وزیر محیط زیست فرانسه به دلیل ناامیدی استعفا کرد چالش ماکرون برای ترمیم کابینه

محمدرضا ستاری
استعفای وزیر محیط زیست فرانسه، به احتمال زیاد ماکرون را به سمت ترمیم کابینه می‌کشاند؛ امری که مسلما و با توجه به تمایل وی برای اجتناب از چالش‌های سیاسی در آستانه انتخابات پارلمان اروپا (۲۰۱۹)، برای او خوشایند نخواهد بود.
نیکولا اولو، وزیر محیط زیست دولت فرانسه روز گذشته اعلام کرد که کابینه امانوئل ماکرون را ترک می‌کند. اولو پیش از رسیدن به مقام وزارت، یکی از فعالان شناخته شده محیط زیست فرانسه به شمار می‌رفت که ماکرون در زمان معرفی کابینه و با انتصاب او به مقام وزارت، توانسته بود بسیاری از مخالفان اکولوژیست خود را قانع کند.
البته هر چند که با انتخاب اولو، همانطور که گفته شد تعداد زیادی از فعالان محیط زیست فرانسه راضی شدند، اما دولت ماکرون همچنان با مخالفت‌های این فعالان دست به گریبان است. در فروردین ماه امسال درگیری شدید میان پلیس و فعالان مدنی موسوم به «Zadist» در غرب فرانسه که به منظور اعتراض به خرید زمین‌های کشاورزی و ساخت یک فرودگاه جدید توسط دولت رخ داد، پس از حمایت سایر نهادهای مدنی از «زدیست‌ها»، در نهایت دولت را به عقب‌نشینی از ساخت فرودگاه جدید وادار کرد.


به گفته رسانه‌های فرانسوی، هر چند پیش از اعلام تصمیم ناگهانی نیکولا اولو برای استعفا حتی دولت فرانسه نیز از تصمیم او اطلاعی نداشت، اما اختلاف میان رویکردهای دولت و نگرش وزیر محیط زیست، از مدت‌ها پیش آشکار بود. گفته می‌شود که علت استعفای اولو توسط وی در نتیجه انباشت ناامیدی از فقدان گام‌های موثر برای مقابله با تغییرات اقلیمی، توجه نکردن به تنوع زیستی و بی‌توجهی به سایر تهدیدات محیطی اعلام شده است.
در همین رابطه، بنجامن گریوو، سخنگوی دولت فرانسه با ابراز تاسف از اعلام استعفای نیکولا اولو، به فعالیت‌های وی در دولت ادای احترام کرد. فرانسواز شامپه، سردبیر یورونیوز نیزطی تحلیلی اعلام کرد که استعفای وزیر محیط زیست فرانسه، به احتمال زیاد ماکرون را به سمت ترمیم کابینه می‌کشاند؛ امری که مسلما و با توجه به تمایل وی برای اجتناب از چالش‌های سیاسی در آستانه انتخابات پارلمان اروپا (۲۰۱۹)، برای او خوشایند نخواهد بود. همین خبرگزاری اشاره کرده که ماکرون اکنون نسبت به ماه‌های گذشته محبوبیت خود را به شدت میان شهروندان فرانسوی از دست داده و همین امر با گره خوردن به تنش ماه‌های اخیر در الیزه می‌تواند بار سیاسی مضاعفی برای دولت در‌بر داشته باشد.
یک ماه و نیم پر تنش در الیزه
اواخر تیرماه امسال ژولیان دونورماندی، وزیر انسجام ارضی فرانسه اعلام کرد که این وزارتخانه یک دستیار ارشد امانوئل ماکرون را به دلیل رفتار غیرقابل قبول در جریان تظاهرات روز کارگر در پاریس به مدت ۱۵ روز از کار معلق کرده است. در همان زمان روزنامه لوموند فرانسه در گزارشی اعلام کرد که در بازبینی فیلمی منتشره از جریان تظاهرات ‍‍۱ می (11 اردیبهشت) در پاریس، الکساندر بنالا از مقامات کاخ الیزه را در حال ضرب و شتم یک معترض شناسایی کرده است. بنالا‌ که پیش از این و در جریان کارزار‌های انتخاباتی رئیس حفاظت از امانوئل ماکرون محسوب می‌شد، در کابینه او به مقام دستیار ارشد رئیس‌جمهوری ارتقاء یافته بود. پس از خبرساز شدن این ماجرا و تائید دادستانی عمومی پاریس مبنی بر بازداشت موقت بنالا، دفتر امانوئل ماکرون از آغاز مراحل اخراج او خبر داد و تاکید کرد که بنالا مدرکی را از اداره کل پلیس پاریس دریافت کرده بود که در شرایط قانونی نباید آن‌را در اختیار داشته باشد و به همین دلیل دفتر ریاست جمهوری از ماجراهای جدیدی مطلع و آگاه شده است که عوامل تشکیل دهنده یک عمل اشتباه و مردود را در‌بر می‌گیرند. اما این امر پایان ماجرا نبود چرا که نمایندگان مخالف دولت در پارلمان با انگشت گذاشتن روی این مساله، وزیر کشور را متهم به دروغ‌گویی و پنهان کاری کردند. آنها خواستار حضور ژرار کلمب در پارلمان شدند و حتی پاتریک هتزل نماینده و رئیس فراکسیون جمهوری‌خواهان در پارلمان فرانسه طی گفت‌و‌گویی تصریح کرد: این ماجرا تا قلب الیزه نفوذ کرده است. ما همه کارها را باید کنار بگذاریم و منتظر توضیحات نخست وزیر در مجلس باشیم.
بار سنگین اولویت‌های جوان‌ترین
رئیس جمهوری فرانسه
امانوئل ماکرون 39 ساله به عنوان جوان‌ترین رئیس جمهوری فرانسه از همان زمانی که توانست با پیروزی بر ماری لوپن وارد کاخ الیزه شود، با چالش تشکیل دولت مقتدر مواجه بود. هر چند او با ایجاد حزب «در تغییر» توانست حمایت بخش قابل توجهی از مردم و گروه‌های سیاسی فرانسه به خصوص حزب سوسیالیست را به دست آورد، اما چند ماه پس از روی کار آمدن نتوانست موفقیتش در انتخابات پارلمانی فرانسه را تضمین کند. ماکرون که علاوه بر عرصه داخلی در عرصه سیاست خارجی نیز به دلیل مواجهه با سیاست‌های واگرایانه آمریکا بار بزرگی برای حفظ و انسجام وحدت اروپایی به دوش می‌کشد، در سیاست‌های منطقه‌ای در سوریه و لیبی نیز در وضعیتی پرفشار قرار دارد. رئیس جمهوری فرانسه همچنین برای بازسازی و احیای قدرت اقتصادی فرانسه نیز زیر ذره‌بین مخالفان قرار دارد و با توجه به اتخاد راهبرد مستقل در سیاست خارجی، اولویت خود را بازگرداندن فرانسه به جایگاه قدرت‌مند خود در صحنه بین‌الملل قرار داده است. در همین راستا، تحلیل‌گران معتقدند که تمامی این عوامل کلان با پیوند خوردن به موانع سیاسی و اقتصادی داخلی که نتایج آن در کاهش محبوبیت ماکرون و دو تنش در طول کمتر از یک‌ ماه و نیم در الیزه مشاهده می‌شود، از روزهای دشوار آینده برای جوان‌ترین رئیس جمهوری پنجم فرانسه خبر می‌دهد.