را تعمیق کرد‌. منش او، به‌خصوص در دوره دوم ریاست جمهوری و از دست دادن بسیاری از فرصت‌ها برای اصلاح امور، آن هم با این توجیه که افراطی‌ها برنیاشوبند یا اینکه «روش من اعتدالی است» خود بخش اساسی بوده است از فرسایش سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان و کاسته شدن از امید مردم‌.
hedayati.mohammad@yahoo.com