نخستین کنسرت خیابانی در امنیت برگزار شد

بحث کنسرت خیابانی در ایران، اگرچه از ابتدای مرداد سال‌جاری و پس از پست اینستاگرامی همایون شجریان (خواننده آواز اصیل ایرانی) و ابراز تمایلش برای برگزاری چنین رویدادی به صورت رایگان، داغ شد و واکنش‌های همدلانه بسیاری را از سوی مسوولان اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دفتر موسیقی و شورای شهر تهران برانگیخت اما همه چیز در حد حرف باقی ماند. در این میان اما، دیگر خواننده موسیقی سنتی ایرانی؛ محمد معتمدی، نخست در بوستان ولایت ساری روی استیج رفت و این‌بار در بوستان آب و آتش تهران اجرا کرد که بدون حواشی امنیتی برگزار شد.
اجرای ارکستر سازهای ملی به رهبری علی‌اکبر قربانی و خوانندگی محمد معتمدی که اولین اجرای موسیقی رایگان برای عموم مردم بود، پنجشنبه ۸ شهریور‌ماه در بوستان آب و آتش برگزار شد. در ابتدای کنسرت خیابانی ارکستر سازهای ملی، مرشد میرزا علی به نقالی از امام علی (ع) پرداخت.
محمد‌مهدی رضا‌زاده به عنوان مجری این کنسرت خیابانی، چند کلمه‌ای درباره این کنسرت سخن گفت و اضافه کرد که این برنامه با همکاری مجموعه گردشگری عباس‌آباد و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شده است. کنسرت خیابانی ارکستر سازهای ملی در اولین شب اجرا با استقبال مناسب مردم روبه‌رو شد. اما از مشکلاتی همچون کمبود صندلی برای تماشاچیان و طولانی شدن زمان کوک کردن سازها روی صحنه برخوردار بود. با این حال این کنسرت با همکاری و همدلی مردم برگزار شد و مشکل امنیتی در حین اجرا پیش نیامد. برگزاری این کنسرت خیابانی از صداگذاری تقریبا خوبی برخوردار بود.
تماشاچیان به افتخار اجرای قطعه «ای ایران» که بدون تمرین قبلی برگزار شد، به پا خاستند و با معتمدی و گروه نوازندگان همخوانی کردند. معتمدی در پایان قطعه «سوگند» را به درخواست تماشاچیان اجرا کرد. این قطعه بدون همراهی نوازندگان اجرا شد.معتمدی قبل از شروع اجرای خود از موسسه هنرهای معاصر، ارکستر سازهای ملی و تمامی دست‌اندرکاران برای برگزاری این کنسرت خیابانی تشکر کرد.


او همچنین گفت: قصد داریم با اجرای این کنسرت به نیروی انتظامی نشان دهیم که برگزاری این‌گونه برنامه‌ها برای امنیت عمومی مشکل‌ساز نخواهد بود.
بهار دلکش اثر درویش خان، شکایت دل از پرویز یاحقی، دگر چه خواهی قطعه‌ای از حبیب‌الله بدیعی، ساز و آواز، کویر، رنگ شرقی، خوش آمدی و همچنین بهار من اثری از علی تجویدی و گل صبح قطعات اجرا شده در این کنسرت خیابانی بودند.
ارکستر سازهای ملی متشکل از نوازندگان سازهای ایرانی همچون تار، قیچک، سنتور، کمانچه، قانون، تنبک و نی است.
سینا جهان‌آبادی، بهمن فریاد رس، شیما شاه‌محمدی، ابراهیم قائدی، بهزاد رواقی، آزاده امیری، کوروش دانایی، سیاوش کامکار، صدا صدیقی، امین حیدری، بهنام ابوالقاسم، آرش ضرابی، وحید اسدالهی و حمید قنبری نوازندگان این کنسرت بودند.
ترجیح می‌دهم خیلی در موردش حرف نزنیم
پیش از برگزاری معتمدی درباره این کنسرت گفته بود بهتر است برای برگزاری کنسرت‌های خیابانی چراغ خاموش پیش برویم: «ترجیح من همچنان این است که خیلی در موردش حرف نزنیم ولی اگر امکانی باشد، استطاعتی و توانی، گه‌گداری این کار را انجام دهیم که اجرا در بوستان آب و آتش هم در راستای همان فرصتی است که فراهم شده است و ما هم همه تلاش‌مان را می‌کنیم تا کسانی که تشریف می‌آورند، اجرا را دوست داشته باشند و خاطره خوبی در ذهن‌شان به‌جا بماند.
معتمدی در مورد رایگان بودن این کنسرت هم توضیح داد: این کنسرت بلیت‌فروشی ندارد و رایگان است ولی تصمیم ما بر این بود که در موردش اعلام گسترده نکنیم تا روزهای قبل از کنسرت که ببینیم وضعیت به چه شکل پیش می‌رود‌ چون واقعیت امر این است که مخصوصا الان با توجه به حساسیتی که نسبت به این مساله به وجود آمده است، بحث‌های امنیتی و کنترل جمعیت تبدیل به دغدغه اصلی مسوولان شهری و انتظامی شده است که حق هم دارند و ما سعی کردیم تا نزدیکی کنسرت چراغ خاموش جلو برویم و ببینیم شرایط چگونه پیش می‌رود.
مفاهیمی که صحبت کردن در موردشان، اوضاع را بغرنج‌تر می‌کند
این خواننده آواز ایرانی ادامه داد: صحبت کردن در مورد بعضی کارها پیش از انجام دادن‌شان مثل کنسرت در مشهد، کنسرت در استان خراسان، کنسرت خیابانی و... صرفا ایجاد حساسیت می‌کند. به هر حال روی این موضوعات حساسیت‌هایی هست که حرف‌ها و صحبت‌های ما در صفحات مجازی‌مان و مصاحبه‌هایمان در واقع نه تنها کمکی به اجرایشان نمی‌کند که قضیه را بغرنج‌تر هم می‌کند. فکر می‌کنم ما به عنوان هنرمندان این جامعه در مورد کارهایی که می‌خواهیم انجام دهیم، اول باید در خصوص تمهیداتش رایزنی کنیم، بدون اینکه چیزی را اعلام کنیم. یعنی یک مقدار زمینه‌سازی‌هایش را انجام دهیم و بعد ان‌شاءالله به مرحله اجرا که رسید، مردم هم استفاده‌اش را ببرند.
او ادامه داد: «طبق تجربه‌ای که دارم، مثلا در مورد کنسرت‌هایی که قرار است در استان خراسان برگزار شود، قبلش خیلی از هنرمندان می‌آیند اعلام می‌کنند که ما قرار است در استان خراسان روی صحنه برویم، خب این یکسری حساسیت‌هایی برمی‌انگیزد و همان اعلام کردن‌ها باعث اجرا نشدنش می‌شود. کنسرت خیابانی هم همین است و فکر می‌کنم ما باید با در نظر گرفتن صلاح و مصلحت‌هایی که در جامعه هست و رایزنی‌هایی که انجام می‌دهیم اول به تمهیداتش بیندیشیم و بعد اگر قابل اجرا بود به مردم اطلاع دهیم. امیدوارم که مسوولان هم اگر این اجرا، اجرای خوبی شد و مشکل خاصی به وجود نیامد، آن را مقدمه‌‌ای بدانند که این گونه اجراها را در فضای شهری همه شهرهای ایران بیشتر داشته باشیم و هرازگاهی به بهانه‌های مختلف، به بهانه‌ها و مناسبت‌هایی که جامعه می‌طلبد که فضای شادی داشته باشد در فضای عمومی شهرها برگزارشان کنیم تا شاید منجر به ایجاد نشاط و شور و شعف اجتماعی شود.»